مهارت ارتباطی زوجین و رابطه آن با گسست خانواده (مورد مطالعه: متاهلین شهر تبریز)

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

دوره 20، شماره 2 - شماره پیاپی 44، تیر 1402

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/social.2023.82276.1344

نویسندگان

فتانه حاجیلو^{* 1}؛ بهمن رنجگر قلعه کندی²؛ فاطمه گلابی³

¹استادیار گروه علوم اجتماعی دانشکده حقوق وعلوم اجتماعی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

²دانش آموخته ی کارشناسی ارشد جامعه شناسی گروه علوم اجتماعی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

³دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشکده حقوق و علوم اجتماعی و عضو قطب سلامت دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

خانواده گروه کوچکی است متشکل از زن، مرد و فرزندان که ویژگی اساسی و غیر قابل تفکیک آن صمیمت است. با اهمیت ترین نهاد اجتماعی و کانون عشق و امید و تحقق آرزوهای انسان و مرکز تولد و پرورش نسل بشر که نقش بنیادی در توسعه و رشد زندگی سالم انسانی را دارد. ولی عوامل متعددی وجود دارند که ساختار خانواده و استحکام آن را تحت تاثیر قرار می دهند و موجب اختلال در روابط زوجین یا بروز تعارض و درنهایت گسست خانواده برای زوجین به همراه می آورد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مهارت ارتباطی زوجین و رابطه آن با گسست خانواده (مورد مطالعه: متاهلین شهر تبریز) انجام شده است. باتوجه به هدف تحقیق، سوال کلی در تحقیق حاظر به این شرح می باشد: مهارت ارتباطی زوجین چه رابطه ای با گسست خانواده دارد. روش تحقیق پیمایشی و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه است. جامعه آماری افراد متاهل ساکن در سه منطقه شهری(5، 7و 8 شهر تبریز) از مناطق دهگانه شهر تبریز است که براساس فرمول کوکران 384 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج تحقیق گویای آن است بین متغیر مهارت ارتباطی با گسست خانواده رابطه معنی دار و معکوسی وجود دارد یعنی با افزایش مهارت ارتباطی بین زوجین خطر گسست خانواده کاهش می یابد. وبرعکس. همچنین یافته ها نشان می دهد تحصیلات دیگر متغیر تاثیرگذار است بر متغیر گسست خانواده و مهارت ارتباطی می باشد.

کلیدواژه‌ها

مهارت ارتباطی؛ تعارضات زناشویی؛ گسست خانواده؛ تبریز؛ تحصیلات

مراجع