Religiosity and Electoral Participation in the Cities of Iran (Case Study of the 2017 Presidential Election )

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

Article 10, Volume 18, Issue 2 - Serial Number 38, March 2021, Pages 337-297   

Document Type: Case Study

DOI: 10.22067/social.2022.73596.1101

Author

Abrahim Salehabadi^*

Assistant Professor in Sociology, Department of Social Sciences, Payame Noor University, Tehran, Iran

Abstract

According to theoretical and empirical studies, the factor of religion or religious orientation is one of the decisive factors in electoral behavior. In Iran, after the victory of the Revolution, religion was able to influence a larger area of life by controlling the institution of politics. Considering the importance of religion and the religious political system in Iran, lack of explanations from the side of religion, the theoretical biases regarding religion in society, and the empirical disturbances regarding the effects of religiosity on voter turnout in the prevailing foreign texts, and the lack of specific and reliable studies on this topic, this study aimed to investigate the relationship between religiosity and voter turnout in the cities of Iran in the 12th presidential elections in the cities of Iran. Comparison at the level of country was uses, secondary documents (second hand) and previous surveys were also used. The targeted statistical population includes all documented data in the cities of the country. The unit of analysis is the cities of the country and the statistical population of the study was 426 cities. The data of this study is aggregated data. The research showed that the effect of religious affiliation on turnout is influenced by the ethnicity of the city, and that the ethnicity of the city increases or decreases turnout, not religious affiliation. The research also showed that religiosity does not have a significant and fundamental impact on turnout; however, this does not mean that religiosity does not have an impact on election outcomes and voting preference. Religiosity indicators are more effective than turnout; they influence voting preference.

Keywords

Religiosity; Type of Religion; Electoral Participation; Invalid Votes; Cities of Iran

References

1. امام‌جمعه‌زاده، س. ج.، رهبر قاضی، م. ر.، برزگر قاضی، ک.، و صادقی‌نقدعلی، ز. (1392). بررسی رابطه میان دین‌داری و رفتار انتخاباتی (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه تبریز). فصلنامه علمی پژوهشی قدرت نرم، 8(3)، 27-44.
2. اینگلهارت، ر. (1373). تحول فرهنگی در جامعه پیشرفته صنعتی (م. وتر، مترجم). تهران: کویر.
3. اینگلهارت، ر.؛ ولزل، ک. (1389). نوسازی، تغییر فرهنگی و دموکراسی (ی. احمدی، مترجم). تهران: کویر.
4. چالمرز، آ. ف. (1374). چیستی علم: درآمدی بر مکاتب علم‌شناسی فلسفی (س. زیباکلام، مترجم). تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
5. حیدرآبادی، ا.، و صالح‌آبادی، ا. (1399). دین‌داری و مشارکت انتخاباتی در ایران (مطالعه موردی انتخابات ریاست‌جمهوری سال‌های 1380 تا 1399). دو فصلنامه علم دین و ارتباطات، 27، 266-229.
6. دارابی، ع. (1388). رفتار انتخاباتی در ایران: الگوها و نظریه‌ها. تهران: انتشارات سروش.
7. دفتر طرح‌های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری دانشگاه تهران (1396). پیمایش ملی وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعه ایران (31 جلد). تهران: ناشر: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
8. رابرتسون، ی. (1372). درآمدی بر جامعه (ح. بهروان، مترجم). مشهد: مؤسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
9. رجب‌زاده، ا. (1376). نقد روشی یک تحقیق، نمایه پژوهش، 2، 66 -78.
10. رضوانی، م. (1386). تحلیل رفتار انتخاباتی: (مورد شناسی انتخابات نهم ریاست جمهوری). مجله معرفت، 123، 149 –
11. رضی، د. (1374). بررسی تطبیقی عوامل اجتماعی مؤثر بر میزان مشارکت مردم در انتخابات شش دوره ریاست جمهوری پس از پیروزی انقلاب (پایان‌نامه منتشرنشده کارشناسی ارشد). دانشگاه تربیت مدرس، ایران.
12. رضی، د. (1380). بررسی تطبیقی عوامل اجتماعی مؤثر بر میزان مشارکت مردم در انتخابات شش دوره ریاست جمهوری پس از انقلاب. مجله علوم انسانی دانشگاه الزهرا، 37 و 38، 193 - 236
13. رفیع‌پور، ف. (1360). کندوکاوها و پنداشته‌ها: مقدمه‌ای بر روش‌های شناخت جامعه و تحقیقات اجتماعی، تهران: شرکت سهامی انتشار.
14. رهبر قاضی، م.ر.، امام‌جمعه‌زاده، س.ج.، نوربخش، س.، و خاکی، م.(1395). بررسی رابطه دین‌داری با دو نوع فرهنگ سیاسی مشارکتی و دموکراتیک، فصلنامه مطالعات راهبردی بسیج، 71(19)، 141 –
15. ریاحی، م.ا.، علیوردی‌نیا، ا.، و بنی‌اسدی، م.ر. (1387). بررسی اثرات دین‌داری و جهت‌گیری دینی بر سلامت روان دانشجویان دانشگاه مازندران، دو فصلنامه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، 5 (2)، 51-90.
16. زارع، ب.، و روهنده، م. (1395). پژوهشی در باب دین‌داری و مشارکت سیاسی (موردمطالعه: شهروندان شهر کرج). پژوهش‌های جامعه‌شناسی معاصر، 8، 23 - 46.
17. سراج‌زاده، س.ح. (1368). بررسی میزان شرکت مردم در انتخابات بعد از انقلاب در شهرستان‌های کشور و رابطه آن با برخی از متغیرهای اجتماعی (پایان‌نامه منتشر نشده کارشناسی ارشد). دانشگاه تربیت مدرس، ایران.
18. سرداری، ع. ا. (1391). تحلیل میزان مشارکت انتخاباتی در انتخابات ریاست جمهوری ایران (1388-1358). (پایان‌نامه منتشر نشده کارشناسی ارشد). دانشگاه تربیت مدرس، ایران.
19. سیدامامی، ک. (1386). مشارکت سیاسی دانشجویان: ارزیابی برخی از پیش‌بینی‌کننده‌های مشارکت، پژوهشنامه علوم سیاسی، 6 (2)، 33-52.
20. سیدامامی، ک.، و عبدالله، ع. (1388). عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس: مطالعه موردی شهر تهران، پژوهش‌نامه علوم سیاسی، 4 (4)، 109 –
21. سیدامامی، ک.، و مددلو، ر. (1394). دلایل مشارکت در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری: مطالعه موردی رأی‌دهندگان شهر خوی، جستارهای سیاسی معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 3(6)، 27 –
22. طالبان، م.ر.، و میرزائی، م. (1389). بررسی تجربی ارتباط سطوح دین‌داری با رفتار انتخاباتی دانشجویان، دانشنامه علوم اجتماعی، 4(1)، 33-67.
23. کتابی، م.، گنجی، م.، احمدی، ی.، و معصومی، ر. (1383). دین، سرمایه اجتماعی و توسعه اجتماعی فرهنگی. مجله پژوهشی دانشگاه اصفهان، 2(17)، 169 –
24. کشاورز، ز.س.، یزدخواستی، ب.، و ربانی خوراسگانی، ع. (1394). بررسی تأثیر دین‌داری بر گرایش به رفتار انتخاباتی شهروندان اصفهانی با تأکید بر نظام مردم‌سالاری دینیو جامعه‌شناسی کاربردی، 2( 26).، 17-40.
25. معمار، ر.ا. (1388). تبیین جامعه‌شناختی مشارکت انتخاباتی: بررسی تطبیقی میزان رأی‌دهی بین شهرستان‌های ایران، (رساله منتشر نشده دکتری). دانشگاه تربیت مدرس، ایران.
26. معمار، ر.ا. (1391). جامعه‌شناسی مشارکت سیاسی. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
27. معمار، ر.ا. (1396) پژوهشی جامعه‌شناختی درباره تأثیر دینی بودن و نوع مذهب بر مشارکت سیاسی در ایران: یک تحلیل کلان نگر. دو فصلنامه جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی، 9 (4). 253-283.
28. میرزائی، م. (1388). بررسی رابطه دین‌داری و رفتار انتخاباتی (پایان‌نامه منتشر نشده کارشناسی ارشد). دانشگاه تربیت مدرس، ایران.
29. میرزائی، م. (1392). دین‌داری و رفتار انتخاباتی (مطالعه‌ای در حوزه جامعه‌شناسی دین و جامعه‌شناسی سیاسی)، تهران: سبز رایان گستر.
30. نوریس، پ.، و اینگلهارت، ر. (1387)؛ مقدس و عرفی، دین و سیاست در جهان: کندوکاوی در جوامع مذهبی و غیرمذهبی جهان (م. وتر، مترجم). تهران: کویر.

 

31. Norris, P., & Inglehart, R. (2004), Sacred and secular: Politics and religion worldwide. Cambridge: Cambridge University Press.