Comparative-Quantitative Study of the Relation between Bureaucracy and Industrial Development: An Institutional Approach

علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد

Article 9, Volume 16, Issue 1 - Serial Number 33, September 2019, Pages 259-287   

Document Type: علمی - پژوهشی

DOI: 10.22067/jss.v16i1.76403

Authors

Mohammad Mobaraki^* ; Manouchehr Alinejad; Zahra Moradi Kamali

Yazd University

Abstract

Extended Abstract

Introduction

Achieving industrial development is impossible without recognizing the factors that decelerate or accelerate its pace. One of these factors is the role played by bureaucracy which may have a number of conflicting effects on the industrial development of a society. In certain developing countries, bureaucracy has improved the socioeconomic conditions of societies and facilitated and accelerated the accumulation of capitals while in other cases, it has resulted in the decline of economic resources and has been transformed into a grave barrier against industrial development. Subsequently, the present study seeks to examine the relation between bureaucracy and industrial development in a number of different countries during the period of 1996-2012 in order to identify how bureaucracy affects industrial development.

Review of Literature

Given the considerable impacts of bureaucracy on industrial development of different societies, the present study seeks to offer a comparative-quantitative analysis of the relation between the two using and institutional approach. In general, two types of governments are recognized in the institutional approach which include:

The Developmentalist Government: A government in which there is a combination of both independency from the society and dependency on the society.
The Predator Government: As the opposite of the developmentalist government, this type of government involves lack of lawfulness, precedence of relations over regulations, large gap between political and social powers, and absence of judicial coherence; in this case, everything is available for trade, the government cannot prevent each and every authority from seeking their own personal objectives, and the only sources of solidarity are relations (Habibi, 2010).

The theorists of the developmentalist government include figures such as Peter Evans, Adrian Left Vich, Richard Askolar, Keith Griffin, and Terry Makneli. In this regard, Evans and Vich have had a significance influence on the concept and the theoretical foundations were derived from their views.

Method

The present study was conducted using the comparative-quantitative method in which unbalanced panel and periodic data were used; each period involves 5 years during which countries were examined as the unit of analysis. Consequently, using the secondary analysis technique, first the valid data related to the variables of study were collected for an extensive spectrum of countries (all the countries with data related to the variables of the study); then, it was attempted to address the relation between bureaucracy and industrial development during the period of 1996-2012.

Results and Discussion

The results of the study suggest that there is a positive, significant relation between regularity and industrial development in the examined countries; in other words, the more public and private institutions and organizations behave according to order and regulations, the more said society would be successful in achieving industrial development. The results also showed a significant relation between the sovereignty of the law, corruption control, the size of the government, and industrial development in the countries under examination. Finally, the findings of the study demonstrated that the efficiency of bureaucracy is influenced by a number of variables such as the government’s accountability, its size and regularity, sovereignty of the law, and efficiency and effectiveness of governance.

Conclusion

The present study was conducted to provide answers to the following question: Why has developing countries failed in their path towards industrial development, despite their adherence to the patterns and methods used by developed countries in line with achieving economic development?
The analyses suggested the presence of a relation between bureaucracy and industrial development during a particular period; bureaucracy is effective when it is functional and efficient. According to the results of the study, this functionality and efficiency of bureaucracy is influenced by variables of institutional conditions such as government’s accountability, its size and regularity, sovereignty of the law, corruption control, and efficiency and effectiveness of governance.
Suitable institutional conditions (government’s accountability, controlling its size and regularity, sovereignty of the law, corruption control, and efficiency and effectiveness of governance) have a positive effect on bureaucracy. In societies where such institutional conditions take form, bureaucracy can meddle and resolve problems including: 1. The mitigation of the lack of trust towards the government and the formation of an intimate relation between government and the people; 2. Reduction of embezzlement, corruption, etc.; 3. The existence of order among authorities and public institutions as well as a plan in line with achieving their purposes; 4. Concentration on the private sector, increasing employment in the private sector, and the reduction of governmental expenses; and 5. Optimized use of resources, etc. As a matter of fact, success towards achieving industrial development is attainable for governments that are accountable in the face of their people and inform them of issues regarding economic conditions among others; governments equipped with a strong judicial system along with powerful laws; governments that follow their plans with order towards achieving their purposes; governments that do their best in using natural and human resources; governments that prevent the expansion of their size through providing employment conditions at other sectors; and finally, governments that take substantial actions in line with corruption control and mitigation and manage to lower the extent of corruption within public and private organizations. In addition, success in providing suitable institutional conditions is possible for those societies that involve suitable norms, behaviors, and structures.

Keywords

Government accountability; Government size; Rule governing; Bureaucracy; Economic Development

References

1. ازکیا، م. (1380). جامعه‌شناسی توسعه و توسعه‌نیافتگی روستایی ایران. تهران: انتشارات اطلاعات.

2. ازکیا، م.، و غفاری، غ. ر. (1387). جامعه‌شناسی توسعه (چاپ هفتم). تهران: انتشارات کیهان.

3. افضلی، ع. ا. (1391). فساد اداری و تأثیر آن بر توسعه: علل، پیامدها و راهکارهای برون‌رفت، مجلة حقوقی بین‌المللی (نشریة مرکز امور حقوقی بین‌المللی ریاست جمهوری)، 28(45)، 235-264.

4. اوانز، پ. (1380). توسعه یا چپاول: نقش دولت در تحول صنعتی (ع. زندباف، و ع. مخبر، مترجمان). تهـران: انتشـارات طـرح نـو.

5. حاجی‌یوسفی، ا. م. (1377). دولت و توسعة صنعتی در ایران. مطالعات راهبردی، 1، 179-206.

6. حافظی، ب. (1387)، توسعة اقتصادی و برنامه‌ریزی. تهران: انتشارات کویر.

7. حبیبی، م. (1389). جامعه‌شناسی دولت‌نهادی و توسعة صنعتی در ایران. فصلنامة توسعة تکنولوژی صنعتی، 16، 69-60.

8. حسینی تاش، ع. (1393). حکمرانی خوب و ارائة حکمرانی شایستة بررسی و شاخص‌های این دو از دیدگاه امیرالمؤمنین. اسلام و پژوهش‌های مدیریتی، 3(2)، 7-28.

9. خاندوزی، ا.، و کاویانی، ز. (1395)، کانال‌های تأثیر بوروکراسی بر عملکرد اقتصاد ایران. مجلس و راهبرد، 23(87)، 5-42.

10. دلفروز، م. ت. (1393). دولت و توسعة اقتصادی: اقتصاد سیاسی در ایران و دولت‌های توسعه‌گرا. تهران: نشر آگه.

11. راچ، ج.، و اوانز، پ. (1385). بوروکراسی و رشد اثر ساختارهای دولت ((وبری)) بر رشد اقتصادی: یک تحلیل مقطعی - ملی (ف. ترجمان، مترجم). سیمای اقتصاد، 1(3)، 186-217.

12. زاهدی، ج. (1392). توسعه و نابرابری (چاپ دوم). تهران: انتشارات مازیار.

13. زاهدی، ش. س.، و تنکابنی، ح. (1388). درآمدی بر ریشه‌شناسی نهاد دیوان‌سالاری ایران در دورة اول قاجار. فرهنگ، 71، 109-146.

14. سروستانی، ر. ا.، و ابراهیم بای سلامی، غ. ح. (1384). بازگشت به دولت به‌عنوان یک نهاد اجتماعی. نامة علوم اجتماعی، 25، 141-165.

15. شاددل، آ. (1385). تأملی بر بوروکراسی در کشورهای جهان سوم. مجلة اقتصادی، 6(53 و 54)، 34-39.

16. شجاعی، م. (1384). نهضت نظام‌های اداری تطبیقی. فرهنگ مدیریت، 3(9)، 21-35.

17. شریف‌زاده، ف.، و قلی‌پور، ر. ا. (1382). حکمرانی خوب و نقش دولت. مدیریت فرهنگ سازمانی، 4، 93-110.

18. شلوختر، و. (1379). پیدایش عقلانیت غربی از دیدگاه مارکس وبر در عقلانیت و آزادی (ی. موقن، و ا. تدین، مترجمان). تهران: هرمس.

19. شیرزادی، ر. (1386). دولت‌های توسعه‌گرا و سیاست خارجی: بایدها و شاخص‌ها. فصلنامة روابط خارجی، 5(4)، 358-344.

20. صادقی، م. (1390). روند بوروکراسی در ایران. همیار، 13(50)، 23-48.

21. صبوری، م. (1380). جامعه‌شناسی سازمان‌ها: بوروکراسی مدرن ایران. تهران: نشر سخن.

22. طالشی، ح. (1374). نیجریه. تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.

23. طاهایی، ج. (1369). مفهوم و ویژگی‌های بوروکراسی جهان سوم. دانشگاه انقلاب، 81، 41-45.

24. طاهری، ا.، و صفاری، س. (1388). تأثیر دولت رانتیر بر دموکراسی در ایران (پهلوی دوم). فصلنامة علمی-پژوهشی تاریخ، 4(12)، 92-121.

25. عباسی، م. (1387). دیوان‌سالاری نفتی و تحول اقتصادی. تازه‌های انرژی، 1(2)، 16-18.

26. عسکری، م. (1389). تأثیر درآمدهای نفتی بر ایجاد دولت رانتیر و دموکراسی. فصلنامة تخصصی علوم سیاسی، 13، 183-197.

27. عنبری، م. (1390). جامعه‌شناسی توسعه از اقتصاد تا فرهنگ. تهران: انتشارات سمت.

28. غفاری، م.، و ترجمان، ف. (1394). بوروکراسی دولتی و خروج برخی نیروهای متخصص از ایران: درآمدی مقایسه‌ای. فصلنامة دولت‌پژوهی، 1(20)، 168-198.

29. فرخ‌سرشت، ب. (1383). بررسی عوامل مؤثر در بروز فساد اداری به‌منظور ارائة الگویی جهت کاهش اثرات آن در روند توسعة جمهوری اسلامی ایران. دانش مدیریت، 66، 65-84.

30. فقیهی، ا.، و دانایی‌فرد، ح. (1390). مطالعة تطبیقی- تاریخی رابطة بوروکراسی با توسعة اقتصادی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق.

31. کارشناس، م. (1382). نفت و دولت و صنعتی‌شـدن (ع. ا. سـعیدی، و ی. حـاجی عبدالوهاب، مترجمان). تهران: گام نو.

32. گدازگر، ح. (1379). انواع بوروکراسی و توسعة فرهنگی: رویکردی وبری. نشریة دانشکده ادبیات و علوم انسانی، 176-175، 230-256.

33. گیوریان، ح. (1381). بوروکراسی در ایران. بازتاب اندیشه، 26، 97-98.

34. لطیفی، غ. ر. (1379). نیم‌نگاهی به سابقه و نظام برنامه‌ریزی در ایران. ماهنامة اطلاعات سیاسی- اقتصادی، 150(34)، 116-146.

35. مبارکی، م. (1390). مطالعة تطبیقی- کمی رابطة دولت و صنعتی‌شدن: یک رویکرد نهادی. تحلیل اجتماعی نظم و نابرابری اجتماعی، 61، 159-204.

36. محب‌علی، د. (1379). بوروکراسی کاذب، بوروکراسی تنبیهی در نظام اداری ایران. مقالة ارائه‌شده در همایش نظام اداری و توسعه، تهران.

37. مرتون، ا. (1364). تاریخ و فرهنگ ژاپن (ه. رجب‌زاده، مترجم). تهران: انتشارات امیرکبیر.

38. میلانی، ع. ر.، و حبیبی، ا. (1395). بررسی رانت در اقتصاد ایران. مطالعات علوم اجتماعی، 2(1)، 66-73.

39. نبوی، ع. ا. (1390). ایران و دولت توسعه‌گرا (1357-1320). پژوهش‌نامة علوم سیاسی، 6(3)، 187-224.

40. الوانی، م.، زرندی، س.، و عرب سرخی، ا. (1389). مؤلفه‌های تدوین استراتژی ملی مبارزه با فساد جمهوری اسلامی ایران. نشریة مدیریت دولتی، 2(4)، 3-22.

41. وستال، ج. (1377). سیاست صنعتی و توسعة اقتصادی ژاپن درطول سال‌های (1990-1945) (ع. امیدی، مترجم). تهران: مرکز پژوهش مجلس شورای اسلامی.

42. Adeyeri, O., & Adejuwon, K. D. (2012). The implications of British colonial economic policies on Nigeria’s development. International Journal of Advanced Research in Management and Social Sciences, 1(2), 1-16.

43. Arora, S. C. (2007). Responsible and responsive bureaucracy. Indian Journal of Public Administration, 53(2), 184-192.

44. Burns, N., & Grove, S. K. (2005). Study guide for the practice of nursing research: Conduct, critique, and utilization (5th ed.). Philadelphia, PH: Saunders.

45. Chibber, V. (2002). Bureaucratic rationality and the developmental state. American Journal of Sociology, 107(4), 951-989.

46. Dahlström, C., Lapuente, V., & Teorell, J. (2011). Dimensions of bureaucracy II: A cross-national dataset on the structure and behaviour of public administration. Sweden: University of Gothenburg.

47. Evans, P., & Rauch, J. E. (1999). Bureaucracy and growth: A cross-national analysis of the effects of" Weberian" state structures on economic growth. American Sociological Review, 64(5), 748-765.

48. Haslam, S. A., & McGarty, C. (1998). Doing psychology: An introduction to research methodology and statistics. London, England: Sage.

49. Henderson, J., Hulme, D., Jalilian, H., & Phillips, R. (2007). Bureaucratic effects: Weberian state agencies and poverty reduction. Sociology, 41(3), 515-532.

50. Kaufmann, D., Kraay, A., & Mastruzzi, M. (2009). Governance matters VIII: Aggregate and individual governance indicators 1996-2008. Retrieved from https://b2n.ir/391222

51. Kohli, A. (2004). State-directed development: Political power and industrialization in the global periphery. Cambridge, England: Cambridge University Press.

52. Mahoney, J. (2003). Comparative historical analysis. Cambridge, England: Cambridge University Press.

53. Marx, F. M. (1957). The administrative state: An introduction to bureaucracy. Illinois, IL: University of Chicago Press.

54. Merton, R. (1949). Bureaucratic structure and personality in social theory and structure. Social Forces, 18(4), 560-568.

55. Omega, N. (2014). Review of Bureaucracy: A 21st century public administration imperative. Abakaliki. International Review of Social Sciences and Humanities, 7(2), 125-129.

56. Smith, D. B. (1995). The vital legacy of the past: Japan before 1945. In W. J Macpherson (ed.), Japan since 1945 (pp. 1-32). London, England: Palgrave.

57. Stommel, M., & Wills, C. (2004). Clinical research: Concepts and principles for advanced practice nurses. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.

58. Tampson.V. (1961). Modern organization. New York, NY: Free Press.

59. Teddlie, C., & Tashakkori, A. (Eds.). (2003). Handbook of mixed methods in social & behavioral research. London, England: Sage.

60. Torstendahl, R. (2001). Bureaucratization and Bureaucracy. History of, Elsevier Science Ltd. The Milesian approach. Quarterly Journal of Austrian Economics, 9(12), 1410-1415.

61. Ungureanu, M., & Iancu, D. (2012). The economic analysis of bureaucracy and government growth. Theoretical and Applied Economics, 19(11), 59-74.