تاثیر کاربرد برگی نفتالین استیک اسید بر خصوصیات کمی و کیفی میوه سیب رقم رد دلیشز در شرایط آب و هوایی زنجان

علوم باغبانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 25 فروردین 1403

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhs.2024.85956.1312

نویسندگان

فاطمه نکونام^{* 1}؛ افسانه صالحی²

¹گروه علوم باغبانی- دانشکده کشاورزی- دانشگاه زنجان

²دانشگاه زنجان

چکیده

این پژوهش به‌منظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف نفتالین استیک اسید بر میزان ریزش میوه و شاخص‌های کمی و کیفی میوه سیب رقم رد دلیشز در شرایط آب و هوایی زنجان، در سال 1402 انجام شد. درختان مورد آزمایش 10 ساله و پیوندی روی پایه‌های رویشی M9 بودند. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف نفتالین استیک اسید (0، 15، 30، 50 و 75 میلی‌گرم در لیتر) و سه زمان محلول‌پاشی (10، 25 و40 روز بعد از شکوفایی کامل گل‌ها) بودند. بررسی دو الگوی رشد میوه بر اساس داده‌های وزن و قطر میوه نشان داد که وزن میوه شاخص مناسب‌تری برای رسم الگوی رشد میوه است و طبق آن میوه‌ها در مرحله بلوغ فیزیولوژیکی برداشت شدند. نتایج نشان داد که سطوح‌ نفتالین استیک اسید تاثیر معنی‌داری بر درصد ریزش میوه و کارایی عملکرد نداشتند اما زمان محلول‌پاشی اثرات معنی‌دار متفاوتی را نشان داد. بیشترین درصد ریزش میوه (به ترتیب 7/95 و 9/85 درصد) با محلول‌پاشی برگی نفتالین استیک اسید، به‌ترتیب در10 و 25 روز بعد از شکوفایی کامل گل‌ها مشاهده شد ولی کاربرد آن در 40 روز بعد از شکوفایی کامل گل‌ها باعث کاهش 9/46 درصد ریزش میوه نسبت به درختان شاهد گردید و متناسب با آن عملکرد میوه هم به طور میانگین 22 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. کمترین تعداد و وزن میوه در واحد سطح مقطع شاخه با کاربرد غلظت‌های مختلف نفتالین استیک اسید در 10 روز بعد از شکوفایی کامل گلها مشاهده شد. بیشترین طول (3/72 میلی‌متر)، قطر (8/75 میلی‌متر)، وزن (180 گرم) و حجم میوه (240 سانتی‌متر‌مکعب) در درختان محلول‌پاشی شده با 75 میلی‌گرم بر لیتر نفتالین‌استیک‌اسید در 10 روز بعد از شکوفایی کامل گل‌ها حاصل شد. کاربرد نفتالین استیک اسید در زمان 10 روز بعد از شکوفایی کامل گل‌ها باعث افزایش معنی‌دار چگالی میوه، سفتی بافت و محتوای مواد جامد محلول میوه شد، اما کاربرد آنها در زمان‌های 25 و 40 روز بعد از شکوفایی کامل گل‌ها تاثیر معنی‌داری بر چگالی و سفتی بافت میوه نداشتند و باعث کاهش 9/23 درصد محتوای مواد جامد محلول میوه نسبت به شاهد شد. برخلاف مواد جامد محلول، میزان اسیدیته قابل تیتراسیون میوه در هر سه زمان محلول‌پاشی نفتالین استیک اسید، افزایش معنی‌داری نسبت به شاهد نشان داد و در نتیجه شاخص طعم میوه کاهش یافت. در کل می‌توان نتیجه گرفت که اثرات مثبت نفتالین استیک اسید در کنترل ریزش میوه و بهبود عملکرد و کیفیت میوه بسته به زمان مصرف و شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه متفاوت خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

الگوی رشد میوه؛ شاخص شکل؛ شکوفایی کامل گل‌ها؛ ریزش میوه؛ عملکرد میوه