Diachronic Investigation of Persian Kinship Terminology

زبانشناسی و گویش های خراسان

Article 1, Volume 16, Issue 2 - Serial Number 35, November 2024, Pages 32-1   

Document Type: Original Article

DOI: 10.22067/jlkd.2024.88461.1249

Authors

Elaheh Fathian^{* 1}; Mehrdad Naghzguy Kohan²

¹PhD Candidate of Linguistics, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran

²Professor of Linguistics, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran

Abstract

All societies use kinship terms to address and refer to one’s kin. Most studies dealing with kin terms have been done based on consanguineal and affinal kin criteria. In some societies, kin relations are established by other criteria. Therefore, cultural differences must be taken into account but genealogical paths cannot represent this cultural knowledge. In this research, kin terms were considered as cultural elements. Using kin term maps, it is possible to formally represent how kin relations are calculated without reference to genealogical relations and to recognize primary kin terms. So, cultural differences can be represented as well. The framework used in this research provides a comprehensive basis for comparative studies of kin terms. This study diachronically explored kin term maps of Old Persian, Middle Persian and New Persian. The starting point was “self” in the maps, located in the center. Primary kin terms were identified according to their position relative to the “self”. A comparison of the maps showed that in Middle Persian grammatical gender has disappeared, but biological gender was still important in this period. Some kin terms were added and some were dropped in this period. The results showed that in New Persian the number of kin terms has increased. In the New Persian, there are now some loan kin terms, two-syllable kin terms are more frequently used, and biological gender has lost its importance in expressing kinship relations

Keywords

Persian Kinship Terminology; Genealogical Space; Kin Term Space; Kinship Space; Persian

References

آموزگار، ژاله. (1386). زبان، فرهنگ، اسطوره. چاپ اول. تهران: انتشارات معین.

آموزگار، ژاله، و تفضلی، احمد. (1389). زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن. چاپ هفتم. تهران: انتشارات معین.

استاجی، اعظم. (1394). بررسی اصطلاحات خویشاوندی در زبان فارسی. مجلۀ زبانشناسی و گویش‌های خراسان، شماره پیاپی 13، ش 13، صص 18-2.

انوری، حسن. (1381). فرهنگ بزرگ سخن. چاپ اول. تهران: انتشارات سخن.

حسن‌دوست، محمد. (1393). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. ج 1 و 2. چاپ اول و دوم. تهران: نشر آثار.

رضائی باغ‌بیدی، حسن. (1380). بازنگری واژه‌های اهورایی و اهریمنی در اوستا. نامۀ فرهنگستان. سال پنجم، ش 2، پیاپی 18، صص 76-68.

روشن، محمد. (1373). تاریخ‌نامۀ طبری/دوران اسلامی: محمدبن جریر طبری. ج 3. تهران: البرز.

زندی، بهمن و عباسی، بیستون. (1395). بازتاب روابط خویشاوندی در ضرب‌المثل‌های فارسی. فصل‌نامۀ فرهنگ و ادبیات عامه، سال چهارم، ش 9: 60-23.

سبزعلیپور، جهاندوست. (1398). بررسی نحوی و ساختواژی اسامی خویشاوندی در زبان‌های حاشیۀ کاسپین. نشریۀ پژوهش‌های زبانی- ادبی قفقاز و کاسپین، ش 1، صص 78-57.

شهزادی، موبدرستم. (1386). واژه‌نامۀ پازند. چاپ اول. تهران: انتشارات فروهر.

کیا، صادق. (1390). واژه‌نامۀ شصت‌وهفت گویش ایرانی. چاپ اول. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

مکنزی، دیویدنیل. (1971). فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمۀ مهشید میرفخرایی. (1390). چاپ پنجم. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

منصوری، مهرزاد. رحمانی، شفق. (1394). نظام واژه‌های خویشاوندی در زبان‌ها و گویش‌های ایرانی. نشریۀ پژوهش‌های زبانشناسی تطبیقی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، سال پنجم، ش،10، صص 175-157.

نیبرگ، هنریک ساموئل. (1390). دستورنامۀ پهلوی. ج 2. چاپ دوم. تهران: انتشارات اساطیر.

Bartholomae, C. (1904). Altiranishes worterbuch, vol 1 & 2. Strassburg: K.J. Trübner.

Boyce, M. & Zwanziger, R. (1977). A word-list of Manichaean Middle Persian and Parthian. Leiden: Brill

Dahl, Ö. & Koptjevskaja-Tamm, M. (2001). Kinship in grammar. Dimensions of possession, 47, 201-226.‏

Kent, R. G. (1953). Old Persian. 2^nd edition, Connecticut: New Haven.

Morgan, H.L. (1871). Systems of consanguinity and affinity of the human family. Washington D. C.: Smithsonian Institution.

Murdock, G. P. (1949). Social structure. Macmillan, New York.

Read, D. (2013). Reconstructing the Proto-Polynesian terminology: Kinship terminologies as evolving logical structures. Kinship systems: Change and reconstruction, 59-91.

Read, D. (2015). Kinship Terminology. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences, 2nd edition, Vol 13. Oxford: Elsevier. Pp61-66. DOI:10.1016/B978-0-08-097086-8.53053-0.