استفاده از منحنیهای هماثر در بررسی اثر افزایشی، همافزایی و همکاهی اختلاط علفکشهای کلوپیرالید و گلایفوسیت در کنترل علف هرز تلخه

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 4، دوره 27، شماره 3، آذر 1392، صفحه 294-300   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v27i3.26731

نویسندگان

مجید عباس پور^* ؛ علی اصغر چیت بند؛ محمد رضا ملک آرا؛ حسین توکلی

چکیده

اختلاط علفکشها از راهکارهای اساسی مدیریت علفهای هرز در جهت کاهش مصرف علفکشها و کاهش اثرات جانبی و هزینههای آنهاست. بنابراین، به منظور بررسی تاثیر گلایفوسیت و کلوپیرالید و اختلاط آنها برای مبارزه با علف هرز تلخه در باغات میوه، آزمایشی در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی بصورت کرت خرد شده (نسبت اختلاط در کرتهای اصلی و دزهای هر اختلاط در کرتهای فرعی) با سه تکرار و 35 تیمار بصورت واکنش به مقدار علفکش (دز - پاسخ) در ایستگاه تحقیقات و منابع طبیعی گلمکان مشهد در سال 1386 به اجرا درآمد. تیمارها شامل گلایفوسیت در مقادیر صفر، 1، 2، 3، 5، 7 و 10 لیتر در هکتار، کلوپیرالید در مقادیر 0، 100، 200، 300، 500، 700 و 1000 میلی لیتر در هکتار، برای 5 نسبت بصورت درصد اختلاط از دو علف کش بصورتهای 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 بودند. اعمال تیمارها به وسیله سمپاش پشتی با نازل سیلابی به میزان 400 لیتر در هکتار، در زمان گلدهی کامل علف هرز تلخه انجام شد. اختلاط این دو علفکش از مدل CA تبعیت کرده و دارای اثر افزایشی در کنترل علف هرز تلخه بود. کلوپیرالید در مقادیر 700 و 1000 میلی لیتر در هکتار و گلایفوسیت در مقادیر 7 و 10 لیتر در هکتار باعث خشکیدگی کامل تلخه شد. در اختلاطهایی که نسبت کلوپیرالید به گلایفوسیت بیشتر بود (75% کلوپیرالید + 25% گلایفوسیت) میزان خشکیدگی تلخه نسبت به سایر اختلاطها افزایش یافت.

کلیدواژه‌ها

اختلاط علفکش؛ دوز-پاسخ؛ کلوپیرالید؛ کاهش مصرف علفکش؛ گلایفوسیت