مطالعه خصوصیات میوه و عملکرد تعدادی از ژنوتیپ های برتر و ارقام پکان (Carya illinoensis) در شرایط آب و هوایی استان گلستان

علوم باغبانی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 آذر 1403

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhs.2024.90378.1385

نویسندگان

مینا غزائیان^{* 1}؛ داراب حسنی²؛ صدیقه زمانی³؛ محمد ادیبی⁴

¹مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد

²استاد بازنشسته پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری ، موسسه تحقیقات علوم باغبانی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

³کارشناس، تکنسین، بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

⁴تکنسین، بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان،

چکیده

پکان با نام علمی Carya illinoensis متعلق به خانواده Juglandaceaeاست. پکان نیاز سرمائی پائینی داشته و شرایط گرم را بخوبی تحمل کرده و محصولی تجاری و با ارزش تولید می‌نماید. درختان پیوندی پکان شامل 4 ژنوتیپ برتر استان گلستان (G4,G3,G43,G63) و 2 رقم تجاری ماهان و کومانچ در قالب طرح بلوک‌های کاملا تصادفی در دو منطقه در استان گلستان به مدت 3 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. در فاز دوم آزمایش خصوصیات میوه و عملکرد بر اساس دسکریپتور پکان بررسی شد. اثر مکان و سال تنها بر روی صفت وزن میوه معنی‌دار گردید. بر این اساس بیشترین وزن میوه در ژنوتیپ G43 (11.75 گرم) بود. ژنوتیپ G43 در بین ارقام و ژنوتیپ‌های مورد مطالعه در هر دو منطقه دارای میزان رشد قوی‌تربوده و حجم تاج بالاتری نشان داد. بر اساس نتایج حاصله، از نظر عملکرد در میان ژنوتیپ‌های استان و رقم موجود بالاترین عملکرد در سال دوم و متعلق به ژنوتیپ G43 ( 1.62 کیلوگرم به ازای هر درخت) و پس از آن G63 (با میزان 1.17 کیلوگرم به ازای هر درخت) و کمترین عملکرد در رقم کومانچ (با میزان 0.8 کیلوگرم به ازای هر درخت) بوده است.همچنین از نظر وزن میوه نتایج نشان داد که ژنوتیپ G43 در گرگان در سال دوم بیشترین وزن میوه (12.2 گرم) را داشته است. همچنین این ژنوتیپ از نظر ابعاد میوه دارای بیشترین طول میوه (4.22 سانتیمتر) می باشد. ژنوتیپ G4 در گرگان در سال دوم دارای کمترین وزن میوه (5.74 گرم) بوده است. مقایسه میانگین درصد مغز نشان داد ژنوتیپ‌های G3 و G4 اختلاف معنی داری نداشته و در یک گروه قرار می‌گیرند. بیشترین درصد مغز در ژنوتیپ‌های G3 ( 53.31-53.4 درصد) و G4 (54.83- 55.43 درصد) در هر دو مکان و هر دو سال می‌باشد. در این صفت ژنوتیپ‌های G43 و G63 و رقم کومانچ تفاوت معنی‌داری نداشته و هر سه در یک گروه قرار گرفتند. بر اساس نتایج فاز اول اجرای طرح که مطالعه خصوصیات رویشی بود بیشترین ارتفاع در رقم ماهان (242.5 سانتیمتر) و کمترین در ژنوتیپ G63 (118.66 سانتیمتر) بود. همچنین کمترین گسترش تاج در ژنوتیپ G63 (90.11 سانتیمتر) و بیشترین در رقم کومانچ (138.72) بدست آمد. اختلاف معنی‌داری بین دو منطقه از نظر تاثیر بر صفات رویشی بدست آمد. طول فصل رشد در بین ارقام در منطقه گنبد 257 روز و در گرگان از 237 تا 247 روز متفاوت بود. بر اساس ارزیابی این دو فاز و با در نظر گرفتن شرایط رشد و باردهی، دو ژنوتیپ G4 ، G43 و G63 می‌توانند بعنوان ژنوتیپ‌های امیدبخش جهت توسعه مد نظر قرار داده شوند.

کلیدواژه‌ها

Carya illinoensis؛ سازگاری؛ گرده‌افشانی؛ گردوسانان؛ عملکرد