بررسی الگوی مشارکت سیاسی روستاییان شهرستان رشت طی دو دهه اخیر (۱۳۷۹-۱۳۹۹)

پژوهش ‎های جغرافیای سیاسی

دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 34، مرداد 1403

نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/pg.2024.81289.1203

نویسندگان

محمد عشقی¹؛ فرهاد حمزه^{* 2}؛ شهره تاج²

¹دانشجوی مقطع دکتری، گروه جغرافیای سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

²استادیار گروه جغرافیا، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

مشارکت سیاسی در عرصه انتخابات شهری و روستایی و ریاست جمهوری و خبرگان را فعالیت داوطلبانه اعضای جامعه در انتخاب رهبران وشرکت مستقیم وغیر مستقیم در سیاست گذاری تعریف کرده اند. در بیشتر تعاریف صورت گرفته از مشارکت سیاسی،خصیصه‌ی حاکمیت مردم در انتخابات ودخالت در تصمیم گیری ها واداره ی امور کشور ومشارکت آگاهانه وقدرتمندانه مردم درکلیه ی نهادهای اجتماعی است، شرکت در انتخابات شهری و روستایی و ریاست جمهوری و خبرگان به عنوان یک بازوی فعال در جامعه هستندوبه عنوان نهادهای مدنی نقش مهم در بین مردم ودر توسعه وسازماندهی کشور دارند.شکل گیری شوراهای شهری وروستایی یکی از تحولات مهم تاریخ معاصر ایران را رقم زد،زیرا از یکسو راه اندازی شوراها از ابتدای انقلاب همواره یکی از آرمانها وآمال مهم بوده است واز سوی دیگر ربط مستقیم وظایف شوراها بازندگی تک تک افراد وتآثیر آن درنهادمند ساختن مشارکت سیاسی مردم ودخالت آنهادر سرنوشت خود،جایگاه برجسته ای را در مجموعه جریان های اجتماعی به شوراها می بخشد.انتخابات شهری و روستایی و ریاست جمهوری و خبرگان ازلحاظ اصولی ونظری واجد سه قابلیت مهم اندکه منطبق اند بر الزامات پارادایم جدید توسعه ؛تشکیل نهادهای روستایی راهی است برای افزایش سرمایه ی اجتماعی در نقاط روستایی کشور؛انتخابات شهر و روستا مهم ترین سازوکار برای تقویت دموکراسی مشارکتی در روستاها به شمار می آید.انتخابات و مشارکت راهی برای توانمند سازی مردم روستاهاست.

کلیدواژه‌ها

مشارکت سیاسی؛ انتخابات؛ حوزه ی انتخاباتی؛ مشارکت روستایی_شهرستان رشت

مراجع