بررسی نقش دفاتر تسهیلگری و توسعه محلی در توانمندسازی محدوده‌های هدف توسعه (نمونه مطالعاتی: محله ناصرخسرو اصفهان)

جغرافیا و توسعه فضای شهری

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 اسفند 1400  

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jgusd.2022.73750.1141

نویسندگان

سجاد بهزادی¹؛ سمانه جلیلی صدرآباد ²

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران

²گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

چکیده

تاسیس دفاتر تسهیلگری و توسعه محلی اقدامی است که در سال‌ های اخیر از سوی دولت در راستای توانمند سازی و توسعه محلات حاشیه‌ نشین و کم‌ برخوردار، در دستور کار قرار گرفته است. لذا هدف از این پژوهش بررسی میزان موفقیت و تاثیر اقدامات دفاتر تسهیلگری بر میزان توانمند سازی ساکنان محدوده‌های هدف توسعه می‌باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و به لحاظ ماهیت کاربردی است و برای دستیابی به داده‌های تکمیلی از پرسش‌ نامه استفاده شده است. بدین منظور محله ناصر خسرو که جز محلات حاشیه‌ نشین شهر اصفهان می‌باشد و دفتر تسهیلگری و توسعه محلی در سال 1398 در جهت توانمندسازی ساکنان در آن تاسیس شد، به عنوان نمونه مطالعاتی مورد بررسی قرار گرفته‌ است. جامعه آماری این پژوهش نیز مطابق با فرمول کوکران و ضریب خطای 5 درصد، 375 نفر برآورد شد و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات، تحلیل رگرسیون خطی و مدل معادله ساختاری مورد استفاده قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش حاکی از ارتباط معنادار میان اقدامات دفتر تسهیلگری با توانمند سازی ساکنان محله ناصرخسرو در ابعاد روانشناختی، اجتماعی و سیاسی- مدنی می‌باشد و دفتر تسهیلگری بیشترین تاثیرگذاری را بر بعد اجتماعی با 5/40 درصد و کم‌ترین تاثیرگذاری را بر بعد سیاسی- مدنی توانمند سازی با حدود 3/2 درصد داشته است. به طور کلی با مد نظر قرار دادن فرآیند میان ‌مدت و گاها بلند مدت توانمند سازی و همچنین نوپا بودن دفاتر تسهیلگری، به نظر می‌رسد این دفاتر می‌توانند گامی موثر در توسعه و توانمند سازی ساکنان محلات حاشیه‌ن شین و کم‌ برخوردار بردارند.

کلیدواژه‌ها

توانمندسازی؛ دفاتر تسهیلگری و توسعه محلی؛ محلات حاشیه‌نشین؛ اصفهان؛ محله ناصرخسرو