بررسی رابطه بین بازی‌های بومی و محلی بر هویت فرهنگی و اجتماعی شهروندان استان خوزستان

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

دوره 21، شماره 2 - شماره پیاپی 48، شهریور 1403

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/social.2024.83927.1403

نویسندگان

زهرا هدایت نیا¹؛ اسماعیل ویسیا^{* 2}؛ مریم کریمی³

¹کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

²استادیار گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز

³استادیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و جمع‌آوری داده‌ها به صورت الکترونیکی انجام شد. جامعه آماری، کلیه افراد رده سنی 17 تا 65 سال ساکن استان خوزستان بودند که با توجه به فرمول کوکران، اندازه نمونه آماری 384 نفر تعیین شد. داده‌ها به وسیله پرسش‌نامه محقق‌ساخته بازی‌های بومی و محلی با 14 گویه، پرسش‌نامه استاندارد هویت‌فرهنگی طاهری (1392) با 29 گویه و هویت‌اجتماعی صفاری‌نیا و روشن (1390) با 20 گویه جمع‌آوری شد و با ضریب پایایی 88/0 و از طریق روش آماری استنباطی معادلات ساختاری روش مربعات جزیی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد؛ بار عاملی تمامی گویه‌ها بجز سه گویه (3، 32، 46) بزرگتر از 4/0 بود که نشان از مناسب بودن این معیار داشت. همچنین مقدار t بدست آمده برای تمام گویه‌ها بجز همان سه گویه بزرگتر از 96/1 است که حاکی از تاثیر معناداری آن‌ها در سطح اطمینان 95/0 داشت و نشان داد که بازی‌های بومی و محلی تاثیر مثبت و معناداری بر هویت فرهنگی و اجتماعی شهروندان استان دارد؛ بنابراین بازی‌های محلی به عنوان میراث گران‌بهای فرهنگی نسل‌های گذشته؛ می‌تواند نقش ویژه‌ای در احیا هویت فرهنگی و اجتماعی اقوام مختلف ساکن در استان داشته و در واقع با توجه مستمر و هدفمند به این بازی‌ها از سوی نهادهای مربوط و دست اندرکار، می‌توان ضمن ارتقای سلامتی و تندرستی و افزایش سطح بهره‌وری، جامعه را از آسیب و بیماری بحران هویتی که امروزه بحران فرهنگی و تعارض نسلی نشانه‌های بارز این آسیب‌ها هستند، درامان نگه داشت.

کلیدواژه‌ها

هویت فرهنگی؛ هویت اجتماعی؛ بازی؛ بومی و محلی؛ استان خوزستان

مراجع