- آرایی، و؛ قاسمی، ا؛ و معینیفر، ی. (1396). توصیههای سیاستی موانع تحققپذیری حکمرانی خوب در ادارۀ امور عمومی (مطالعۀ موردی: فرمانداری و شهرداری شهرستان مینودشت). مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، 7(25)، 113-133.
- ابراهیمی، م؛ علوی، ع؛ مشکینی، ا؛ و صدری، ح. (1378). رهیافتی نو در توسعه شهری مبتنی بر رویکرد حق به شهر. دانش شهرسازی، 6(2)، 61-85.
- اشتیاقی، م؛ شارعپور، م؛ و فاضلی، م. (1399). مطالعۀ پدیدارشناختی تجربۀ زیستۀ شهروندان تهرانی از مضامین حقوق شهروندی (مطالعۀ موردی: حملونقل عمومی شهر تهران). علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد، 17(2)، 91-123.
- پورمحمدی، م؛ روستایی ، ش؛ و خضرنژاد ،پ. (1398). بررسی نقش حق به شهر بر احساس تعلق در میان گروههای جنسیتی (مطالعه موردی: فضاهای عمومی ارومیه). فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی برنامه ریزی شهری، 7(1)، 1-19.
- پیری، ا؛ قلیپور، س؛ و امیری، ن. (1398). حق بر شهر محله صادقیه در کلان شهر کرمانشاه. مطالعات اقتصاد سیاسی بین الملل، 2(2 )، 687-712.
- تمجیدی، ز؛ زرآبادی، ز؛ و حبیب، ف. (1401). تحلیل مؤلفههای ارتقاء کیفیت فضاهای شهری برای کودکان با رویکرد حق به شهر (مطالعه موردی: منطقه 12 کلان شهر تهران). پژوهشهای جغرافیای انسانی، 54(4)، 1491- 1509.
- حبیبی، م؛ و امیری، م. (1394). حق به شهر؛ شهر موجود و شهر مطلوب آنچه که هست و آنچه که باید باشد. پژوهشهای انسانشناسی ایران (نامه علوم اجتماعی)، 5(2 )، 9-30.
- حیدری، ف؛ و زارعی، مجید. (1398). مفهوم حق به شهر و ارتباط آن با طراحی شهری شهروندمدار؛ تطبیق هنجارهای جامعِ بیانگر شهروندمداری با شاخصههای کیفی طراحی شهری. منظر، 11(46)، 14-
- حیدری، م؛ محمدی، ش؛ و رحمانی، م. (1400). پایش نظریه حق به شهر در بازتولید فضای شهر دوستدار سالمند (مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان). پژوهشهای جغرافیای انسانی (پژوهشهای جغرافیایی)، 53(1 )، 195-212.
- خدایاریمطلق، ص؛ شارعپور، م؛ و تولایی، ن. (1396). بررسی تأثیر شاخصهای مطلوبیت فضای شهری بر میزان تحقق حق به شهر (مورد مطالعه: شهر بابلسر). مجله جامعهشناسی نهادهای اجتماعی، 4(9)، 189- 225.
- خسروی، ح. (1395). حق بر محیط زیست سالم در پرتو حکمرانی مطلوب. اخلاق زیستی، 6(20)، 127- 144.
- داداشپور، ه؛ و شجاعی، دلارام. (1401). کاربست پارادایم انتقادی در فهم عدالت فضایی در حاشیه کلانشهر تهران مورد مطالعه: اسلامشهر و شهر قدس.. نشریۀ هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی27 (1)، 19-33.
- دارکش، م؛ و استرکی، س. (1399). آسیبشناسی طرح های شهری از منظر حق به شهر (نمونه موردی: طرح شهری نواب-گسترش مترو در محله بریانک). جامعهشناسی فرهنگ و هنر، 2(3 )،1-25.
- دانشپایه، ن؛ و زرعکانی، س. ( 1402). ارزیابی عملکرد مدیریت شهری با تأکید بر گفتمان حق به شهر (نمونه موردی: شورای اسلامی شهرستان شهریار). چهارمین کنفرانس ملی شهرسازی و معماری دانش بنیان ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران .
- رشیدی، ه. (1403). بررسی مفهوم عدالت اجتماعی و حق به شهر در ساختار شهر ایرانی اسلامی (تهران). هفتمین کنفرانس بینالمللی مطالعات جهانی در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی، تهران.
- رفیعیان، م؛ و الوندیپور، ن. (1394). مفهومپردازی اندیشه حق به شهر در جستجوی مدلی مفهومی. مجلۀ جامعهشناسی ایران، 16(2)، 25-47.
- زارعشاهآبادی، ا؛ بنیاد، ل؛ و غلامی، میثم. (1399). بررسی رابطه حق به شهر و احساس امنیت اجتماعی در بین شهروندان شهر یزد. فصلنامه علمی برنامهریزی منطقهای، 10(39)، 109 -124.
- سنایی، م؛ وفادارسورکی، ر؛ و عاطفی، ک. (1401). سنجش افتراقات فضایی تحقق حق به مشارکت و اختصاص دهی شهر به خود در پرتو اندیشه حق به شهر در شهر هچیرود-شهرستان چالوس. برنامهریزی و توسعه محیط شهری، 2(5 )، 45-60.
- صفری، م؛ شماعی، ع؛ موحد، ع؛ و شاهحسینی، پ. (1399). تأثیر حضور در فضای زنانه بر حق زنان به شهر با نقش تعدیلگر انگیزه (مورد مطالعه: پارکهای بانوان شهر اصفهان). توسعه محلی، روستایی-شهری (توسعه روستایی)، 12(2 )، 415-445.
- عظیمیهاشمی، م؛ رضویزاده، ن؛ و جوانجعفری، ع. (1393). منشورهای شهری؛ بستر تحقق حق شهرنشینی.علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد، 2(11)، 51-76.
- فرحزاد، م؛ رفیعیان، م؛ کامیابی، س؛ و ارغان، ع. (1397). شناسایی عوامل تأثیرگذار بر حضور و مشارکت زنان در فضای شهری از منظر حق به شهر. تحقیقات جغرافیایی، 33(1) (پیاپی 128)، 95-108.
- فنی، ز؛ و احمدی، ل. (1399). زنان و جستو جوی حق به شهر در پیاده راههای جنسیتی (مورد مطالعه: منطقه 6 شهرداری تهران). فصلنامه توسعه اجتماعی، 15(1)، 71-100.
- .کاظمیان، غ؛ و معصومیفر، امیرحسین. (1398). تحلیل محتوایی و رویهای حق بر شهر در قوانین شهری و شهروندی ایران. صفه، 29(3)، 83-100.
- کتابچی، ع؛ وولیبیگی، م. (1399). نقش حق بر شهر در ارتقاء حقوق شهروندی. مجله معماریشناسی، 3(16)، 1-14.
- کوزهگر، ل؛ آدینهوند، ع؛ علیان، م؛ و نظری، ن. (1395). ارزیابی مدیریت شهر اهواز در چارچوب حکمرانی خوب شهری؛ تلاش در راستای نیل به مدیریت پایدار. معماری و شهرسازی پایدار، 4(2)، 1-16.
- لوفور، ه. (1393). ماتریالیسم دیالکتیکی. (آ. ترکمه، مترجم). تهران: تیسا.
- محمدی، م؛ و کاظمی، ک. (1399). بازخوانی یک طرح شهری با بهرهگیری از انگارۀ حق به شهر- مجتمع تجاری عرش آجودانیه تهران. فصلنامه برنامهریزی توسعه شهری و منطقهای، 5(15)،
89-117.
- مرشدی، ب؛ قائدرحمتی، ح؛ افتخاری، ص؛ رکنالدین، ع؛ و مشکینی، ابوالفضل. (1401). حق به شهر و الگوی برنامهریزی مشارکتی (تحلیلی بر تولید اجتماعی فضاهای شهری با تأکید بر مجتمعهای بزرگ تجاری کلانشهر تهران). نشریه جغرافیا و توسعه، 20(66)، 1-34.
- معینیفر، م. (1403). استیفای حق به شهر در حقوق ایران در پرتو حکمرانی مبتنی بر پایداری. فضای شهری و حیات اجتماعی. 3(9)، 1-10.
- مقدم، م؛ پورمحمدی، م؛ و روستایی، ش. (1402). بررسی و تحلیل تئوری حقبهشهر و نقش آن در تحقق حکمروائی خوب شهری در کلانشهر تبریز. مهندسی جغرافیایی سرزمین. 7(4)، 847-864.
- مؤمنکیائی، م؛ پروین، س؛ و عادلیانراسی، ح. (1399). موانع سالمندی فعال براساس مفهوم حق به شهر یک مطالعه کیفی در شهر کرج. فصلنامه مددکاری اجتماعی، 9(1)، (پیاپی 31)، 40-56.
- نصیریآملی، ر؛ حقیقتیان، م؛ و عباسیاسفجیر، ع. (1401). تعلق شهری و حق به شهر، مورد مطالعه: جوانان شهر آمل. نشریه مطالعات توسعه اجتماعی - فرهنگی، 10(2)، 158-181.
- هاروی، د. (1392). مدیریت و جغرافیای جهانی شدن. (ح. رحمتی، مترجم). تهران: آشیان.
- هاروی، د؛ و مریفیلد، ا. (1391). حق به شهر، ریشههای شهری بحرانهای مالی. (خ. کلانتر، مترجم). تهران: مهر ویستا.
- یغفوری، ح؛ و کاشفیدوست، د. (1397). ارزیابی و سنجش مؤلفههای برآمده از حق به شهر (نمونه موردی: شهر پیرانشهر). فصلنامه پژوهش و برنامهریزی شهری، 9(35)، 57-68.
- Avelino, F., Wittmayer, J. M., Pel, B., & Weaver, P. M. (2021). Urban governance arrangements for sustainability and justice. Urban Transformations. Advance online publication. https://doi.org/10.1007/s40558-021-00190.
- Brown, S. (2020). The right to the city and social inclusion: Challenges for urban policy. Journal of Urban Policy, 22(2), 105-123.
- Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. In J. Richardson (Ed.), Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education. Greenwood. 241–258.
- Çakir, A. (2000). The right to the city and sustainable urban development: A case study of Turkish cities. Journal of Urban Studies, 22(4), 245-268.
- Dust, S. B., Resick, C. J., Margolis, J. A., Mawritz, M. B., & Greenbaum, R. L. (2018). Ethical leadership and employee success: Examining the roles of psychological empowerment and emotional exhaustion. The Leadership Quarterly, 29(5), 570-583.
- European Urban Research Association. "Post-Pandemic Urban Governance: Resilient Strategies for European Cities." EURA Conference Proceedings, 2022. More information at: EURA Conference 202(European Commission(
- European Commission. "European Urban Resilience Forum, 10th Anniversary Edition." European Commission Environment Newsroom, 2023.)European Commission).
- Gonzalez, M. (2020). Spatial justice and the right to the city: A comparative study. Urban Affairs Review, 56(5), 789-812.
- Güneş, M., & Sokar, S. (2022). The role of civil society in realizing the right to the city in Turkey. Journal of Social and Urban Studies Turkey, 10(1).
- Harvey, D. (2012). Rebel Cities: From the Right to the City to the Urban Revolution. Verso Books.
- Harvey, David. (2008). "The Right to the City." New Left Review, 53, 23.
- Harvey, D. (2022). Urbanization and Capitalism: Globalization of the Right to the City. International Journal of Urban and Regional Research.
- Lefebvre, H. (1996). Writings on Cities. Blackwell Publishers
- Lim, S. B., Mazhar, M. U., & Malek, J. A. (2021). The right or wrong to the city? Understanding citizen participation in the pre- and post-COVID-19 eras in Malaysia. Journal of Open Innovation, 7(238).
- Smith, J. (2019). Urban citizenship and the right to the city: The role of public spaces. Journal of Urban Studies, 45(3), 321-340.
- Turner, S. (2019). Globalization and urban transformation: Impacts on the right to the city. International Journal of Urban and Regional Research, 43(4), 712-730.
- Meijer, A., & Bolívar, M. P. R. (2016). Governing the smart city: A review of the literature on smart urban governance. International Review of Administrative Sciences, 82(2), 392–408.
- Merrifield, A. (2011). The right to the city and beyond: notes on a Lefebvrian re-conceptualization. City, 15(3-4), 473-481.
- Meyer, N., & Auriacombe, C. (2019). Good urban governance and city resilience: An Afrocentric approach to sustainable development. Sustainability, 11(19), Article 5514. https://doi.org/10.3390/su11195514
- Mustafayev, E.-J. (2022). The right to the city and urban policies in Baku: Challenges and opportunities. In Proceedings of the International Conference on Urban Studies, Baku, Azerbaijan.
- Putnam, R. D. (2000). Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community.
- Putnam, R. D. (1993). Making democracy work: Civic traditions in modern Italy. Princeton University Press.
- UN-Habitat. (2022). Good urban governance: Global report. United Nations Human Settlements Programme.
- Urban Affairs Association. (2024). Exploring social equity in urban utility systems: Addressing disparities in access and efficiency. Paper presented at the Urban Affairs Association Annual Meeting. European Commission.
- Sampson, R. J., & Raudenbush, S. W. (1999). Systematic social observation of public spaces: A new look at disorder in urban neighborhoods. American Journal of Sociology, 105(3), 603-651.
- Sica, F., El Bilali, H., & Pegna, F. (2020). The ontology of urban governance: A framework for pathways to sustainable urban transition. Urban Science, 4(2), 38. https://doi.org/10.3390/urbansci8020038.
- Van den Dool, L., Hendriks, F., Gianoli, A., & Schaap, L. (2023). The quest for good urban governance, Theoretical reflections and international practices. Springer.
|