- اسکندری، ن.، و سعیده زرآبادی، ز. س. (1396). بازآفرینی شهری و رویکرد احیای بافت های فرسوده. تهران: کنفرانس بین المللی نخبگان عمران، معماری و شهرسازی.
- اصغری، م.، احمدی، ف.، طغیانی، ش.، و استادی، م. (1397). تبیین راهبردهای رویکرد نوزایی شهری با تأکید بر مشارکت مردم (نمونه موردی: محدوده هاشمی نژاد مشهد). مجلّة جغرافیا و توسعة فضای شهری، 5 (2)، 60-43.
- امیرعضدی، ط.، و دانیالی، ت. (1389). نقش مشارکت در توانمند سازی سکونتگاههای غیررسمی. تهران: دومین همایش ملی جغرافیا و برنامهریزی شهری؛ فضای جغرافیایی، رویکرد آمایشی و مدیریت محیط، اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر.
- پوراحمد، ا.، حبیبی ک.، و کشاورز، م. (1389). سیر تحول مفهوم شناسی بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نو در بافتهای فرسوده شهری. فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 1 (1)، 92-73.
- پیران، پ. (1381). باز هم در باب اسکان غیررسمی، مورد شیرآباد زاهدان. نشریه شهرسازی و معماری هفت شهر، 3 (9)، 24-7.
- جهانبین، ر.، بابایی اقدم، ف.، روستایی، ش.، اصغری زمانی، ا. (1399). تحلیل و سنجش عوامل اقتصادی مؤثر بر توانمندسازی زنان در محلات فرودست شهری )مطالعه موردی: سکونتگاههای غیررسمی شهر ایلام(، پژوهشهای جغرافیای انسانی52 (1)، 321-303.
- حکمتنیا، ح.، و موسوی، م.ن. (1390). کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامهریزی شهری و ناحیهای، یزد: انتشارات علم نوین.
- خاوریان گرمسیر، ا. ر.، استاورس، ژ.ام.، و علیان، م. (1392). برنامه ریزی راهبردی توسعة گردشگری شهری با استفاده از مدل استراتژیک SOAR (نمونه موردی: شهر تفت). مجله برنامه ریزی و آمایش فضا، 17(3)، 143-127.
- سعیدی رضوانی ن.، و مقدم آریایی، ع. (1396). بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نو در بافت فرسوده شهری محله آبکوه مشهد. چهارمین کنفرانس بین المللی معماری و شهرسازی پایدار - دبی و مصدر، دبی: دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات.
- سعیدی مفرد، س.، سروش، ف. (1396). امکان سنجی کاربست رویکرد نوزایی در ساماندهی محله سرشور شهر مشهد. دوازدهمین سمپوزیوم پیشرفت های علوم و تکنولوژی کمیسیون پنجم: سرزمین پایدار، معماری و شهرسازی، مشهد: موسسه آموزش عالی خاوران.
- شریفی نیا ز.، نورا، م. ر.، و سندگل، م. (1390). توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی با تاکید بر عوامل اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی (مطالعه موردی: محله غلام تپه بزی شهرستان آزادشهر). نشریه جغرافیایی سرزمین، 8 (30)، 121 - 134.
- صفرآبادی، ا.، مؤیدفر، س.، وارثی، ح. م.، و بلاغی، ر. (1395). رویکردهای توانمندسازی مناطق حاشیه ای شهری، مورد شناسی: سکونتگاه غیررسمی حسن آباد یزد، جغرافیا و آمایش شهری و منطقه ای، 19، 230-217.
- عزیزی، س. (1398). برنامهریزی توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی شهر بندرعباس با رویکرد نوزایی شهری. پایان نامه کارشناسی ارشد شهرسازی- برنامهریزی شهری، یزد: دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد.
- علاالدینی، پ.، دایشمن، ا.، و شهریاری، ه. (1390). سکونتگاههای غیررسمی در ایران: ارزیابی وضعیت بندرعباس، کرمانشاه و زاهدان. پژوهشهای انسان شناسیایران، 1(1)، 59-35.
- علی بک، ن. (1392). به کارگیری رهیافت نوزایی شهری در محلات تاریخی نمونه پژوهش: محله تاریخی جماله اصفهان. پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
- فیروزی، م. ع.، و زادولی خواجه، ش. (1395). مدل استراتژیک SOAR گامی به سوی برنامهریزی راهبردی توسعه گردشگری شهری (نمونه موردی: شهر تبریز). فصلنامه برنامهریزی منطقه ای، 7 (25)، 40-29.
- کریم زاده، ح.، خالقی، ع.،و ولائی، م. (1398). آسیبشناسی اجتماعی حاشیهنشینی کلانشهر تبریز با رویکرد توانمندسازی. مجله توسعه فضاهای پیرا شهری، 1(2)، 34-15.
- کلانتری، م.، مشکینی، ا.، پیری، ع.، و زرین کاویانی، ع. (1398). تحلیل ساختاری موانع توانمندسازی اجتماعمحور در مناطق اسکان غیررسمی (مطالعه موردی: محله بان برز شهر ایلام). فصلنامه پژوهش و برنامهریزی شهری، 10 (36)، 32-21.
- کیانی سلمی، ص.، شاطریان، م.، و صفری، ح. (1399). شناسایی عوامل تسهیلکننده توانمندسازی محلههای حاشیهنشین شهر اصفهان (مطالعه موردی: محل عاشقآباد). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 8 (1)، 192-161.
- لطفی، س. (1391). تبارشناسی بازآفرینی شهری از بازسازی تا نوزایی. تهران: انتشارات آذرخش.
- مشکینی ا.، صالحی ر.، و ربیعیفر، و. (1394). توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی شهر ابهر. پژوهشهای جغرافیای انسانی، 47 (2)، 208 –
- مهندسین مشاور تدبیر شهر (1391). مطالعات ساماندهی و توانمندسازی اجتماعی سکونتگاههای غیررسمی شهر بندرعباس. بندرعباس: شهرداری بندرعباس.
- مهندسین مشاور شارمند. (1382). طرح بهسازی و نوسازی بافت مسئله دار شهر بندرعباس. بندرعباس: مهندسین مشاور شارمند.
- مهندسین مشاور شهرساز پرداراز. (۱۳۹۰ ). ساماندهی سکونتگاههای غیررسمی شهر بندرعباس و اقدامات توانمند سازی اجتماعات آنها. تهران: ستاد ملی توانمندسازی.
- Mcdonald, R., Richard, T.T., Forman, P. K., Rachel, N., & Dan Salzer, J. F. (2009). Urban effects, distance, and protected areas in an urbanizing world. Journal Informal Settlements in Cairo Using Affordable and Adaptable Building System, Procedia landurbplan, 63-75.
- Dovey, K., Oostrum, M., Chatterjee, I., & Shafique, T. (2020). Towards a morphogenesis of informal settlements. Habitat International, 104,
- Enobong Roberts, R., & Okanya, O. (2020). Measuring the socio–economic impact of forced evictions and illegal demolition; a comparative study between displaced and existing informal settlements. The Social Science Journal, 24, 1-20.
- Marwa, A. Kh. (2015). Evolution of informal settlements upgrading strategies in Egypt: From negligence to participatory development. Ain Shams Engineering Journal, 6(4), 1151-1159.
- McGuirk, P. M., & Dowling, R. (2007). Understanding Master-Planned Estates in Australian Cities: A Framework for Research. Urban Policy and Research, 25(1), 21-38.
- Melanie, L. (2014). Constructing ordinary places: Place-making in urban informal settlements in Mexico. Progress in Planning, 94, 1-53.
- Nassar, D. M., & Elsayed, H. G. (2018). From Informal Settlements to Sustainable Communities. Alexandria Engineering Journal, 57(4), 2367-2376.
- Punter, J. (2011). Urban Design and the English Urban Renaissance 1999–2009: A Review and Preliminary Evaluation. Urban Design, 16 (1), 1–41.
- Rongbo, H., Camilla, F., Wenm, P., Thomas, L., & Thomas, B. (2017). A case study on regenerating informal settlements in Cairo using affordable and adaptable building system. Procedia Engineering, 196, 113-120.
- Safarabadi, A., Moayedfar, S., & Varesi, H. R. (2015). Urban sustainable development with emphasis on the empowerment of informal settlements in urban areas, the case of Yazd, Iran. European Journal of Geography, 6 (1), 83-97.
|
