اثر روش کشت و کمپوست بقایای نیشکر بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه‌ای و برخی خصوصیات خاک

بوم شناسی کشاورزی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 22 آذر 1400  

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/agry.2021.72138.1064

نویسندگان

محمد طهماسبی¹؛ محمد حسین قرینه ²؛ علی مشتطی³؛ آیدین خدایی جوقان ³

¹دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران

²دانشیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران

³استادیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران

چکیده

به منظور بررسی اثر روش کشت و میزان کمپوست بقایای نیشکر بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه‌ای و برخی خصوصیات خاک، آزمایشی مزرعه‌ای به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در تابستان 1397 در منطقه میان آب شوشتر اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل چهار روش کشت (نوک پشته، داغ آب، کف جوی و مسطح) در کرت‌های اصلی و چهار مقدار کمپوست بقایای نیشکر (صفر، 10، 20 و 30 تن در هکتار) در کرت‌های فرعی بودند. تجزیه واریانس نشان داد که اثر روش کشت، سطوح کمپوست بقایای نیشکر و اثر متقابل آنها بر صفات تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت، درصد نیتروژن خاک و درصد ماده آلی خاک معنی دار بود. مقایسه میانگین نشان داد که حداکثر مقدار اکثر صفات گیاهی فوق در روش کشت کف جوی و مصرف 30 تن در هکتار کمپوست بقایای نیشکر و کمترین میزان آنها در روش کشت نوک پشته و عدم مصرف کمپوست بقایای نیشکر حاصل شد. به طوری که مقایسه میانگین صفت عملکرد دانه تحت اثر متقابل روش کشت و کمپوست بقایای نیشکر نشان داد که بیشترین عملکرد دانه (6497 کیلوگرم در هکتار) در روش کشت کف جوی و مصرف 30 تن در هکتار کمپوست بقایای نیشکر و کمترین عملکرد دانه (3870 کیلوگرم در هکتار) در روش کشت نوک پشته و عدم مصرف کمپوست بقایای نیشکر حاصل شد.

کلیدواژه‌ها

الگوی کشت؛ کود آلی؛ عملکرد بیولوژیک؛ درصد ماده آلی خاک؛ خوزستان