اثر تیمار هیومیک‌اسید و نانوذرات نقره در افزایش عمر پس از برداشت گل شاخه بریده مریم رقم «سینگل»

علوم باغبانی

مقاله 7، دوره 28، شماره 2، شهریور 1393، صفحه 185-191   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhorts4.v0i0.39389

نویسندگان

مجید امانی‌بِنی^* ؛ عبداله حاتم زاده؛ علی نیکبخت؛ محمود قاسم نژاد؛ سارا نیکخواه‌بهرامی؛ سهراب داورپناه

دانشگاه گیلان

چکیده

یکی از گل‌های بریده مهم تجاری در دنیا گل مریم است که عمر نسبتاً کوتاه پس از برداشت از مشکلات اصلی آن به‌شمار می‌رود. برای این منظور، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل با به کارگیری پنج غلظت مختلف هیومیک‌اسید و هفت غلظت نانوذرات نقره بر گل مریم رقم ,سینگل، در محلول گلجای انجام گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که میزان کاهش وزن نمونه‌های تیمار شده با غلظت‌های 25، 50 و 75 میلی‌گرم در لیتر هیومیک‌اسید در روز سوم و ششم به‌طور معنی‌داری کمتر از سایر تیمار‌ها بوده است. هم‌چنین از نظر تأثیر هیومیک‌اسید روی عمر پس از برداشت و شاخص جذب آب غلظت‌های 25 و 50 میلی‌گرم در لیتر هیومیک‌اسید مناسب‌تر از سایرین بودند به نحوی که عمر پس از برداشت در تیمار 25 میلی‌گرم در لیتر تا 25/2 روز افزایش یافت. کاربرد نانو ذرات نقره با غلظت‌های 5/0 و 1 میلی‌گرم در لیتر نانو ذرات نقره منجر به افزایش عمر پس از برداشت، میزان جذب آب، وزن تر، پروتئین کل و کاهش میزان پراکسیداسیون لیپید نسبت به شاهد شد به‌طوری که عمر پس از برداشت در تیمار 1 میلی‌گرم در لیتر 87/2 روز افزایش نشان داد. بنابراین می‌توان بیان داشت که کاربرد هیومیک‌اسید و نانو ذرات نقره با غلظت‌های مناسب باعث بهبود خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی شده و در نهایت ماندگاری گل بریده مریم را به‌طور مطلوبی افزایش خواهد داد.

کلیدواژه‌ها

پراکسیداسیون لیپید؛ عمر پس از برداشت؛ گل مریم؛ نانو ذرات نقره؛ هیومیک‌اسید