بررسی مبانی صوفیه در فهم و تأویل قرآن

فقه و اصول

دوره 36، شماره 3، بهمن 1383، صفحه 109-131   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfiqh.2020.60774.0

نویسنده

بمانعلی دهقان^*

یزد

چکیده

از نظر عموم مسلمانان قرآن کریم مهمترین منبع برای شناخت احکام و معارف اسلامی به شمار می‌آید. امّا دربارة چگونگی فهم این کلام الهی میان آنان اختلاف شده و فرق و طوایف مختلف مسلمان با نگرش و دیدگاه خاص خود به آن نظر و کوشش کرده‌اند تا معانی آن را دریابند. در این میان صوفیه با دیدگاهی متفاوت با اهل حدیث و فقهاء و متکلمان اسلامی در صدد فهم و تأویل قرآن برآمده‌اند وشیوة صحیح فهم قرآن را طریق باطنی خوانده و سایر شیوه‌های تفسیری را کم فایده دانسته‌اند. از طرف دیگر اهل حدیث و فقهاء اسلوب صوفیه را در فهم قرآن بدعت و ناروا خوانده‌اند. در مقاله حاضر به بررسی مبانی صوفیه و عرفا و نیز موضع مخالفان آنها در خصوص فهم و تأویل قرآن پرداخته شده است.

کلیدواژه‌ها

صوفیه؛ تفسیر؛ تأویل؛ قرآن

مراجع