تاثیر کود دامی و هیومیک اسید بر برخی صفات فیزیولوژیک پنبه در شرایط شوری آب آبیاری

بوم شناسی کشاورزی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 03 آبان 1401

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/agry.2022.77656.1118

نویسندگان

محبوبه سردار¹؛ محمدعلی بهدانی^{* 2}؛ سید وحید اسلامی³؛ غلامرضا زمانی⁴

¹دانشجوی دکترای زراعت. گروه زراعت واصلاح نباتات. دانشگاه بیرجند.

²استاد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

³دانشیار .گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

⁴دانشیار. گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

چکیده

تنش شوری یکی از مهم‌ترین تنش‌های غیر زیستی تهدیدکننده تولید پنبه در مناطق خشک و نیمه‌خشک کشور و جهان می‌باشد که با کاربرد مناسب مواد آلی می‌توان از تبعات آن کاست. به‌همین منظور، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه‌ای واقع در شهرستان بشرویه در سال 1398 انجام شد. سطوح مختلف شوری آب آبیاری در سه سطح (5/2، 5/5 و 5/8 دسی زیمنس بر متر) به‌عنوان فاکتور اصلی و دو تیمار کود دامی در دو سطح (صفر و 20 تن در هکتار) و هیومیک اسید در دو سطح (صفر و 200 گرم برای 100 کیلوگرم بذر بصورت بذرمال) به عنوان فاکتورهای فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج، اثرات اصلی تنش شوری، کود دامی و هیومیک اسید بر محتوای نسبی آب، نشت الکترولیت و پایداری غشا، کلروفیل‌ها و پرولین معنی‌دار شد. با افزایش سطح شوری، میزان پرولین، نشت الکترولیت غشا و کارتنوئید افزایش و محتوای کلروفیل a و b، محتوای نسبی آب و پایداری غشا کاهش یافت. کاربرد کود دامی و هیومیک اسید موجب افزایش محتوای نسبی آب، پایداری غشا و میزان کلروفیل در شرایط تنش شد که نشان‌گر اثر تعدیلی این کودها در کاهش اثرات نامطلوب تنش شوری است. بنابراین لستفاده از هیومیک اسید و کود دامی می-توانند جهت تعدیل اثرات نامطلوب تنش شوری بر گیاه پنبه در اقلیم‌های گرم و خشک مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها

پرولین؛ کلروفیل؛ محتوای نسبی آب؛ نشت الکترولیت غشا

مراجع