بررسی آثار سیاست های پولی مقابله با تورم بر امنیت و رشد اقتصادی در ایران

اقتصاد و توسعه منطقه ای

مقاله 5، دوره 30، بهار و تابستان25، خرداد 1402

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/erd.2023.79685.1150

نویسندگان

حمید خاوری¹؛ تقی ابراهیمی سالاری^{* 2}

¹دانشجوی دکتری اقتصاد پولی دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد

²عضو هیئت علمی گروه آموزشی اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

این پژوهش به بررسی تغییرات رشد اقتصادی و همچنین شاخص امنیت اقتصادی در ایران می‌پردازد. از طریق مدلسازی اعمال یک سیاست انقباضی پولی برای دوره 1400-1367 با استفاده از الگوی خودبازگشت برداری ساختاری (SVAR)، نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که تکانه انقباضی وارده بر رشدحجم نقدینگی کشور، واکنش منفی رشد تولید ناخالص داخلی سرانه را در کوتاه‌مدت به دنبال دارد. اما در بلندمدت و به تدریج با کاهش تورم، آثار اولیه‌ی آن تعدیل شده و رشد اقتصادی کشور بهبود می‌یابد. بر این اساس نسبت فداکاری تولید محاسبه شده برابر 52/3- بدست می‌آید. بر اساس نتایج پژوهش، منفی بودن نسبت محاسبه شده، به این معنی است که در اقتصاد ایران، اعمال سیاست پولی جهت دستیابی به یک روند تورمی پایین‌تر، دارای وقفه‌ی اثرگذاری طولانی (حدود پنج سال) می‌باشد و طی این سال‌ها نه‌تنها تولید، کاهش اولیه خود را در طول زمان جبران می‌کند، بلکه به میزان 52/3درصد افزایش نیز می‌یابد. همچنین در بررسی رابطه‌ی شاخص امنیت اقتصادی با تکانه‌ی منفی سیاست پولی، مشاهده می‌شود واکنشی منفی در کوتاه‌مدت دارد که بیشتر بخاطر آثار مستقیم کاهش رشد تولید و همچنین آثار معکوس رشد سطح عمومی قیمت‌ها بر شاخص امنیت اقتصادی است. در بلندمدت کاهش تدریجی تورم منجر به ارتقای شاخص امنیت اقتصادی می‌شود. نتایج همچنین نشان می‌دهد هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت مهمترین متغیر اثرگذار بر تغییرات رشد تولید، تکانه حاصل از شاخص امنیت اقتصادی است که اهمیت بسیار زیاد ثبات شرایط اقتصادی اعم از عدم وجود یا کاهش ریسک‌های بیکاری و ریسک‌های ناشی از نااطمینانی‌های تورمی را نشان می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

ایران؛ رشد اقتصادی؛ امنیت اقتصادی؛ تورم؛ حجم نقدینگی(M2)

مراجع