تعداد نشریات | 49 |
تعداد شمارهها | 1,738 |
تعداد مقالات | 18,659 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,166,374 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,156,192 |
جایگاه قبول در وقف | ||
فقه و اصول | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 09 آذر 1401 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jfiqh.2022.73901.1383 | ||
نویسندگان | ||
غلامرضا یزدانی ![]() ![]() | ||
استادیار، گروه حقوق، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، مشهد، ایران | ||
چکیده | ||
قانون مدنی ایران در ماده 56، به صراحت وقف را از عقود به شمار آورده و لذا برای تحقق آن، قبول موقوف علیهم در وقف خاص و قبول حاکم را در وقف عام، لازم دانسته است. با وجود این، در خصوص لزوم یا عدم لزوم قبول اختلاف نظر گسترده ای بین فقها امامیه وجود دارد. گروهی معتقدند وقف از ایقاعات بوده و لذا نیازی به قبول در آن نیست. در مقابل پاره ای از فقها بر این اعتقادند که وقف، عقد به شمار می رود و لذا برای تحقق آن، علاوه بر ایجاب، قبول ضروری است. پاره ای از فقها بین وقف عام و خاص قائل به تفصیل شده اند و معتقدند، در وقف عام، قبول لازم نیست و لذا وقف عام، ایقاع است ولی در وقف خاص، قبول موقوف علیهم شرط صحت وقف می باشد. در تحقیق پیش رو، با استفاده از روش تحلیلی ـ توصیفی و با تکیه بر روش کتابخانه ای این نتیجه به دست آمده است که وقف، از ایقاعات بود و لذا قبول در آن شرط نیست. از این رو، ماده 56 قانون مدنی می بایست اصلاح شود. | ||
کلیدواژهها | ||
قبول؛ وقف؛ عقد؛ ایقاع | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 30 |