تعداد نشریات | 48 |
تعداد شمارهها | 1,613 |
تعداد مقالات | 17,629 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,614,726 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,147,559 |
حل تعارض فریقین در مصداق «دابه الارض» آیه 82 نمل | ||
علوم قرآن و حدیث | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 اسفند 1400 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jquran.2022.72358.1175 | ||
نویسندگان | ||
بی بی زهرا شهیدپور ![]() | ||
1دانشجو رشته قرآن و متون اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد | ||
2استادیار دانشگاه فردوسی مشهد | ||
چکیده | ||
«دابه» به معنای موجودی متحرک و جاندار، 14 مرتبه در قرآن بکار رفته است و با توجه به معنا و سیاق آیات آشکار می گردد که این واژه عام بوده و بر جنبندگان اعم از انسان و حیوان دلالت دارد. اما یکی از آیاتی که بین مفسران شیعه و اهل سنت مورد مناقشه است، آیه 82 سوره نمل می باشد که خداوند می فرماید: «وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ»؛ و هنگامى که وعده عذاب ما بر آنان حتمى و لازم شود، جنبندهاى را از زمین براى آنان بیرون مىآوریم که با آنان سخن مىگوید. زیرا مردم پیش از این به آیات ما یقین نداشتند. اکثر شیعیان تبادر معنایی حاصل از لفظ «دابه» را دلیل بر رجعت حضرت علی علیه السلام می دانند و وجود برخی از روایات را مؤید نظر خود می دانند. اما اهل سنت رویکردی کاملا متفاوت داشته و با استناد به برخی روایات «دابه» را حیوانی عجیب الخلقه و افسانه ای می دانند. با این وجود هر دو دسته در این که «دابه الارض» در آخرالزّمان خروج می کند و خروجش از نشانه های قیامت است، اتفاق نظر دارند. این نوشتار با هدف حل تعارض بین فریقین تحقیقی بنیادی بوده و به دلیل بررسی مصداق «دابه الارض» در آیات و روایات و استفاده از کتب و اسناد، تحقیقی موردی و کتابخانه ای می باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
رجعت؛ فریقین؛ دابّه الارض؛ آیه 82 نمل؛ نشانه قیامت | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 47 |