بررسی نقش کلانشهرها در جهت اصلاح فضاهای تک جنسیتی با رویکرد ارتقا کیفیت زندگی زنان(مطالعه موردی منطقه 22 تهران)

پژوهش ‎های جغرافیای سیاسی

دوره 9، شماره 1 - شماره پیاپی 33، فروردین 1403

نوع مقاله: مقالات علمی -پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/pg.2023.82364.1215

نویسندگان

اسماعیل نصیری هنده خاله^{* 1}؛ فریبرز احمدی دهکا²؛ رقیه منیری پیر سلطان³

¹دانشیار، گروه برنامه ریزی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

²استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه پیام نور تهران ایران

³دانشجو کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران ایران

چکیده

. فضای شهری صحنه ای است که نقش جنسیت در آن حک، تدوین و شکافته شده است.عرصه عمومی به صحنه ای بدل می شود که بازیگران و تماشا گران به ترتیب نقش خود را عوض می کنند و در اینجا به جای مفهوم فضای شهری در مقیاس شهر بر تصور عمومی مردم (از جمله بانوان) از آن فضا منطبق می گردد..
روش تحقیق: تحقیق حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و در این پژوهش به منظور جمع آوری اطلاعات از روش های تحقیق کیفی وکمی(پیمایش و پرسشنامه محقق ساخته) در ارتباط با موضوع و اهداف تحقیق استفاده شده است . در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل فرضیات از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از تحلیل AMOS استفاده شده است.
نتیجه گیری: نتایج یافته های تحقیق نشان می دهد که، اجتماع پذیری باT=2/615 ,r=0/167, P<0/05 بر کیفیت شرایط کالبدی تاثیر داشته و از طریق آن باT=2/429 , r=0/15, P<0/01 بر حس تعلق زنان در جهت اصلاح فضاهای تک جنسیتی منطقه 22 تاثیر غیر مستقیم دارد. از سویی دیگر مشخص شد متغیر اجتماع پذیری با T=3/633 ,r=0/206, P<0/01 بر حس تعلق زنان در جهت اصلاح فضاهای تک جنسیتی منطقه 22 تاثیر مستقیم دارد. در ادامه نیز پیشنهادهای حاصل از یافته های تحقیق ارائه می شود

کلیدواژه‌ها

حضور پذیری؛ فضاهای عمومی؛ زنان؛ فضاهای تک جنسیتی؛ منطقه 22 تهران

مراجع