1. امینیزدی، س.، و عالی، ش. (1394). شناخت و درمان اتیسم: معرفی رویکرد نوین تحول یکپارچه انسان (DIR). مشهد: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی.
2. پیشقدم، ر.، طباطبائیان، م.، و ناوری، ص. (1392). تحلیل انتقادی و کاربردی نظریههای فراگیری زبان اول از پیدایش تا تکوین. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
3. پیشقدم، ر.، و فیروزیانپور اصفهانی، آ. (در دست چاپ) معرفی «هیَجامَد» بهعنوان ابزاری مؤثر در پذیرش نوواژههای مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی. جستارهای زبانی.
4. قلیپور، آ. (1386). مدیریت رفتار سازمانی. تهران: سمت.
5. کاویانی، م. (1387). آموزش زبان فارسی (کتاب هفتم). قم: مرکز آموزش زبان و معارف اسلامی.
6. کریمی، ی. (1377). نگرش و تغییر نگرش. تهران: ارسباران.
7. میردهقان، م.، وکیلیفرد، آ.، منتظریراد؛ ز.، و باقری، ف. (1395). چارچوب مرجع آموزش زبان فارسی به غیر فارسیزبانان. تهران: خاموش.
8. Baines, L. (2008). A teachers’ guide to learning multisensory improving literacy by engaging the senses. Virginia USA: Association for supervision and curriculum development (ASCD).
9. Dornyei, Z. (2007). Research methods in applied linguistics. Oxford: Oxford University Press.
10. Gardnerm R.C., Trembaly, P.F., & Masgoret, A. (1997). Towards a full model of second language learning: An empirical investigation. The Modern Language Journal, 81, 345-362.
11. Golkowska, K. (2007). The role of affect in developing communicative and cultural competence in ESP. In English Education and English for Specific Purposes. Retrieved March 1, 2017, from Qatar-weil.cornell.edu/about Us/fa/bios/golkowskaKrystyna.html.
12. Greenspan, S., & Wieder, S. (1997). Developmental pattern and outcomes in infants and children with autistic spectrum diagnoses. Journal of Developmental and Learning Disorders, 1, 87-142.
13. Mayer, R.E. (2003). Elements of a science of e-learning. Educational Computing Research, 29 (3), 297-313.
14. Pekrun, R., Goetz, Th., Titz, W., & Peery, R. (2002). Positive emotions in education. Oxford: Oxford University Press.
15. Pishghadam, R. (2016a). Emotioncy, extraversion, and anxiety in willingness to communicate in English. Paper presented at the 5th International Conference on Language, Education and innovation. England: London.
16. Pishghadam, R. (2016b). A look into the life of the senses: Introducing educational emotioncy pyramid [PowerPoint slides]. Retrieved from http:// pishghadam.profcms.um.ac.ir/index.php/index.php?option=com_profactivity&task=allPublications
17. Pishghadam, R., Abbasnejad, H. (2016). Emotioncy: A potential measure of readability. International Electronic Journal of Elementary Education, 9(1), 109-123.
18. Pishghadam, R., & Abbasnejad, H. (2017). Introducing emotioncy as an invisible force controlling causal decisions: A case of attribution theory. Polish Psychological Bulletin, 48(1), 129-140.
19. Pishghadam, R., Adamson, B., & Shayesteh, S. (2013). Emotion-based language instruction (EBLI) as a new perspective in bilingual education. Multilingual Education, 3(9), 1-16.
20. Pishghadam, R., Baghaei, P., & Seyednozadi, Z. (2016). Introducing emotioncy as a potential source of test bias: a mixed Rasch Modeling study, International Journal of Testing, 17 (2), 127-140.
21. Pishghadam, R., Jajarmi, H., & Shayesteh, S. (2016). Conceptualizing sensory relativism in light of emotioncy: A movement beyond linguistic relativism. International Journal of Society, Culture & Language, 4(2), 11-21.
22. Pishghadam, R., Rahmani, S.,& Shayesteh, S. (In press). Compartmentalizing culture teaching strategies under an emotioncy-based model. Kasertsart Journal of Social Sciences. 28 (3).
23. Pishghadam, R., Shayesteh, S. (2016). Emotioncy: A post-linguistic approach toward vocabulary learning and retention. Sri Lanka Journal of Social Sciences, 39(1), 27-36.
24. Pishghadam, R., Shayesteh, S. (2017). The consolidation of life issues and language teaching on the life-language model of emotioncy. Humanizing language Teaching. 19 (2), 1-14.