تعداد نشریات | 50 |
تعداد شمارهها | 1,872 |
تعداد مقالات | 19,702 |
تعداد مشاهده مقاله | 11,509,844 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 7,588,454 |
بررسی تاثیر قلمروپایی در مسکن بر انگیزه بروز رفتار پایدار بر اساس تئوری ارزش فضایی (مورد مطالعه: مجتمعهای مسکونی شهر شیراز) | ||
جغرافیا و توسعه فضای شهری | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 خرداد 1401 اصل مقاله (1.51 M) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jgusd.2022.73672.1136 | ||
نویسندگان | ||
مرضیه شاهرودی کلور1؛ خسرو موحد* 2؛ حجت الله رشیدکلویر3؛ ملیحه تقی پور4 | ||
1دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد خلخال، دانشگاه آزاد اسلامی، خلخال، ایران | ||
2دانشیار گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی،شیراز، ایران | ||
3دانشیار گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
4استادیار گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران | ||
چکیده | ||
رفتار انسانی نقشی عمده در پیدایش و تداوم انواع مشکلات محیطی دارد. مدلهای پیشنهادی برای اصلاح الگوهای رفتاری بر مولفهای به نام انگیزه تاکید دارند که زمینه اولیه برای اتخاذ تصمیمات پایدار افراد میباشد. با توجه به اهمیت مسکن در توسعه پایدار، الگوهای جدید سکونت در مساکن جمعی و تاکید طراحان بر حریم خصوصی و خلوت در چیدمانهای فضایی، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قلمروپایی در مسکن بر تقویت انگیزههای رفتاری در تحقق پایداری انجام شده است. برای این منظور، نخست الگوهای چیدمان و انتظام فضای داخلی مسکن به لحاظ نحوی بررسی شده و سپس با توزیع 516 پرسشنامه فرضیه تحقیق مورد آزمون قرار گرفت. مشاهدات نشان داد مسکن معاصر دارای دو الگوی مرکزی و محوری است که ارزش فضایی قلمروهای عمومی، نیمهعمومی و خصوصی در هر یک از آنها دارای ویژگیهای نحوی متفاوتی است. در الگوی مرکزی عرصههای عمومی دارای یکپارچگی، دید، نفوذپذیری و استفادهپذیری بالاتری هستند؛ در حالی که در الگوهای محوری تفکیک-های فضایی بیشتر و عرصههای خصوصی استفادهپذیری بالاتری دارند. علاوه بر تحلیلهای نحوی، آزمون تحلیل واریانس نیز تفاوت رفتار قلمروپایی میان ساکنان دو الگوی نام برده را تایید کرد. نتایج با تایید رابطه مثبت میان چیدمان فضایی، قلمروپایی و انگیزه رفتارهای پایدار، نشان داد طراحی مرکزگرا و تقویت محرکهای فضایی برای استفاده از فضاهای جمعی، میتواند به میزان 28 درصد پیشبینیکننده رفتارهای پایدار باشد. در حالی که داشتن قصد و نیت رفتاری در زمینه پایداری 29 درصد پیش-بینیکننده انگیزه است، قلمروپایی و چیدمان فضایی با 28 درصد پیشبینیکنندگی فاکتور مهم و قابل کنترلی خواهد بود. | ||
کلیدواژهها | ||
مسکن؛ رفتار پایدار؛ قلمروپایی؛ ارزش فضایی؛ انگیزش | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 606 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 49 |