ساخت و بررسی خواص داربست پلی‌کاپرولاکتون/ژلاتین/کیتوسان تولید شده به روش الکتروریسی دو طرفه

مهندسی متالورژی و مواد

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 اسفند 1402   

نوع مقاله: علمی و پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jmme.2024.84247.1123

نویسندگان

سید مجتبی زبرجد^* ؛ مینا پرنیان

بخش مهندسی مواد-دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز

چکیده

در مطالعه‌ی حاضر، طرح جدیدی برای ساخت داربست‌های پلی-کاپرولاکتون(PCL)/ژلاتین(GEL)/کیتوسان(CS) به منظور افزایش عملکرد در مهندسی بافت عروق پیشنهاد شده است. از پلیمر مصنوعیPCL جهت بالا بردن خواص مکانیکی داربست و همچنین از دو پلیمر طبیعی GEL و CS به عنوان عوامل موثر در تحریک و تکثیر سلول‌ها استفاده شده است. کامپوزیت‌های سه‌تایی پلی‌کاپرولاکتون-ژلاتین-کیتوسان با نسبت‌های مختلف وزنی پلی‌کاپرولاکتون (70،80،90 و 60) به روش الکتروریسی دو طرفه ساخته شدند. نمونه‌ها در معرض بخار گلوتارآلدهید با غلظت 25 درصد وزنی اتصال عرضی داده شدند. ارزیابی میکروسکوپی نشانگر تشکیل مناسب کامپوزیت مذکور می‌باشد. آنالیز FTIR پیوند بین اجزاء در نمونه‌های کامپوزیتی را تایید کرد. همچنین نتایج حاصل از آزمون زاویه تماس آب نشان‌ از آبدوست شدن داربست زمینه PCL با افزودن ژلاتین و کیتوسان می‌باشد. به‌طوریکه زاویه تماس PCL خالص از 98 درجه به حدود 22 درجه با حضور ژلاتین و کیتوسان می‌رسد. ارزیابی تخریب‌پذیری در محلول فسفات بافر سالین نشان داد که کاهش وزن داربست‌های ساخته شده با گذشت زمان از 1 تا 28 روز برای همه‌ی داربست‌ها اتفاق می-افتد. با توجه به اینکه ماهیت پلی‌کاپرولاکتون آب‌گریز و ماهیت ژلاتین-کیتوسان آب‌دوست می‌باشد، بیشترین میزان تخریب در الیاف ژلاتین-کیتوسان با بیش از 50 درصد تخریب پس از 28 روز و کمترین میزان تخریب مربوط به نمونه حاوی 70 درصد وزنی PCL با کمتر از 23 درصد تخریب پس از 28 روز می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

پلی‌کاپرولاکتون؛ ژلاتین؛ کیتوسان؛ داربست؛ الکتروریسی

مراجع