نگاهی نو به مفهوم واژه «صعید» در آیات تیمّم

فقه و اصول

دوره 34، شماره 4 - شماره پیاپی 58، بهمن 1381، صفحه 53-67   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfiqh.2020.61108.0

نویسنده

پرویز رستگار^*

کاشان

چکیده

تدبّر در آیات قرآن کریم و تلاش برای دست‌یابی به تجزیه و تحلیل و درکی درست از آن، همواره نخستین گام فرا راه دانشمندانی بوده است که شناختن و شناساندن دین اسلام را در عرصه‌های اصول و فروع آن، وجهة همّت خود قرار می‌داده‌اند.
این بهره‌وری ـ امّا ـ از دشواریها و پیچیدگیهای ویژه خود، برکنار نبوده و نیست و درنگ در آیات قرآن کریم که اصیل‌ترین دلیل در میان ادلّة اربعة اجتهاد به شمار می‌رود، مستلزم برخورداری از آگاهیهای متنوّعی از درون و بیرون از این کتاب گران‌سنگ آسمانی است.
این مقالة کوتاه، با اشاره به یکی از مصداقهای این پیچیدگیها و اشاره به چگونگی برون رفت از آن، در صدد است تا بر نقش آگاهیهای بیرون از قرآن کریم در برداشت پذیرفتنی‌تر از پیام آیات و سور، تأکیدی دو چندان داشته باشد.

کلیدواژه‌ها

صعید؛ تیمّم؛ وجه الارض؛ طهور

مراجع