تأثیر انواع کودهای آلی و شیمیایی و کاربرد ترکیبی آنها بر ویژگی‌های کمی و کیفی گوجه‌فرنگی

پژوهشهای زراعی ایران

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 تیر 1402   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jcesc.2023.82967.1256

نویسندگان

امیرعلی آریان فر¹؛ پرویز رضوانی مقدم^{* 2}؛ احسان ابراهیمی³

¹گروه اگروتکنولوژی- دانشکده کشاورزی- دانشگاه فردوسی مشهد

²گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

³استاد یار

چکیده

امروزه به‌دلیل اثرات مضر کودهای شیمیایی، تمایل به استفاده از کودهای آلی مورد توجه قرار گرفته است. از این‌رو به‌منظور مقایسه تأثیر کودهای شیمیایی و آلی بر صفات کمی و کیفی گوجه‌فرنگی در شرایط مزرعه، آزمایشی در سال زراعی 1400-1399 در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل بیوچار، ورمی‌کمپوست، کود دامی (گاوی)، کود شیمیایی NPK و ترکیبی از کودهای فوق بود. نتایج نشان داد بیشترین میزان صفات طول، قطر و حجم گوجه‌فرنگی در چین اول در تیمار کود شیمیایی NPK به‌دست آمد در حالی‌که در چین دوم بیشترین میزان این صفات در تیمار کود ترکیبی NPK + کود دامی بود. همچنین در چین اول و مجموع هر دو چین، بیشترین میزان عملکرد در تیمار کود شیمیایی NPK (به‌ترتیب 6/39 و 5/70 تن در هکتار) مشاهده شد در حالی در چین دوم، بیشترین عملکرد در تیمار ترکیبی کود شیمیایی NPK + کود دامی (8/32 تن در هکتار) به‌دست آمد. از سوی دیگر، تیمار ترکیبی کود دامی+ ورمی‌کمپوست دارای خصوصیات کیفی شاخص بریکس ، ویتامین ث و لیکوپن بیشتری نسبت به تیمارهای کود شیمیایی و شاهد بود. به‌طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که در کشت مزرعه‌ای گوجه-فرنگی با به‌کار بردن ترکیبی از کودهای شیمیایی همراه با کودهای آلی، علاوه بر ایجاد عملکرد مطلوب کمی و بهبود خصوصیات کیفی، کاهش قابل ملاحظه‌ای در مصرف کودهای شیمیایی حاصل خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

بیوچار؛ شاخص بریکس؛ لیکوپن؛ ورمی‌کمپوست؛ ویتامین ث

مراجع