تنوع میکروساتلایت در شش ن‍ژاد گوسفند ایرانی

پژوهشهای علوم دامی ایران

مقاله 10، دوره 2، شماره 2 - شماره پیاپی 4، تیر 1389   

نوع مقاله: مقالات علمی- پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ijasr.v2i2.4105

نویسندگان

وحید مولائی^* ؛ رحیم عصفوری؛ مراد پاشا اسکندری نسب؛ صابر قنبری؛ مهدی نیکمرد

دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

در این مطالعه تنوع ژنتیکی شش نژاد از گوسفندان ایرانی (سنجابی، کبوده شیراز، ترکی قشقایی، لری، بختیاری و عربی) با استفاده از ده جفت نشانگر میکروساتلایت,BM1824 ,BM8125 ,MAF33 ,OarJMP58 ,MCM527 ,OarCP34 ,OarJMP29 ,MAF214 DYMS1 و (MAF70 بررسی شده است. استخراج DNA با روش تغییر یافته استخراج نمکی انجام شد. تکثیر DNA ژنومی به تعداد 45 نمونه از هر نژاد از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز ( (PCRصورت گرفت. تمامی ترکیبات مختلف جایگاه - نژاد بجز جایگاه MAF214 در نژاد کبوده شیراز و جایگاه های BM1824،MAF214 ،MCM527 در نژاد سنجابی در تعادل هاردی واینبرگ قرار داشتند. همه آلل های یافت شده در شش نژاد پلی مورف بودند و در270 راس مطالعه شده برای 10جایگاه، تعداد 73 آلل مشاهده گردید. هتروزیگوسیتی محاسبه شده بر اساس داده های حاصل از این تحقیق، تنوع ژنتیکی بالائی با میانگین 747/0 تا 792/0 را در شش نژاد گوسفند مورد مطالعه نشان می‌دهد. در حالیکه تفاوت معنی داری بین هتروزیگوسیتی مورد انتظار مشاهده نشد. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که حدود 8 درصد از واریانس کل توسط جزء واریانس بین نژادی و 92 درصد نیز توسط جزء واریانس درون نژادی قابل توجیه است.

کلیدواژه‌ها

میکروساتلایت؛ گوسفند؛ تنوع ژنتیکی؛ هتروزیگوسیتی؛ پلی مورف