1. ابراهیمی، ج. (1384). تخلفات ساختمانی و نحوۀ رسیدگی آن در حقوق ایران. تهران: خط سوم
2. اجزاءشکوهی، م.، خاکپور، ب.، و داناییفرد، ع. (1391). بررسی و تحلیل توزیع فضایی مراکز درمانی شهر مشهد با استفاده از GIS. در چکیدۀ مقالات چهارمین کنفرانس برنامهریزی و مدیریت شهری (بههمت هادی اعظمی)، ص. 110-130. دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
3. احدنژاد، م.، رشیدخوانی، س.، نادری، ا.، و غلامی، م. (1392). آثار و تبعات تخلفات ساختمانی در شهرها؛ نمونۀ مورد مطالعه: شهر زنجان. در چکیدۀ مقالات پنجمین کنفرانس برنامهریزی و مدیریت شهری (بههمت هادی اعظمی)، ص. 20-34. دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
4. بهمنیمنفرد، ه.، و کلانتری، م. (1391). بررسی تأثیر تصمیمات کمیسیون مادۀ صد شهرداری در کنترل تخلفات ساختمانی. در چکیدۀ مقالات چهارمین کنفرانس برنامهریزی و مدیریت شهری (بههمت هادی اعظمی)، ص. 80-93. دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
5. پیلهور، ع.، و پور احمد، ا. (1383). روند رشد و توسعۀ کلانشهرهای کشور (مطالعۀ موردی شهر مشهد). پژوهشهای جغرافیایی، 36(48)، 103-121
6. ثابت ورنامخواستی، م. (1388). فرآیند عملکردهای شهرداری. در چکیدۀ مقالات دومین کنفرانس بینالمللی شهرداری الکترونیکی، ص. 106-147. سازمان شهرداریها و دهداریهای کشور، تهران
7. حسینی، س. ع. (1385). مبانی فنی و اجرایی حقوق شهری و منطقه ای در ایران. گیلان: حقشناس
8. رحیمی، و.، و پناد، ع. (1391). تحلیل و بررسی آرای کمیسیون مادۀ صد؛ مطالعۀ موردی منطقۀ دو شهرداری زاهدان. در چکیدۀ مقالات چهارمین همایش علمی سراسری دانشجویی جغرافیا، ص. 120-132. دانشگاه تهران، تهران
9. زنگیآبادی، ع.، قاعدرحمتی، ص.، محمدی، ج.، و صفایی، ه. (1388). تحلیل فضایی تعامل تخلفات ساختمان و آسیبپذیری ناشی از زلزل.، فضا و آمایش، 14(2)، 3-21
10. سرخیلی، ا.، و رفیعیان، م. (1389). آسیبشناسی درآمدهای حاصل از تخلفات ساختمانی در شهرداری تهران. در چکیدۀ مقالات سومین همایش مالیه شهرداری، مشکلات و راهکارها. مرکز مطالعات تکنولوژی دانشگاه صنعتی شریف، تهران
11. سروی، ج. (1385). موارد قانونی تخلفات ساختمانی کمیسیون مادۀ 100. مشهد: آذر برزین با همکاری شهرداری مشهد
12. سعیدنیا، ا. (1383). ساختوسازهای شهری. تهران: سازمان شهرداری و دهیاریهای کشور
13. سعیدی، ع. (1387). دانشنامۀ مدیرت شهری و روستایی. تهران: مؤسسه فرهنگی، اطلاعرسانی و مطبوعاتی
14. شهرداری مشهد. (1385). آمارنامه مشهد. مشهد: معاونت برنامه ریزی و توسعه شهرداری مشهد
15. شهرداری مشهد. (1391). مدیریت آمار و تحلیل اطلاعات- گروه تحلیل و پردازشهای آماری. مشهد: معاونت برنامهریزی و توسعه شهرداری مشهد
16. صمدی قوشچی، ز. (1387). تخلف دائر کردن واحدهای تجاری در مناطق غیر تجاری. اصفهان: جنگل جاودانه
17. ظاهری، م.، و پورمحمدی، م. (1385). موانع اجرایی ضوابط شهرسازی و ارائۀ راهکارهای مناسب در جهت جلوگیری از تخلفات ساختمانی. نشریۀ دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز، (24)، 34-63
18. فرهنگی، ع.ا، و صفرزاده، ح. (1389). روش تحقیق در علوم انسانی با نگرشی بر پایاننامهنویسی. تهران: پویش.
19. کامیار، غ. (1387). حقوق شهری و شهرسازی. تهران: مجد
20. مختاری، آ.، و آزاد، س. م. (1388). نقش آرای کمیسیون موضوع مادۀ صد قانون شهرداری بر رواج تخلفات ساختمانی در کلانشهرها. مجلۀ نقد، (61)، 33-37
21. مرکز آمار ایران. (1390). سرشماری عمومی نفوس و مسکن. تهران: مرکز آمار ایران
22. مشیری، ش. (1389). کنترل و هدایت ساختوسازهای شهری؛ طراحی نظام کارآمد. نشریۀ هویت شهر، 4(7)، 27-30
23. معصوم، ج. (1380). تخلفات ساختمانی. شهرداریها سازمان شهرداریها، (33)، 49-55
24. منصور، ج. (1385). مجموعهقوانین و مقررات شهر و شهرداری. تهران: دیدار
25. میرکتولی، ج. (1389). مقدمهای بر برنامهریزی عرضۀ زمین شهری، گرگان: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
26. هادیلی، ب.، و مهرزاد، ج. (1388). نقش زمین و مسکن در توسعۀ فضایی-کالبدی شهر تبریز. مجله علمی-پژوهشی فضای جغرافیایی، 9(26)، 157-175
27. Barrie, Sh. (1998). Cities Fit to live in, Themes And variations. ATZ. Publishers grate fully. NY
28. Fotheringham, A. S., Brunsdon, C., & Charlton, M. (2002). Geographically weighted regression: The analysis of spatially varying relationships. London, UK: Wiley
29. Galbraith, S. (1998). Building and land management 2, Law for students. Oxford: Butter Worth and Hellmann
30. Muhallab Taha, M. (2001). The potential role of GIS in the development and applications of urban indicators: The case of housing in Khartoum, Sudan (Thesis report series).Royal Institute of Technology (KTH),Stockholm, Sweden
31. Vander Molena, P. (2002), The dynamic aspect of land administration: An often forgotten component in system design. Environment and Urban Systems, 26, 361–381