تبارشناسی تحلیلی رئالیسم نئوکلاسیک: از سیاست‌خارجی تا سیاست بین‌الملل

پژوهش نامه ایرانی سیاست بین الملل

دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 25، دی 1403، صفحه 218-197   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/irlip.2024.86593.1493

نویسنده

امیررهام شجاعی^*

گروه علوم سیاسی دانشگاه گیلان

چکیده

نظریه‌های روابط بین‌الملل را از منظر موضوع تبیین، در یک نگاه کلان، می‌توان به نظریه‌های سیاست‌خارجی و سیاست بین‌الملل تقسیم‌بندی نمود. هرچند که یک ارتباط تنگاتنگ میان نظریات سیاست‌خارجی و سیاست بین‌الملل وجود دارد و این دو از هم جدا نیستند، با این حال، نمی‌توان این دو را یکی انگاشت. نظریه‌های سیاست‌خارجی به دنبال واکاوی، تبیین و پیش‌بینی رفتارخارجی دولت‌ها و عوامل گوناگون تأثیرگذار بر آن هستند، درحالی که نظریه‌های سیاست بین‌الملل، به دنبال تبیین چیستی، چگونگی و اثرات پیامدهای تعاملات میان دولت‌ها در محیطی به نام نظام بین‌الملل می‌باشند. یکی از جدیدترین نظریه‌های رئالیستی سیاست‌خارجی، تئوری رئالیسم‌نئوکلاسیک می‌باشد. این تئوری با بهره‌گیری ترکیبی از نگاه کلان رئالیسم‌ساختاری و نگاه خرد رئالیسم کلاسیک؛ سیاست‌خارجی را محصول افعال مبتنی بر مفهوم ترجمه‌شده‌ی الزامات ساختاری، به‌وسیله‌ی دولت‌ها و سایر عوامل داخلی، در نظر می‌گیرد. تأکید بر محدودیت‌های سیستمی در کنار انتخاب‌گرهای غیرسیستمی؛ باعث افزایش قدرت تبیینی این تئوری شده‌است. برخی متفکرین(معروف به نسل سوم رئالیسم‌نئوکلاسیک)، به‌دنبال بازنویسی و پیش‌برد این تئوری، به‌عنوان یک نظریه سیاست بین‌الملل بوده‌اند. در این مقاله با شرح آرا متفکران اصلی رئالیسم‌نئوکلاسیک و با روش تبیینی-تحلیلی، به این پرسش‌ پاسخ داده‌خواهد شد که: رئالیسم‌نئوکلاسیک از ابتدای ظهور آن به‌عنوان یک نظریه مکمل واقع‌گرایی‌ساختاری، تا سالیان اخیر که به‌عنوان یک نظریه جدید سیاست بین‌الملل، بازساختاربندی شده‌است؛ چه تغییرات و دگرگونی‌هایی را پشت سر نهاده‌؟ فرضیه اصلی نیز این است که رئالیسم‌نئوکلاسیک به‌مرور زمان به‌سوی تحلیل التقاطی و چندسطحی و میان‌رشته‌ای حرکت کرده و از هسته سخت رئالیستی فاصله گرفته‌است. شیوه پژوهش نیز تحلیلی-تبیینی؛ با یک رویکرد نظری است.

کلیدواژه‌ها

رئالیسم‌نئوکلاسیک؛ نظریه جدید؛ سیاست بین‌الملل؛ سیاست‌خارجی؛ روابط بین‌الملل

مراجع

 

References

Barkin, J. (2020). Constructivist and Neoclassical Realisms. In J. Barkin (Ed.), The Social Construction of State Power: Applying Realist Constructivism (pp. 47-72). Bristol, UK: Bristol University Press. https://doi.org/10.56687/9781529209846-004.

Baumgartner, Frank. (2013). Ideas and Policy Change. Governance. 26. 239-258. 10.1111/gove.12007.

Brooks, Stephen G. and Wohlforth, William C (2002)., “American Primacy in Perspective”, Foreign Affairs, 81(4)., 20-33.

Cerioli, L. (2024). Neoclassical Realism, Global International Relations, and the unheard echoes of Realist practices from the South. The British Journal of Politics and International Relations, 0(0). https://doi.org/10.1177/13691481241230858

Dunne, Tim & Hansen, Lene & Wight, Colin. (2013). The end of International Relations theory?. European Journal of International Relations. 19. 405-425. 10.1177/1354066113495485.

Firoozabadi, Jalal & Ashkezari, Mojtaba. (2016). Neo-classical Realism in International Relations. Asian Social Science. 12. 95. 10.5539/ass.v12n6p95.

Foulon, M. (2015). Neoclassical Realism: Challengers and Bridging Identities. International Studies Review, 17(4), 635–661. http://www.jstor.org/stable/24758570.

Götz, Elias. (2021). Neoclassical Realist Theories, Intervening Variables, and Paradigmatic Boundaries. Foreign Policy Analysis. 17. 10.1093/fpa/oraa026.

Gustav Meibauer, Linde Desmaele, Tudor Onea, Nicholas Kitchen, Michiel Foulon, Alexander Reichwein, Jennifer Sterling-Folker, Forum: Rethinking Neoclassical Realism at Theory's End, International Studies Review, Volume 23, Issue 1, March 2021, Pages 268–295, https://doi.org/10.1093/isr/viaa018.

Hagh Shenas, Mohammad Reza(2011), Neoclassical realism: from international politics to foreign policy. Foreign Policy Quarterly, 27(3), 659-678.

Hall, P. A. (1993). Policy Paradigms, Social Learning, and the State: The Case of Economic Policymaking in Britain. Comparative Politics, 25(3), 275–296. https://doi.org/10.2307/422246.

KITCHEN N. Systemic pressures and domestic ideas: a neoclassical realist model of grand strategy formation. Review of International Studies. 2010;36(1):117-143. doi:10.1017/S0260210509990532.

Kitchen, Nicholas. (2018). Type III NCR - A Restatement.

Meibauer, G. (2023). Neorealism, neoclassical realism and the problem(s) of history. International Relations, 37(2), 348-369. https://doi.org/10.1177/00471178211033943.

Morgenthau, H. (1956a) Politics Among Nations. New York: Alfred A. Knopf.

Ripsman, N.M. (2009). Neoclassical Realism, the State, and Foreign Policy: Neoclassical realism and domestic interest groups.

Ripsman, Norrin M., Jeffrey W. Taliaferro, and Steven E. Lobell, 'Neoclassical Realist Theory and the Limits of Structural Realism', Neoclassical Realist Theory of International Politics (New York, 2016; online edn, Oxford Academic, 19 May 2016), https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199899234.003.0002, accessed 20 Jan. 2024.

Salimi, Hossein and Ebrahimi, Menareh (2013). "Theoretical, meta-theoretical foundations and criticism of the theory of neoclassical realism", International Relations Research Quarterly, first period, number 17, pp. 42-13.

Schweller, R. (1996) ‘Neorealism’s Status-Quo Bias: What Security Dilemma?’. Security Studies, 5, pp. 90 – 121.

Schweller, Randall L. (2004). Unanswered Threats: A Neoclassical Realist Theory of Underbalancing, International Security, 29 (2), 159-201.

Sears, N.A. The neoclassical realist research program: Between progressive promise and degenerative dangers. Int Polit Rev 5, 21–31 (2017). https://doi.org/10.1057/s41312-017-0020-x.

Shimko, K. (1992) ‘Realism, Neorealism, and American Liberalism’. The Review of Politics, 54, pp. 281-301.

Shojaie, Amirroham & Simbar, Reza(2023), Analysis and criticism of Fareed Zakaria's state-centered realism theory, Emphasizing its study in Iran, Foreign Relations Quarterly, 15(3), 112-134. doi: 10.22034/fr.2024.411934.1434.

Shweller, Randall L (2002)., “Missed Opportunities and Unanswered Threats: Domestic Constraints on the Balance of Power”, Paper Presented at the annual Meeting of the American Political Science Association, Boston, Massachusetts.

Sil, Rudra & Katzenstein, Peter. (2010). Beyond Paradigms: Analytic Eclecticism in the Study of World Politics.

Vasileiadis, P. (2023). Reconstructing neoclassical realism: a transitive approach. International Relations, 0(0). https://doi.org/10.1177/00471178231185747.

Waltz, K. (1979) Theory of In