شناسایی و رتبه‌بندی عوامل مؤثر بر توسعه پایدار روستایی در افغانستان

اقتصاد و توسعه منطقه ای

مقاله 8، دوره 29، بهار و تابستان23، خرداد 1401

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/erd.2022.73162.1080

نویسندگان

ولی محمد فائز¹؛ سیدمحمدباقر نجفی^{* 2}؛ محمد شریف کریمی¹؛ جمال فتح اللهی³

¹گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

²دانشگاه رازی, کرمانشاه

³گروه اقتصاد، دانشکده علوم اجتماعی ، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

چکیده

مناطق روستایی به عنوان قطب اصلی تولید و اشتغال محسوب می‌شوند که از جایگاه ویژه‌ای در چرخه رونق و توسعه اقتصادی هر کشور برخوردارند. توسعه روستاها از دیرباز کانون توجه بسیاری از سیاستگزاران است و اولویت برنامه‌های کلان توسعه هر کشور را به خود اختصاص داده است. روند توسعه پایدار، بدون توجه به نقش کیفی روستاها تکمیل نمی‌شود. توسعۀ روستایی می‌تواند نقش مؤثری در ایجاد اشتغال، رفع فقر عمومی، تأمین درآمدهای ارزی، تراکم جمعیت، بهبود محیط‌زیست و تحقق توسعۀ پایدار کشور داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبه‌بندی عوامل مؤثر بر توسعه پایدار روستایی در افغانستان انجام شده است. روش پژوهش از نظر جمع‌آوری داده‌ها، استفاده از مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای و مصاحبه با کارشناسان و صاحب‌نظران برای شناسایی مزیت‌ها و ظرفیت‌های توسعۀ روستایی افغانستان می‌باشد. مهم‌ترین عوامل توسعه پایدار روستایی در چهار بخش اقتصادی- اجتماعی – نهادی و محیط زیستی با رجوع به ادبیات نظری شناسایی شد. در ادامه، پرسشنامه‌ای در قالب مقایسات زوجی و روش تحلیل سلسله مراتبی در اختیار 30 نفر از صاحبنظران قرار گرفت و با استفاده از نرم افزار اکسپرت چوئیس وزن و اولویت این عوامل مشخص گردید. براساس نتایج این پژوهش، به منظور تحقق توسعه پایدار روستایی در افغانستان محیط اقتصادی با اهمیت 34% در رتبه نخست قرار گرفته است. محیط نهادی با میزان اهمیت 33% در رتبه دوم با فاصله اندکی از محیط اقتصادی قرار دارد. محیط اجتماعی و محیط زیست نیز به ترتیب با اهمیت 20% و 13% درصد در اولویت سوم و چهارم قرار گرفته‌اند.

کلیدواژه‌ها

کلید واژه‌ها: توسعه روستایی؛ فقر؛ توسعه پایدار؛ افغانستان؛ AHP

مراجع