The Analysis of Factors Affecting the Reconstruction of Historical Textures from the Perspective of Tourism Development

جغرافیا و توسعه فضای شهری

Volume 8, Issue 1 - Serial Number 14, September 2021, Pages 123-144   

Document Type: Original Article

DOI: 10.22067/jgusd.2021.48366.0

Authors

Mojgan Sheikhinasab; Mehri azani^{* 1}; Mehdi Momeni Mehdi Momeni²; Mostafa Mohammadi Dehcheshmeh³

¹Assistant Professor in Geography, Islamic Azad University, Najafabad Branch, Najafabad, Iran

²Associate Professor of Tourism Research Center,Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran

³f

Abstract

The reconstruction approach has a significant reference to the identity of the historical texture, the achievement of which depends only on paying attention to creative urban tourism. Paying attention to worn-out textures and eliminating their instability has become a central issue in cities, so that urban construction with a tourism development approach is recommended as a solution to preserve such valuable textures. Reconstruction emphasizes upon the maintenance of historical textures and the best use of cultural and historical heritage. Reconstruction helps to modernize historical textures in line with the development of tourism industry. Organizing and reviving urban textures results in tourism development, which helps to preserve the historical textures as the construction quality of all the relevant spaces improves. The present study aimed at identifying and analyzing the factors affecting the reconstruction of historical textures from the perspective of tourism development using a descriptive analytical method. The components of the study were divided into seven factors: worn textures, regulations, social, cultural, physical and infrastructural, economic, and political factors. To meet the goals of the study, Fuzzy DEMATEL method was used to address the research questions. The results of Di+Ri showed that the economic factor with a final score of 3.159 is the most important factor for the development of tourism in the old textures of Ahwaz. Moreover, the results of Di-Ri showed that the cause group includes social, economic, physical and political factors in which the most effective one is social factors with a final score of 0.615, whereas the effect group includes cultural factors, worn-out textures, and regulations in which the most effective one is worn-out textures with a final score of -0.4723.

Keywords

Reconstruction; Historical context; Tourism; Ahvaz

References

1. ادبی فیروزجاه، ج.، ندایی، ط.، محمدی، ح.، و فتاح­زاده، ف. (1399). اولویت‌بندی و مقایسه مؤلفه‌های گردشگری ورزشی پایدار استان گیلان بین گردشگران ورزشی و جامعه میزبان. برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری، 9(3)، 244-227.
2. اسعدی، ع.، پرتوی، پ.، و حبیبی، ک. (1399). ارزیابی محورهای مطلوب پیاده مداری به‌منظور ارتقای گردشگری شهری مطالعه موردی: بافت مرکزی و تاریخی شهر سقز. فصلنامه گردشگری شهری، 7(3)، 33-17.
3. آزاد بخت، ن. (1398)، بازآفرینی بافت­های فرسوده شهری با تاکید بر توسعه گردشگری شهری (مطالعه موردی: شهر بروجرد). مطالعات جغرافیای عمران و مدیریت شهری، 5(3)، 12-137.
4. پژوهان، م.، و پورمقدم، ز. (1397)، برنامه­ریزی راهبردی گردشگری شهری با رویکرد بازآفرینی فرهنگ مبنا در بافت­های تاریخی (مطالعه موردی: بافت قدیم شهر رشت). مطالعات شهری، 7(27)، 66-53.
5. پوراحمد، ا.، احمدی فرد، ن. ( 1397). بررسی نقش گردشگری خلاق در بازآفرینی بافت تاریخی (مطالعه موردی: منطقه 12 تهران). پژوهش­های جغرافیای برنامه­ریزی شهری، 6(1)، 90-75.
6. پوراحمد، ا.، احمدی فرد، ن. (1397). بررسی نقش گردشگری خلاق در بازآفرینی بافت تاریخی (مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 6(1)، 90-75.
7. پوراحمد، ا.، سینی، ع. (1394). بازآفرینی بافت‌های تاریخی شهری جهت توسعه گردشگری فرهنگی. کاشان: همایش ملی بافت‌های فرسوده و تاریخی شهری: چالش‌ها و راهکارها..
8. پوراحمد، ا.، فرهودی، ر.، زنگنه شهرکی، س.، و شفاعت قراملکی، ط. (1399). تبیین الگوی بازآفرینی بافت تاریخی با رویکرد توسعه ی گردشگری (مطالعه ی موردی: شهر تبریز). جغرافیا و برنامه ریزی، 74(24)، 60-43.
9. تقوایی، م.، و طاهری، ا. (1399)، بررسی تاثیر بازآفرینی شهری بر گردشگری شهری (مطالعه موردی منطقه سه شهر اصفهان). مطالعات مدیریت شهری، 12(41)، 27-16.
10. تیموری، ر.، کرمی، ف.، تیموری، ز.، و صفدری، ا (1393). عوامل مؤثر بر گردشگری مکان‌های تاریخی شهری نمونه موردی: بازار تاریخی کلان‌شهر تبریز. نشریه گردشگری شهری، 1(1)، 78-63.
11. سرائی، م. ح.، اشنویی، ا.، و شیره‌پز ارائی، ع. ا. (1394). راهبرد تجدید حیات بافت قدیم شهر آران و بیدگل. مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، 2(1)، 37-29.
12. شماعی، ع.، دلفان نسب، م.، و فصیحی، ح. (1399). توسعه گردشگری در محله تجریش با رویکرد بازآفرینی شهری. فصلنامه جغرافیا (برنامه­ریزی منطقه­ای)، 10(39)، 894-877.
13. شماعی، ع.، موحد، ع.، و رضاپور میرصالح، ح. (1397). تحلیل نقش بازآفرینی بافت قدیم شهر اردکان در توسعه گردشگری شهری. فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، 9(34)، 71-59.
14. عندلیب، ع.، بیات، ا.، و رسولی، ل. (1392). مقایسه و تطبیق بازآفرینی بافت‌های فرسوده‌ی شهری بلوک خیام تهران (ایران) و پروژه لیورپول1 (بریتانیا). آمایش محیط، 6(23)، 104-79.
15. فلاح­زاده، س.، و محمودی پاتی، ف. (1394). اولویت‌بندی سیاست‌های مشارکتی در بازآفرینی شهری با تأکید بر احتمال وقوع ناسازگاری میان بهره‌وران. فصلنامه مطالعات شهری، 4(15)، 16-5.
16. فیروزبخت، م. (1397). بازآفرینی بافت­های فرسوده شهری با تاکید بر توسعه گردشگری شهری (مورد پژوهی: منطقه یک کلانشهر تهران). مطالعات جغرافیا و عمران و مدیریت شهری، 4(1)، 125-109.
17. کریم­زاده، ع.، شهریاری، ک.، و اردشیری، م. (1397). تحلیلی بر گردشگری شهری در بازآفرینی بافت‌های تاریخی از دیدگاه ساکنین محلی با بهره‌گیری از روش تحلیل عاملی (نمونه موردی: شهر شیراز). برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 8(32)، 140-127.
18. نوریان، ف.، و آریانا، ا. (1391). تحلیل چگونگی حمایت قانون از مشارکت عمومی در بازآفرینی شهری. هنرهای زیبا، 17(2)، 15-28.
19. یادگاری، م.، و تارخ، م. ج. (1396). استفاده از تکنیک دیمتل فازی برای رتبه‌بندی راهبردهای مدیریت دانش. فصلنامه پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، 32(3)، 788-761.
20. یعقوبی، م.، و شمس، م. (1398). بازآفرینی بافت فرسوده با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی: شهر ایلام). شهر پایدار، 2(1)، 63-77.

 

21. Ahmad, F., Draz, M., Su, L., Ozturk, I., & Rauf, A. (2018). Tourism and environmental pollution: Evidence from the one Belt one road provinces of western China. Sustainability, 10(10), 1-23.
22. Domínguez, , Darcy, S., andAlénGonzález, E. (2014). Competing for the disability tourism market comparative exploration of the factors of accessible tourism competitiveness in Spain and Australia. Tourism Management ,47 (2015), 261–272.
23. Hall, C. M. (2011). Policy learning and policy failure in sus tainable tourism governance: From firs tand second-order to third-order change? Journal of Sus tainable Tourism, 19(4–5), 649–671.
24. Law, C. M. (1992). Urban Tourism and Contribution to Economic Regeneration. Urban Studies, 29(3-4), 559-618.
25. Lin, C. L., & Wu, W. W. (2004). A fuzzy extension of the DEMATEL method for group decision making. European Journal of Operational Research, 156, 445–455.
26. Ozlem, G. (2009). Urban Regeneration and increased comparative power: Ankara in an era of Cities, 26, 27-37
27. Sepe, M. (2014). Urban transformation, socio-economic regeneration and participation: two cases of creative urban regeneration. International Journal of Urban Sustainable Development, 6(1), 20-41.
28. Silva, F. B., Herrera, M. A. M., Rosina, K., Barranco, R. R., Freire, S., Schiavina, M. (2018). Analyzing spatiotemporal patterns of tourism in Europe athigh-resolution with conventional and big data sources. Tourism Management, 68, 101-115.
29. Swarbrooke, J., & Horner, S. (2001). Business Travel and Tourism. Oxford: Butterworth Heinemann.
30. Tapak, L., Abbasi, H, Mirhashemi, H. (2019). Assessment of factors affecting tourism satisfaction using K‑nearest neighborhood and random forest models. BMC Research Notes, 12(1), 1-5.
31. Tiago, F., Gil, A., Stemberger, S., Borges-Tiago, T. (2020). Digital sustainability communication in tourism. Journal of Innovation & Knowledge,6, 27-34.