Examining the Word " Khimār" with Emphasis on the Companions and the Successors' narrations

علوم قرآن و حدیث

Article 8, Volume 54, Issue 1 - Serial Number 108, September 2022, Pages 157-171   

Document Type: Original Article

DOI: 10.22067/jquran.2022.74483.1248

Authors

Somayeh Afshari¹; Mehdi Mehrizi^{* 2}; Mozhgan Sarshar³

¹Ph.D., Islamic Azad University,Science and Research Branch, Tehran

²Associate Professor, Islamic Azad University,Science and Research Branch, Tehran

³Assistant Professor, Islamic Azad University,Science and Research Branch, Tehran

Abstract

Regarding women's clothing, the Holy Quran uses several words. "Khimār"(head covering) in verse 31 of surah "al-Nūr" is one of these words that the jurists and commentators disagree about its meaning. As a result, they have expressed different views and rules about women's head covering. Meanwhile, the semantics of words and expressions used in the text of the narrations can help to understanding this issue. So, in this paper, first, by using the science of etymology, the root and meaning of this word were examined in the proto-languages. Then, it was searched and analyzed in the pre-Islamic literature as well as lexical sources, and the evolution of its meaning was explained throughout history. Finally, by collecting and studying those narrations of the companions (Saḥābih) and the Successors (tābiʿīn) in which this word was used, this meaning was exactly explored, and its usage was determined. The findings suggest that the word " Khimār" originated in Afro-Asiatic languages. Also, throughout history, this concept evolved from the "covering" in its general meaning and without considering a specific gender into "the women's head covering" in the Islamic culture. The narrations of the Companions and the Successors emphasize the concept of the women's head covering too.

Keywords

: Khimār; Etymology; Narrations of the Companions and the Successors; women's clothing

References

قرآن کریم، ترجمه: عزت‌الله فولادوند،

اب‍ن‌ اب‍ی‌ ش‍ی‍ب‍ه‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د،  المصنف فی‌الاحادیث والآثار، تحقیق: محمد عوامة، بیروت: دارالفکر،1429ه.

اب‍ن‌ اث‍ی‍ر الجزری، م‍ب‍ارک ‌ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د، النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، قم، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، 1367ش.

اب‍ن‌س‍ع‍د، م‍ح‍م‍دب‍ن‌ س‍ع‍د، طبقات الکبیر، محقق: علی محمد عمر، قاهره، مکتبة الخانجی، 2001م.

ابن طاووس، علی‌بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم، دارالذخائر، 1411ق

ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغۀ، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، 1404ق.

ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1419ق.

ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع- دار صادر، 1414ق.

ابن‌هشام، لخمی، المدخل إلى تقویم اللسان، المحقق: الأستاذ الدکتور حاتم صالح الضامن، بیروت، دار البشائر الإسلامیة للطباعة والنشر والتوزیع، 1424ق.

ابن ‌درید، محمد بن حسن، جمهرۀ اللغه، بیروت، دارالعلم للملایین، 1988م.

فسوی، یعقوب بن سفیان، المعرفه و التاریخ، محقق: أکرم ضیاء العمری، بیروت، مؤسسة الرسالة، 1401ق.

ابو عبید، قاسم  بن سلام، الغریب المصنف، تونس، المؤسسه الوطنیه للترجمه، 1990ق.

ابو‌ نعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، معرفة الصحابة، ریاض، دارالوطن للنشر، 1419ق.

ازهرى، محمد بن احمد، تهذیب اللغة، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1421 ق

امرئ القیس، ابن حجر بن الحارث الکندی، دیوان امرِئ القیس، بیروت، دار المعرفة، 1425ق.

بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، مصر، وزارۀ الاوقاف، 1410ق.

پاکتچی، احمد، حجاب، تهران، دائره المعارف بزرگ اسلامی، 1398ش.

ترمذی، محمدبن عیسی، الجامع الکبیر- سنن الترمذی، المحقق: بشار عواد معروف، بیروت، دارالغرب الإسلامی، 1998م.

جفری، آرتور، واژه‌های دخیل در قرآن مجید، م: فریدون بدره‌ای، تهران، انتشارات توس، 1372ش.

دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، تهران، انتشارات مؤسسه لغت نامه دهخدا، 1377 ش.

راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالقلم، 1412ق.

شیبانی، محمد بن حسن، الآثار، محقق: أبوالوفاء الأفغانی، بیروت، دار الکتب العلمیة، بی تا.

ضیف، شوقی ، تاریخ الأدب العربی، مصر، دار المعارف، 1960م.

طبرانی، سلیمان‌ بن احمد، المعجم الکبیر، قاهره، مکتبة ابن تیمیة، 1415ق.

طَرفَة بن العَبْد، ابن سفیان بن سعد البکری الوائلی، دیوان طرفة بن العبد، المحقق: مهدی محمد ناصر الدین، بی جا، دار الکتب العلمیة، 1423ق.

عبدالرزاق صنعانی، ابوبکر، المصنف، المحقق: حبیب الرحمن الأعظمی، بیروت، المکتب الإسلامی، 1403ق.  

عسکری، ابو هلال، دیوان المعانی، بیروت، دار الجیل، بی تا.  

فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، قم، نشر هجرت، 1409ق.

فیومى، احمد بن محمد، المصباح المنیر، قم، مؤسسه دار الهجره، 1414ق.  مالک بن انس، المدونه، بی جا، دار الکتب العلمیه، 1415ق.

مالک بن انس، الْمُوَطَّأ، بیروت، دار الغرب الإسلامیز، بی تا.

مشکور، محمدجواد، فرهنگ تطبیقی عربی با زبان‌های سامی ‌و ایرانی، تهران، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، 1357ش.

معین، محمد، حاشیه بر کتاب برهان قاطع، تهران: انتشارات ابن سینا، 1342 ش.

منقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، محقق و مصحح: هارون، عبد السلام محمد، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی‏، 1404ق.

Gesenius, William ، A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament. ed. F.A. Brown. London: Oxford، 1939.

Jeffry, Arthur، The Foreign Vocabulary of the Quran, Leiden, Brill، 2007.

Leslau, Wolf , Comparative Dictionary of Ge’ez (Class. Ethiopic). Wiesbaden: Harrassowitz, 1987.

Orel, Vladimir & Stolbova, Olga, Hamito-Semitic Etymological Dictionary, Leiden: Brill، 1995.

Lipinski, Edward, Semitic Languages outline of a comparative Grammar, Belgium, Peeters Publishers،1997.