Comparative analysis of current and desired status of good urban governance indicators, in Golbahar new town, from the perspective of citizens and managers

جغرافیا و توسعه فضای شهری

Article 8, Volume 11, Issue 1 - Serial Number 24, April 2024, Pages 153-170   

Document Type: Original Article

DOI: 10.22067/jgusd.2024.47320.0

Authors

Hamed Roshanaie¹; Mohammad Ali Ahmadian^{* 2}; Omid Ali Kharazmi³

¹Ph.D. Student, Department of Geography, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

²Associate Professor, Department of Geography, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

³Assistant Professor, Department of Geography, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

Abstract

Good urban governance always considers the public welfare and social health of citizens, with its policies and programs framed by specific indicators. This study presents a comparative analysis of the indicators and dimensions of good urban governance from the perspective of citizens, experts, and managers, examining both the current and desired states. The research employs a descriptive-analytical method, exploring the viewpoints of citizens, experts, and urban managers on the state of good urban governance dimensions and the similarities, differences, and extent of alignment or discrepancies among these perspectives. Data were collected through library-documentary methods and questionnaires. 385 questionnaires were distributed to citizens and 48 to experts and managers from the municipality and city council. The tests used in this research, conducted with SPSS software, include paired t-test and Friedman. The results of the comparative analysis of the indicators indicate that, from citizens’ perspectives, consensual orientation, and responsibility are the most critical variables, while managers emphasize responsibility and comprehensive justice. Eventually, the radar charts resulting from the paired data analysis revealed a significant gap between the current and desired states from the perspective of citizens and managers. Specifically, citizens perceive transparency and responsibility as having the highest mean with a current score of 2.47, and desired scores of 3.99 and 4.02, respectively.

Keywords

Keywords: Comparative analysis; Good urban governance; new towns; Golbahar

References

1. ابراهیم زاده، ع.، رهنما، م.، و نگهبان مروی، م. (1384). تحلیلی بر ضرورت شکل­گیری و نقش شهر جدیدگلبهار درتمرکززدایی از مادر شهر مشهد. مجله علمی- پژوهشی صفه، 1(2)، 31-47.
2. اکبرزاده، ف.، موسی زاده، ح.، خداداد، م.، و موسی زاده، ح. (1397). بررسی عملکرد مدیریت شهری گرگان با رویکرد حکمروایی خوب شهری. مجله جغرافیا و روابط انسانی، 1(2)، 139-153.
3. برک‌پور، ن.، و اسدی، ا. ( 1388). مدیریت و حکمروایی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه هنر.
4. پرهیزکار، ا. (1384). تحلیل چگونگی تحقق اهداف شهرهای جدید در ایران ( نمونه موردی شهر جدید پردیس). پایان­نامه­کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
5. پوراحمد، ا.، پیری، ا.، محمدی، ی.، پارسا، ش.، و حیدری، س. (1397). حکمروایی خوب شهری در محله های شهری (مورد مطالعه شهر مریوان). فصلنامه علمی-پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، 6(4(پیاپی 24))، 98-81.
6. پیله وران، ا. (1393). بررسی عوامل تأثیرگذار در جمعیت پذیری شهر جدید گلبهار. پایان نامه کارشناسی ارشد، مشهد: پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد.
7. تقوایی، ع.، و تاجدار، ر. (1388). درآمدی بر حکمروائی خوب شهری در رویکردی تحلیلی. فصلنامه مدیریت شهری، 23(1)، 32-24.
8. حسینی، ه. (1395). تحلیل شاخص های حکمروایی خوب شهری با تأکید بر نظرات شهروندان و مدیران، مطالعه موردی: شهر تربت حیدریه. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری، 20(1)، 24-54.
9. رهنمایی، م.ت.، و کشاورز، م. (1389). بررسی الگوی حکمروایی خوب و نقش دولت در مدیریت و اداره امور شهرها در ایران. مجله پژوهش های بوم شناسی شهری، 1(1)، 23-55.
10. رمضانی فرخد، ا. (1393). مطالعه مروری مقالات مدیریت یکپارچه شهری. مشهد: ششمین کنفرانس مدیریت و برنامه­ریزی شهری با تأکید شهر اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد.21-22 آبان- مشهد مقدس.
11. سعیدی رضوانی، ن.، و کاظمیان، غ. (1380). امکان­سنجی واگذاری وظائف جدید به شهرداری ها، جلد اول( بررسی تحولات نظری و تجارب جهانی). تهران: انتشارات سازمان شهرداری ها.
12. صفایی پور، م.، امانپور، س.، و نادری چگنی، ز. (1392). ارزیابی و تحلیل میزان تحقق پذیری حکمرانی خوب شهری در شهر خرم آباد. فصلنامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس، 5(17)، 32-47.
13. علوی تبار، ع. (1379). الگوی مشارکت شهروندان در اداره امور شهرها (تجارب جهانی و ایران). جلد اول، تهران: انتشارات سازمان شهرداری ها.
14. قدمی، م. (1390). ارزیابی و تدوین استراتژی مقصد در چارچوب توسعه پایدار گردشگری نمونه مورد مطالعه: کلانشهر مشهد. مطالعات و پژوهش های شهری و منطقه ای، 3(9)، 82-59.
15. کاظمیان، غ. (1373). طراحى سیستم مدیریت شهرى مناسب شهرهاى ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، تهران: دانشگا ه شهید بهشتی.
16. کلانتر،ع و رسولی، ب(1394) امکان سنجی مشارکت شهروندان در مدیریت توسعه پارک های محله ای شهر تهران، نشریه مدیریت شهری، دوره 14 شماره 38، 425-448.
17. مرکز آمار ایران. (1385). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. تهران: مرکز آمار ایران.
18. مرکز آمار ایران. (1390). گزیده نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن. تهران: مرکز آمار ایران.
19. مرکز آمار ایران. (1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. تهران: مرکز آمار ایران.
20. مهندسین مشاور مهرازان. (1377). مطالعات طرح جامع شهر جدید گلبهار، مطالعات اقلیمی و جغرافیایی. جلد دوم، تهران: وزارت مسکن و شهرسازی.
21. میرعابدینى، ز. (1388). امکان سنجى تحقق مدیریت یکپارچه شهرى با تأکید بر سطح تصمیم­گیرى؛ نمونه موردىشهر تهران. پایان نامه کارشناسى ارشد، تهران: دانشکده مدیریت و حسابدارى دانشگاه علامه طباطبایى.
22. الوانی، م. (1382). چالش­های مدیریت دولتی در عصر جهانی شده. فصلنامه مدیریت و توسعه، 19(1)، 21-35.
23. یاور، ب. (1380). شهرسازی مشارکتی و جایگاه مشارکت مردم در شهر ایرانی؛ واقعیات، اهداف و استراتژی ها. پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه علم و صنعت ایران.

 

24. Pierre, J. (2005). Comparative Urban Governance: Uncovering Complex Causalities. Urban Affairs Review, 4(4), 446.
25. Sheng, Y. (2010). Good Urban Governance in Southeast Asia. Environment and Urbanization Asia, 1(2), 131-147.
26. UN- HABITAT. (2004). Urban governance index, (UGI): A tool to measure progress in achieving good urban governance. UN-HABITAT. www.un habitat.org.