طراحی مدل سرریز احتمال درماندگی مالی در نظام بانکی ایران با رویکرد مدل های گارچ چند متغیره

اقتصاد پولی مالی

مقاله 6، دوره 29، پاییز و زمستان 1401 - شماره پیاپی 24، آذر 1401، صفحه 158-186   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/mfe.2023.72762.1118

نویسندگان

بهروز برزگر (قلی پور)^{* 1}؛ میرفیض فلاح شمس²؛ مریم خلیلی عراقی³؛ هاشم نیکومرام⁴

¹دانشجوی دکتری مدیریت مالی ، گروه مدیریت مالی ، دانشکده مدیریت واقتصاد ، واحدعلوم وتحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران

²دانشیار گروه مدیریت مالی، دانشکده مدیریت، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

³استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

⁴استاد گروه حسابداری، دانشکده مدیریت و اقتصاد ،واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران

چکیده

چکیده
پژوهش حاضر به طراحی مدل سرریز احتمال درماندگی مالی در نظام بانکی ایران با رویکرد مدل های گارچ چند متغیره پرداخته شده است.
جامعه آماری شامل بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که در بازه زمانی سال های 1395 تا 1399 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای محاسبه آنها از داده های سری زمانی بازده سهام بانک ها ، ارزش حقوق صاحبان سهام ، ارزش دفتری بدهی ها و ارزش روز دارایی استفاده شده است.پژوهش حاضر با به کارگیری روشKMV و مفهوم فاصله تا نکول و با استفاده از مدل VAR و استفاده از روش گارچ چند متغیره ( DCC-GARCH )، احتمال سرریز درماندگی مالی به سایر بانک ها را مورد بررسی قرار داده است.
نتایج پژوهش نشان از وجود رابطه معنادار بین ریسک درماندگی مالی بانک ها با یکدیگر بوده است؛بانک ملت در معرض بیشترین ریسک سرایت درماندگی و بانک پارسیان، کمترین اثرپذیری را نشان می دهد. بر اساس نتایج مدل، افزایش ریسک های عملکردی بانک ها از جمله ریسک اعتباری و ریسک بازار، بر افزایش ریسک درماندگی مالی تاُثیر معناداری داشته و این ریسک می تواند بر دیگر بانک ها در شبکه ارتباطی بانک ها و سپس کل اقتصاد سرایت نماید.

کلیدواژه‌ها

درماندگی مالی؛ ریسک سرایت درماندگی؛ ریسک اعتباری؛ شبکه بانکی؛ ریسک بازار

مراجع