فناوری‏های نوین: متافیزیک جدید دانش و پداگوژی

پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 اسفند 1402

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/fedu.2024.84213.1289

نویسندگان

مریم نادری^{* 1}؛ سید مهدی سجادی²

¹دکتری فلسفه تعلیم‌وتربیت، مدرس دانشگاه فرهنگیان تهران

²استاد فلسفه تعلیم‌وتربیت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

یکی از پیامدهای مهم فناوری‏های نوین، تغییر در ماهیت و معنای دانش و ایجاد متافیزیک جدید برای دانش است به گونه‏ای که ماهیت و معنای جدیدی از دانش پدیدار می‏شود که این تغییروتحول به نوبه خود استراتژی‏ها و روش‏های یاددهی و یادگیری (پداگوژی) را تحت تأثیر قرار می‏دهد. هدف این مقاله بررسی چندوچون اثرگذاری فناوری‏های نوین بر ماهیت و معنای دانش از یک سو و تبیین ویژگی‏ها و مؤلفه‌های پداگوژی همسو با فناوری‏های نوین و همچنین بررسی انواع پداگوژی متأثر از متافیزیک نوین دانش و دلالت‏های آن برای یاددهنده و یادگیرنده در فرایند تدریس از سویی دیگر است. روش مورد استفاده در ابتدا مفهوم‏پردازی و سپس نومفهوم‏پردازی است. یافته‌ها حاکی از آن است که فناوری نوین دارای سه قابلیت: 1. تولید فولدهای افقی و درنتیجه تغییر در روابط دانش 2. تولید فضای ابرمتنی و فضای بینامتنی و درنتیجه تغییر در سبک دانش 3. ایجاد قابلیت نقشه‏گذاری و سپس تغییر در خروجی دانش است. تغییر ماهیت پداگوژی به تناسب تغییر در روابط، سبک و خروجی دانش، امری بدیهی است. همچنین گذار از مقولات هستی‏شناختی به معرفت‏شناسی و سپس از معرفت‏شناسی به پدیدارشناسی و درنهایت از مقوله پدیدارشناختی به روش‏شناسی از نتایج این مقاله است.
 

کلیدواژه‌ها

فناوری‏های نوین؛ متافیزیک دانش؛ پداگوژی؛ روش‏های تدریس

مراجع