ازک، م. و بهرامی، س. 1400. نقش رشد طبقه متوسط جامعه در تغییر گفتمان غالب جامعه ایران از 1332 تا 1357 (با تأکید بر نظریه تحلیل گفتمان لاکلاو و موف)، مطالعات بین رشتهای دانش راهبردی، 11(43): 7-38.
اقبالی، ج.، کلانتری، خ.، اسدی، ع. و جاوید، م. 1399. تحلیل محتوای یک قرن قانونگذاری آب در ایران. مدیریت آب و آبیاری، 10(1): 113-129. Doi: 10.22059/JWIM.2020.291284.723
امیری، ع.، شانه چی، م. و گلشنی، ع. 1399. تأثیر فرآیند سیاستگذاری عمومی بر بحران آب در جمهوری اسلامی ایران. پژوهشنامه علوم سیاسی، 15(4): 45-72. Doi: 10.22034/IPSA.2020.417
باقری، ر.، شیاری، ع.، احدی، ص. و اسماعیلزاد، ع. 1400. حکمرانی و سیاستگذاری در خصوص بحران منابع آب در جمهوری اسلامی ایران. تحقیقات روابط بینالملل، 11(1): 249-270. DOI: 10.22034/IRR.2021.134322
بدیسار، س. و احمدی، س. 1396. بررسی صلاحیت های کمیسیون آب زیرزمینی در حقوق آب ایران. مطالعات حقوق و انرژی، 2(2): 213-228. DOI: 10.22059/jrels.2016.62721
بنیاد، ل. 1401. مطالعه جامعه شناختی حکمرانی منابع و مصارف آب در یزد. پایان نامه دکترا، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه یزد.
تاجیک، م. و روزخوش، م. 1387. تحلیل نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از منظر تحلیل گفتمان. مجله مسائل جامعهشناسی ایران، (5): 83-127. DOI: 20.1001.1.24766933.1387.1387.5.3.0
جمالی، س. و عبداللهی، م. 1400. موانع قانونی حکمرانی آب در ایران; نگاهی به قانون توزیع عادلانه آب. تحقیقات منابع آب ایران، 17(3): 38-48. DOI: 20.1001.1.17352347.1400.17.3.2.7
جوادی پاشاکی، ن. و درویش پور، آ. 1398. مروری بر مفاهیم حساسیت نظری و بازاندیشی در تحقیق کیفی. تحقیقات کیفی در علوم سلامت، 8: 65-57.
حقیقت، س. ص. 1394. روششناسی علوم سیاسی، انتشارات دانشگاه مفید. چاپ چهارم. قم، ایران.
خانیکی، ح.، زردار، ز. و موسوی، س. 1400. صورتبندیهای گفتمانی مسئله آب ایران در روزنامههای سراسری دهه 90. مطالعات میان رشتهای در علوم انسانی، 14(1): 89-121. DOI: https://doi.org/10.22035/isih.2022.4414.4412
داودی، ع. ا. 1389. نظریه گفتمان و علوم سیاسی. مطالعات سیاسی، 2(8): 53-76.
ذوالفقاری، ا.، صابر دمیرچی، ح. و باقری بونجار، ع. ر. 1396. بازنمایی جامعه مدنی در مطبوعات: تحلیل گفتمانی جامعه مدنی در مطبوعات ایران طی سالهای 1388 تا 1393. جامعهشناسی نهادهای اجتماعی، 4(9): 43-77. DOI: 10.22080/SSI.2017.1559
روحالامینی، م. 1397. آسیبشناسی قوانین ایران در خصوص حفاظت و صیانت از منابع آب سطحی و زیرزمینی. مطالعات حقوق و انرژی، 4(1): 61-90. DOI: 10.22059/JRELS.2018.224991.99
زارع شاهآبادی، ع. و بنیاد، ل. 1401. تحلیل گفتمان حاکم بر مدیریت منابع آب در اسناد بالادستی کشور (بازه زمانی: 1358-1367). مجله تحقیقات منابع آب، 18(1): 54-67. DOI: 20.1001.1.17352347.1401.18.1.4.2
زارع شاهآبادی، ع. و بنیاد، ل. 1402. تحلیل گفتمان برنامه اول و دوم توسعه جمهوری اسلامی ایران در بخش آب. سیاستهای راهبردی و کلان، 11(42): 381-400. DOI: 10.30507/JMSP.2022.356491.2473
شفیعی، م.، قلیزاده سرابی، ش.، جودوی، ع.ا.، مجیدی خلیلآباد، م. و قبادی حمزه خانی، ف. 1401. تدوین اطلس دیجیتال منابع آب ایران: ضرورت، چشم انداز و راهبردهای کلان، آب و توسعه پایدار، 9(2): 134-127.
شقاقی شهری، و. 1397. تحلیل برنامه پنجم توسعه از منظر اهداف اقتصادی در سند آینده. مجلس و راهبرد، 25(94): 209-237.
شعبانعلی فمی، ج.، مهدوی، ا. و اسدی، ع. 1400. تحلیل محتوای مؤلفههای مدیریت آب کشاورزی در اسناد بالادستی توسعه کشور، مجله تحقیقات و توسعه کشاورزی ایران، 25 خرداد 1400. انتشار آنلاین DOI: 10.22059/IJAEDR.2020.294907.668864
فوزی، ی. و نریمان، س. 1391. اساس اندیشه سیاسی در حوزه دهه اول انقلاب. سیاست معاصر، 91-114.
کسرایی، م.س. و پوزش شیرازی، ع. 1388. نظریه گفتمان لاکلا و موف: ابزار دقیق و کارآمد در درک پدیدارشناسی سیاسی. سیاست، 39(3): 339-360
طالبی صومعه سرایی، م.، زارعیان، م.، فرخ نیا، ع. و روزبهانی، ر. 1400. سیر تحول برنامهریزی و سیاستگذاری آب در دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران. مطالعات میان رشتهای در علوم انسانی، 14(1): 158-171. DOI: https://doi.org/10.22035/isih.2022.4556.4516
قربانی، م.، راسخی، س. و کرمی، ع. 1396. تحلیل ویژگی های ساختاری سرمایه اجتماعی در استقرار مدیریت روستایی جامعه محور (مطالعه موردی: شهرستان ریگان، استان کرمان). فصلنامه تحقیقات روستایی، 8(2): 228-241.
کاویانیراد، م. 1388. بومشناسی سیاسی. فصلنامه مطالعات راهبردی، 12(3): 7-26. DOI: 20.1001.1.17350727.1388.12.45.1.7
کانون تفکر آب. 1398. مصرف آب در صنعت و معدن. یزد: دانشگاه یزد.
کلانتری، س.، عباس زاده، م.، سعادتی، م.، پورمحمد، ر. و پورمحمد، ن. 1388. تحلیل گفتمان: با تأکید بر گفتمان انتقادی به عنوان روش تحقیق کیفی. مطالعات جامعهشناسی، (34): 28-7.
مرادی طادی، م. 1396. آب و سیاست: نگاهی به روند سیاسی شدن آب. مطالعات میان رشته ای علوم انسانی، 9(4):71-90. DOI: https://doi.org/10.22631/isih.2017.1981.2512
مشهدی، ع. 1395. دولت و محیط زیست: از رویکردهای غیردولتی تا رویکردهای مشارکتی. فصلنامه مطالعات دولت، 2(8): 59-80. DOI: https://doi.org/10.22054/tssq.2017.7198
ملکی، ع.، صالحی، س.، کریمی، ل. و شبیری، س. 1401. تحلیل گفتمانی قانون توزیع عادلانه آب در ایران. آب و توسعه پایدار، 9(1): 64-71. DOI: 10.22067/JWSD.V9I1.2110.1088
نیکدار اصل، م.ح. و فتحی فتح، ذ. 1395. تحلیل گفتمان انقلاب اسلامی ایران با استفاده از مفهوم دموکراسی کثرت گرای رادیکال لاکلاو و موفه، فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی، 35: 140-123.
Basset T. and Peimer A. 2015. Political ecological perspectives on socio-ecological relations. Natures Sciences Société, 165-175
Blaikie P. and Brookfield H. 1987. Land Degradation and Society. Edited ByPiers Blaikie, Harold Brookfield London.
Benjaminsen T.A. and Svarstad S. 2009. Qu'est-ce que la" political ecology"?. Natures Sciences Sociétés, 17(1): 3-11.
Forsyth T. 2003. Critical political ecology: the politics of environmental science. London and New York.
Jonathan D., Schad T. and Sherk G. 2001. Water policy in the United States: a perspective. Water Policy, 3(3): 175-192. DOI: 10.1016/S1366-7017(01)00011-3
Heydari N. and Moradi S. 2020. Water and agricultural policies in Iranian macro-level documents from the perspective of adaptation to climate change. Irrigation and Drainage, 69(5): 1012-1021.
Robbinz P.F. 2004. Political Ecology: A Critical Introduction. Malden. Publisher: Blackwell PubISBN: 1405102659.
Zarezadeh M., Delavar M., Moradi S. and Abbasi H. 2023. Evaluating the effectiveness of macro-level water-saving policies based on water footprint sustainability indicators. Agricultural Water Management, 282. DOI: 10.1016/j.agwat.2023.108272
