شیوۀ مواجهۀ ارکان حقوق بشری سازمان ملل متحد با ایران (2020-2015)

پژوهش نامه ایرانی سیاست بین الملل

دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 22، فروردین 1402   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/irlip.2022.72370.1148

نویسنده

محمد محمودی‌کیا^*

استادیار گروه اندیشه سیاسی در اسلام، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، تهران، ایران

چکیده

دعاوی نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران یکی از محوری‌ترین چالش‌های ایران با نظام بین‌المللی بوده و طیف وسیعی از موضوعات و دعاوی حقوق بشری در قالب انتشار گزارش‌های گزارشگران ویژه، گزارش‌های دبیرکل سازمان ملل متحد و نیز قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران مطرح شده است. این پژوهش با هدف پاسخ به این سؤال که اسناد حقوق بشری سازمان ملل چه رویکردی را نسبت به ایران برگزیده است و این که برای کاستن از سطح تعارض و چالش چه راهکارهایی را می‌توان اندیشید، تلاش دارد تا با کاربست روش مطالعه اسنادی، به بررسی دعاوی حقوق بشری ارکان حقوق بشری سازمان ملل متحد علیه جمهوری اسلامی ایران و نیز راه‌کارهای عملیاتی برای برون‌رفت از وضعیت چالش، در سه سطح کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت بپردازد. یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که هرچند برخی از وجوه و زمینه‌های بروز چالش، ریشه در عناصر گفتمانی و نیز زبان استعاره‌ای متفاوت گفتمان حقوق بشری ایران و نظام بین‌الملل دارد، با این حال، راهکارهای متعددی برای حداقل‌سازی تنش در زمینه حقوق بشر میان ایران و نظام بین‌المللی وجود دارد

کلیدواژه‌ها

ایران؛ حقوق بشر؛ سازمان ملل متحد؛ شورای حقوق بشر؛ گزارشگر ویژه

مراجع