مدل‌سازی سنجش وضعیت امنیتی - دفاعی در آمایش سرزمین (مطالعه موردی: استان هرمزگان و شهرستان‌های چابهار و کنارک)

پژوهش ‎های جغرافیای سیاسی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 17 دی 1401  

نوع مقاله: مقالات علمی -پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/pg.2022.73988.1116

نویسندگان

علی محمدپور ¹؛ محمدرضا اقبال²؛ افشار حاتمی³

¹تهران-دانشگاه صنعتی مالک اشتر

²دانشگاه تهران

³اردبیل

چکیده

چکیده
این پژوهش به دنبال بررسی مباحث امنیتی-دفاعی در محدوده ساحلی جنوب ایران از غرب استان هرمزگان تا شرق استان سیستان و بلوچستان (شهرستان‌های چابهار و کنارک) است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی است. داده‌های مورد نیاز از اسناد آمایش سرزمین و مرکز آمار ایران اخذ گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل واداس استفاده شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که وضعیت امنیت و دفاع محدود مورد مطالعه از مجموعه‌ای از عوامل داخلی و خارجی منشأ می‌گیرد که نیازمند بررسی دقیق، شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای آن است. همچنین نتایج این پژوهش از دو رویکرد قابل بررسی است. در رویکرد اول، براساس الگوی پیشنهادی آمایش امنیتی-دفاعی و پدافندی؛ برای آمایش سرزمین کل کشور دو راهکار وجود دارد؛ نخست اینکه آمایش سرزمین باید زیرمجموعه آمایش امنیتی-دفاعی و پدافندی تلقی شود تا هیچ‌گونه فعالیتی بدون توجه به مباحث امنیتی-دفاعی و پدافندی صورت نگیرد. دوم اینکه؛ اگر قرار بر ادامه آمایش سرزمین به‌صورت جداگانه از آمایش دفاعی-امنیتی و پدافندی باشد؛ آمایش سرزمین برای پیاده‌سازی طرح‌های توسعه خود باید از مراکز نظامی مجوز سلامت امنیتی-دفاعی و پدافندی دریافت کند. براساس رویکرد دوم؛ نتایج این پژوهش از نظر کاربردی حاکی از آن است که آمایش امنیتی-دفاعی و پدافندی در ابعاد و زیرشاخه‌های مختلفی قابل انجام است که مدل پیشنهادی واداس توانایی سنجش وضعیت امنیتی دفاعی را دارا است.

کلیدواژه‌ها

مدل‌سازی؛ آمایش سرزمین؛ امنیت-دفاعی؛ واداس؛ استان هرمزگان و شهرستان‌های چابهار و کنارک

مراجع