- احدنژاد، م.، مرادی فرد، س. (1392). نقش استراتژی توسعه شهری در سیاستهای تامین مسکن گروهای کم درآمد شهری (مطالعه موردی: ناحیه صفرآباد و بیسیم زنجان). فصلنامه برنامه ریزی منطقه ای، 3(12)، 48-35.
- براتی، ن.، حیدری، ف.، و ستار زاد فتحی، م. (1398). به سوی فرایندی دموکراتیک در برنامه ریزی و طراحی شهری؛ ارزیابی وضعیت مداخه شهروندان در برنامهها و پروژههای شهری ایران. نشریه علمی باغ نظر، 16(76)، 20-5.
- براتی، ن.، یزدانپناه، م.ر. (1390)، بررسی ارتباط مفهومی سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در محیط شهری، نمونه موردی: شهر جدید پردیس. جامعه پژوهی فرهنگی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1(2)، 49-25.
- پژواک، ف. (1395). بررسی مفهوم مدیریت شهری در شهر اسلامی از دیدگاه متون و روایات دینی با رویکرد فراترکیب. نشریه مدیریت شهری، 16(42)، 354-342.
- پوراحمد، ا.، بابایی، ح.ر.، و رفیع، ا.(1397). تبیین نقش مدیریت محله ای بر پایداری اجتماعی شهر تهران از طریق سرمایه های اجتماعی ارتباط دهنده شهری. فصلنامه شهر ایرانی اسلامی، 8(31)، 81-75.
- پیران، پ.م. (1392). مفهومی و نظری سرمایه اجتماعی. تهران: نشر علم.
- توکلی نیا، ج.، و شمس پویا، م.ک. (1394). تحلیل سرمایه اجتماعی با تاکید بر مشارکت شهروندی و پاسخگویی مدیران شهری، نمونه موردی: اسلامشهر. فصلنامه آمایش محیط، 8(30)، 152-137.
- حاتمی نژاد، ح.، کلانتری، ح.، و ترشیزی، م. (1399). تحلیل عدالت اجتماعی با تاکید بر توزیع فضایی کاربرایی های شهری و میزان رضایت شهروندان در منطقه یک کلانشهر مشهد. نشریه علمی تخصصی شابک، 2(6)، 14-1.
- درویشی، م.ر.، قائدی، م.ر.، و سیرکی، گ. (1398). تحلیلی بر توسعه پایدار شهری با تکیه بر شاخصه های سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی، نمونه موردی: منطقه 2 شهر تهران. فصلنامه علمی پژوهشی و برنامه ریزی، 11(40)، 2016-201.
- رحیمی، ر.ا.، انصاری، م.، و بمانیان م.ر. (1398). رابطه حس تعلق به مکان و مشارکت در ارتقای سرمایه اجتماعی سکونتگاه های غیر رسمی، مطالعه موردی: ترک محله شهرسازی. مجله معماری شهر پایداری، 1(8)، 29-15.
- سن، آ. (1390). اندیشه عدالت. ترجمه: وحید محمودی و هرمز همایون پور. چاپ اول. تهران: انتشارات کندوکاو.
- سندل، م. (1393). عدالت کار درست کدام است، ترجمه: حسن افشار. چاپ اول. تهران: انتشارات نشر مرکز.
- شکوهی بیدهنی، م.ص. (1393). ارزیابی عدالت فضایی در برنامه های توسعه شهری. تهران: رساله دکتری رشته شهرسازی، دانشکده شهرسازی. پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
- شکویی، ح. (1395). دیدگاه های نودر فلسفه جغرافیا. چاپ 5، تهران: انتشارات گیتاشناسی.
- صمدی، ح. (1397). اهمیت سرمایه اجتماعی در برنامه ریزی و مدیریت شهری. مشهد: سومین همایش مدیریت بحران در صنعت ساختمان.
- عزت پناه، ب.، سبحانی، ن.، و رشیدی ابراهیم حصاری، ا. (1394). بررسی نحوه توزیع عوامل کاربری اراضی شهری در طرحهای توسعه شهری از منظر عدالت اجتماعی، مطالعه موردی: شهر شاهیندژ. دو فصلنامه پژوهشهای بوم شناسی شهری، 6(2)، 64-49.
- فریدمن، ج. (1395). برنامه ریزی در حوزه عمومی: از شناخت تا تامل. ترجمه عارف اقوامی مقدم. چاپ اول. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی، مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معمار.
- قاسمی، ا.، شمس، م.، و امینی نژاد، غ.ر. (1396). مؤلفه های سرمایه اجتماعی در نواحی مختلف شهری، مطالعه موردی: شهربرازجان. فصلنامه آمایش محیط، 10(44)، 137-117.
- محمدی، ع.ر.، سعیدی پور، م.، و ارژنگی، ح. (1397). نقش سرمایه اجتماعی در توسعه محله ای، مطالعه موردی: محله های نیار و سبلان. نشریه مطالعات جامعه شناسی شهری، 8(26)، 189-161.
- مرادی، ف.، سعیده، ز.س.، و ماجدی، ح. (1398). واکاوی اصول بازآفرینی شهری فرهنگ-مبنا با رویکرد ارتقای رقابت پذیری. مجله باغ نظر، 16(70)، 16-5.
- مشکینی، ا.، رضا علی، م.، و رضایی، م. (1396). تحلیلی بر برنامه ریزی و رابطۀ میان عدالت شهری و سرمایه اجتماعی در محلههای شهر فردوسیه- شهرستان شهریار. نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری، 8(31)، 186-165.
- ملک شاهی، غ.ر.، و وکیلی، ص. (1396). بررسی توزیع خدمات عمومی براساس عدالت اجتماعی، مورد شناسی: شهر سقز. مجله جغرافیا و آمایش شهری، 8(25)، 170-147.
- مولایی، ا.، و بهزاد فر، م. (1398). تبیین ابعاد و ظرفیتهای رقابت پذیری هویتی شهری با رویکرد زمینه گرا در شهرهای ایران. فصلنامه برنامه ریزی و آمایش فضا، 23(2)، 125-98.
- میرغلامی، م.، کی نژاد، م.ع.، و علیزاده، ب. (1397). ارزیابی عدالت فضایی در توسعه مجدد فضاهای شهری، موردپژوهشی: طرح موضوعی عتیق شهر تهران. ماهنامه باغ نظر، 15(67)، 52-43.
- نظم فر، ح.، عشقی، ع.، و علوی، س. (1396). تحلیل فضایی رقابت پذیری سکونتگاه های شهری ایران. مجله آمایش جغرافیایی فضا، 7(24) 166-154.
- Achmad, A., HasyimSirojuzilam, D., & AuliaDwira, N. (2015). Modeling of urban growth in tsunami-prone city using logistic regression: Analysis of Banda Aceh, Indonesia. Applied Geography, 62(6), 78-98.
- Deep, S. & Saklani, A. (2014). Urban sprawl modeling using cellular automata. The Egyptian journal of remote sensing and space sciences, 17(8), 115-135.
- Fainstein, S. (2015). The just city. Ithaca: Cornell University Press.
- Griffin, T. L., Cohen, A., & Maddox, D. (2019). The just city essays: 26 vision for urban equity, inclusion and opportunity (Volume 1 of The Just City Essays Series). 25(9), 225-235.
- Hewko, J.N. (2001). Spatial equity in the urban environment: Assessing neighborhood accessibility to public amenities. Alberta: University of Alberta.
- Kresl, P,. & Ni, P. (2010). Global Urban Competitiveness Report (2005-2006). Beijing: Social Sciences Academic Press.
- Lefebvre, H. (2010). The right to the city. In J. Ockman )ed(. Architecture Culture 1943-1968: A Documentary Anthology.
- Li, N. & Yu, T. (2015). On urban competitiveness and the methods, process of evaluation. Human Geography, (3), 44-48.
- Ni, P., & Karl Kresl, P. (2015). The global urban competitiveness report. UK: Edward Elgar Publishing Limited.
- Sinkiene, J. (2014). Competitiveness factors of cities in lithuania. Public policy and administration, (2), 47-53.
- Soja, E. (2008). Seeking for spatial justice. USA: University of Minneston.
- Vilar,,&Cartes,I.(2019). Urban design and social capital in slums. Case study: Moravia ́s neighborhood Medellin, 2004-2014. Social and Behavioral Sciences, 216 (2016), 56 –67.
|
