بررسی قوس زدگی در سدهای سنگریزه ای یک دهه پس از پایان ساخت با نتایج تحلیل عددی و مونیتورینگ بدنه سد (مطالعه موردی سد شهید مدنی تبریز)

مهندسی عمران فردوسی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 فروردین 1401  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfcei.2022.73934.1098

نویسندگان

رامین وفائی پورسرخابی ¹؛ رسول فرج نیا²؛ احمد زارعان³؛ روزبه دبیری⁴

¹گروه مهندسی عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران مرکز تحقیقات رباتیک و فناوری های نرم، واحد تبریز، دانشگاه آزاد

²دانشجوی دکتری، گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

³گروه عمران، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران

⁴گروه عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

چکیده

در تحقیق حاضر، رفتار مکانیکی سد سنگریزه ای ونیار ده سال پس از تکمیل بدنه سد مورد ارزیابی قرار گرفته است. تحلیل عددی سه بعدی بر اساس روش اجزای محدود برای بدنه و تکیه گاه سد در نرم افزار میداس انجام شد. داده های ثبت شده توسط ابزارهای واقع در کل بدنه سد با نتایج تحلیل عددی در محل ابزار مقایسه گردید. نشست، فشار آب منفذی، تنش عمودی کلی و کنترل پایداری بدنه ی سد، پارامترهایی بودند که برای ارزیابی رفتار سد در ده سال پس از پایان ساخت سد، مورد استفاده قرار گرفتند. در رفتار خطی بین داده های ابزار دقیق و تحلیل عددی در مورد نشست، فشار منفذی و تنش کل ضرایب همبستگی به ترتیب 67،84 و99 درصد بدست آمدند. نتایج ماکزییمم مقدار نشست حاصل از تحلیل های عددی و ابزار دقیق به ترتیب 1/79 و 1/90 متر، برای فشار منفذی450 و420 کیلو پاسکال، برای تنش کل 1440و1205 کیلو پاسکال بدست آمده است. با محاسبات صورت گرفته ماکزییمم نسبت ضریب قوس در سد ونیار حاصل از قرائت ابزار دقیق و تحلیل عددی به ترتیب 0/77 و 0/91 بود که هر دو کمتر از عدد یک است، همچنین حداکثر Ru حاصل از تحلیل عددی و ابزار دقیق نصب شده در هسته به ترتیب 0/35 و 0/47می باشد. که کمتر از مقدار پیش بینی شده درمرحله طراحی 0/5 می باشند. بنابراین احتمال وقوع قوس زدگی هسته وجود ندارد، که نشان می دهد سد از نظر شکست هیدرولیکی در محدوده امن قرار دارد.

کلیدواژه‌ها

سد سنگریزه ای؛ اجزای محدود؛ فشار منفذی؛ قوس زدگی؛ شکست هیدرولیکی