استراتژی هند برای کاهش تهدیدات روزافزون چین در جنوب آسیا

جغرافیاوتوسعه ناحیه ای

مقاله 6، دوره 22، شماره 1 - شماره پیاپی 46، فروردین 1403، صفحه 153-186   

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jgrd.2023.82103.1272

نویسنده

حمید درج^*

دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

چین در سال‌های اخیر برای افزایش روزافزون قدرت اقتصادی و نظامی خویش کوشیده است. همچنین پکن، روابطافزاینده‌ای گسترش داده و هند این امر را تهدیدی راهبردی دانسته است. در این باره، هند با ایجاد اتحادی راهبردی با آمریکا، به‌عنوان اهرمی برای فشار به چین و تضعیف و انزوای منطقه‌ای آن استفاده می‌کند. به این ترتیب، سؤال اصلی پژوهش این است که هند برای کاهش تهدیدهای روزافزون چین در جنوب آسیا چه راهبردی را دنبال می‌کند؟ فرضیۀ پژوهش این است که هند به‌دلیل اختلافات و درگیری‌های مرزی طولانی‌مدتی که با چین داشته، همواره از قدرت‌یابی این کشور، مدرنیزه شدن ارتش چین و همچنین همکاری‌های پکن با اسلام‌آباد به‌عنوان مهم‌ترین رقیب و دشمن دهلی در جنوب آسیا، احساس خطر می‌کند؛ بنابراین، دهلی با برقراری اتحاد استراتژیک با واشنگتن در جهت خنثی‌سازی قدرت رو‌به‌افزایش چین و درنهایت کنترل و انزوای منطقه‌ای این کشور می‌کوشد که این امر می‌تواند به توازن قدرت منطقه‌ای هند با چین در جنوب آسیا کمک کند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد هند از قدرت روزافزون اقتصادی و نظامی چین و توسعۀ همکاری‌های این کشور با پاکستان و تبدیل آن به یک قدرت مسلط آسیایی همواره نگران است؛ بنابراین، دهلی برای جلوگیری از محاصره نشدن ازسوی چین و پاکستان در منطقه، خواهان گسترش مناسبات با واشنگتن است. این اقدام‌ها بخشی از استراتژی هند برای بازدارندگی علیه محور چین و پاکستان و کاهش نگرانی خود در جنوب آسیا به شمار می‌رود. برای تحلیل داده‌های این پژوهش، از روش تحلیلِ کیفی استفاده شده است.
 
 
 

کلیدواژه‌ها

چین؛ هند؛ آمریکا؛ جنوب آسیا؛ موازنۀ تهدید

مراجع

1. آسمانی، ح. (1401). دیپلماسی نظامی و سیاست خارجی چین، پژوهشنامه ایرانی سیاست بین‌الملل، 11(21)، 25-1.
2. اختیاری­امیری، ر.، و شفقت­نیاآباد، ج. (1402). سیاست هند در قبال ابتکار یک کمربند-یک راه. پژوهشنامه ایرانی سیاست بین­الملل، 11(22)، 31-5.
3. اخوان‌کاظمی، م.، رستی، ف.، و شاهملکی، ح. (1396). تحلیل رابطه اسرائیل و کردستان عراق و پیامدهای امنیتی آن برای جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه جستارهای سیاسی معاصر، 8(4)، 1-26.
4. ارغوانی‌پیرسلامی، ف.، و پیرانخو، س. (1396). چالش‌های هویتی قدرت نوظهور چین. فصلنامه سیاست جهانی، 6(3)، 102-65.
5. اندیشکده جریان. (1400). ابتکار کمربند و راه. بازیابی در 11 تیر 1400 از https://jaraian.com/1400/belt-and-road-initiative/
6. بدیعی‌ازنداهی، م.، زارعی، ب.، و برزگرزاده‌زرندی، م. (1401 الف). تأثیر رقابت ژئوپلیتیک هند و چین بر چگونگی امنیت منطقة جنوب آسیا با تأکید بر مداخله‌گری آمریکا. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 54(1)، 389-375.
7. بدیعی‌ازنداهی، م.، زارعی، ب.، و برزگرزاده‌زرندی، م. (1401 ب). تأثیرگذاری ژئوپلیتیک انرژی بر تأمین امنیت منطقه­ای جنوب آسیا با تأکید بر نقش هند و چین در قرن 21. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 54(4)،1561-1545.
8. تقی‌زاده انصاری، م. (1395). چین از ثروت به توسعه­طلبی دریایی. فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 1(22)، 185-163.
9. تقی‌زاده انصاری، م.، و باقرنیا، ن. (1400). ماهیت رقابت هند و چین در حوزه جنوب آسیا». فصلنامه مطالعات شبه‌قاره، 13(41)، 26-9.
10. چگنی‌زاده، غ. م.، و رضوی، ح. (1401). ابتکار کمربند-راه و آثار راهبردی آن بر مناسبات هند و چین (2022-2013). فصلنامه روابط خارجی، 14(2)، 32-1.
11. خبرگزاری مهر. (1397). بندر گوادر پاکستان، شمشیری دو لبه در برابر ایران. بازیابی در 3 اردیبهشت 1397 از https://www.mehrnews.com/news/4271251/
12. خبرگزاری جمهوری اسلامی. (1396). هند به دنبال تقویت نقش خود در سارک/ اجرای قرارداد حمل و نقل با نپال و بنگلادش. بازیابی در 29 آذر 1396 از https://www.irna.ir/news/82769794/
13. درج، ح.، و بصیری، م. ع. (1400). تأثیر رقابت منطقه‌ای آمریکا و چین بر معادلات و نظم منطقه‌ای در شرق آسیا. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 53(1)، 264-243.
14. ربیعی، ح.، نقدی، ج.، و نجفی، س. (1396). بحران سوریه و امنیت ملی ایران از دیدگاه نظریه موازنه تهدید. فصلنامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی، 9(30)، 88-61
15. روشن، ا.، و فرجی، م. ر. (1396). روابط هند و چین. فصلنامه روابط خارجی، 9(2)، 258-223
16. زارعی، ب.، و موسوی­شهیدی، س. م. (1399). همکاری‌های ژئواکونومیکی و رقابت‌های ژئوپلیتیکی چین و آمریکا در منطقة آسیا-پاسیفیک در قرن بیست‌ویکم. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 52(3)، 1130-1103.
17. سینائی، و.، و دانش، ا. (1400). اقتدارگرایی یا دموکراسی؛ ساختار دولت و توسعه اقتصادی در چین و هند. پژوهش‌نامه ایرانی سیاست بین‌الملل، 9(2)، 126-97.
18. کریمی، م. (1401). کنشگری امنیتی چین و هند در منطقه جنوب آسیا. فصلنامه سیاست جهانی، 11(41)، 153-125.
19. محروق، ف. (1396). واکاوی اهمی نقش و جایگاه پاکستان و ایران در معادلات استراتژیک چین. فصلنامه روابط خارجی، 9(3)، 98-71.
20. محروق، ف.، و حاجی‌کریم جباری، م. ر. (1397). مدل توسعه چین. فصلنامه سیاست، 5(17)، 103-87.
21. مدرس، م. و.، و صفی‌نژاد، ا. (1398). نقش ناسیونالیسم اقتصادی در استمرار روند اصلاحات در اقتصاد سیاسی چین (2017-1976). فصلنامه سیاست جهانی، 8(30)، 30-7.
22. وثوقی، س. رستمی، ا. ح.، و یزدانی، ع. (1397). تأثیر قدرت‌یابی چین بر روابط و رقابت با آمریکا. فصلنامه پژوهش‌های روابط بین‌الملل، 8(30)، 38-7.
23. هادیان‌جزئی، ن.، و بازوند، م. (1400). رشد چین و سیاست خارجی آمریکا و هند در قبال یکدیگر از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹. فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل، 14(54)، 174-149.
24. هدایتی‌شهیدانی، م.، و رمضانپور شلمانی، ج. (1398). رویکرد ایالات متحده نسبت به استمرار توسعه اقتصادی نظامی- چین (مطالعه موردی دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ). فصلنامه مطالعات بین‌المللی، 16(62)، 91-71.
25. هدایتی‌شهیدانی، م.، پاک‌زاد، ف.، و پاک‌زاد، ز. (1397). عوامل همگرایی و واگرایی در روابط اقتصادی سیاسی، هند- چین (2015-2001). فصلنامه راهبرد سیاسی، 2(6)، 53-29.
26. همیانی، م. (1401). تحول در سیاست خارجی هند: از سیاست عدم تعهد تا چندهم‌سویی. فصلنامه سیاست خارجی، 36(141)، 88-55.

 

27. Ali, M. (2020). China’s Belt and Road Initiative in South Asia and beyond: Apprehensions, Risks and Opportunities. IPRI Journal, 12(16), 26-52
28. Ali Khan, Z., & Ahmad, S. (2015(. New Trends in Sino-Pak Defence and Strategic Relations since 9/11: Indian Concern. Journal of South Asian Studies, 30(2), 247–263
29. Annual Report to Congress. (2017). Military and Security Developments Involving the People’s Republic of China. Office of the Secretary of Defense.
30. Bhatty, A. (2003). China and South Asia. Journal of Strategic Studies, 23(1), 90-122.
31. Chatterjee Miller, M. (2022). China and the Belt and Road Initiative in South Asia. Council on Foreign Relations, (41), 1-38
32. Chhabra, T., Doshi, R., Hass, R., & Kimball, E. (2021). Global China: Assessing China's Growing Role in the World. Brookings Institution Press.
33. Cronin, P. M. (2016). Power and Order in the South China Sea. Center for a New American Security.
34. Freeman, C. P. (2018). Chinas' reginalism foreign policy and China-India relations in Asia South. Journal of Contemporary Politics, 21(4), 81-97
35. Garamore, J. (2010). Flournoy Notes India’s Growing Role as Security Partner. American Forces Press Service, Retrieved from https://www.defense.gov/news/ ewsarticle.aspx?id=59868      
36. Garnaut, R., Song, L., & Fang, C. (2018). China's 40 Years of Reform and Development: 1978–2018. Press The Australian National University.
37. Ghemawat, P., & Hout, T. (2016). Can China's Companies Conquer the World: The Overlooked Importance of Corporate Power. Journal of Foreign Affairs, 95(2), 86-98
38. Hashim, A. (2017). Pakistan in the crosshairs of Trump's Afghan strategy. Retrieved from https://www.aljazeera.com/news/2017/08/pakistan-crosshairs-trump-afghan-strategy-170824052758366.html
39. In, A. (2022). China's Strategic Challenges to India. CLAWS Journal, 15(1), 119-128
40. Lin, J., & Singer, P.W. (2015). China Shows off Its Deadly New Cruise Missiles. Popular Science, Retrieved from http://www.popsci.com/china-shows-its-deadly-new-cruise-missiles
41. Murtazashvili, J. (2022). China’s Activities and Influence in South and Central Asia, United States-China. Economic and Security Review Commission, (26), 519-587.
42. Nazemroaya, M. D., & Halliday, D. J. (2012). The Globalization of NATO. Clarity Press, INC.
43. Pardesi, M. S. (2021). India’s China strategy under Modi continuity in the management of an asymmetric rivalry. Journal of International Politics, 59(1), 44-66.
44. Parepa, L.-A. (2020). The Belt and Road Initiative as continuity in Chinese foreign policy. Journal of Contemporary East Asia Studies, 1(2), 175-201.
45. Parvaiz, A., & Singh, B. (2017). Sino-Pakistan Relationship, Changing South Asian Geopolitics and India's Post Obama Options. Journal of South Asia Research, 37(2), 133-146.
46. Sahgal, A. (2003). China's Search for Power and Its Impact on Korean Journal of Defense Analysis, 15(1), 155-182.
47. Shahid, R., & Sakib, N. (2023). Sino-India Rivalry in South Asia The Politics of Strategic Hedging by the “Non-Nuclear Five. Journal of Indo-Pacific Affairs, 105-122.
48. Shambaugh, D. (2003). Modernizing China’s Military: Progress, Problems, and Prospects. California: University of California Press.
49. Small, A. (2015). The China-Pakistan Axis: Asia's New Geopolitics. Oxford:‌ Oxford University Press.
50. Thi Le, H. N., & Thy Thuong, N. L. (2021). India–China Competition in South Asia Under Prime Minister Narendra Modi’s Administration. The Journal of Indian and Asian Studies, 2(1), 1-26.
51. Wagner, C. (2016). The Role of India and China in South Asia. Journal of Strategic Analysis, 40(4), 307-320.
52. Wang, B., & Hu, D. (2022). The Establishment of Biden Administration’s Iranian Nuclear Policy: Motivation, Content and Prospects. Asian Journal of Middle Eastern and Islamic Studies, 15(4), 433–446.
53. Xavier, C. (2019). Converting Convergence into Cooperation: The United States and India in South Asia. Journal of Asia Policy, 26(1), 19-50
54. Xavier, C., & Jacob, J. (2023). Studying China's Themes, Partners and Tools in South Asia. The Centre for Social and Economic Progress.