مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره آبی رازک با هومولون رازک بر استافیلوکوکوس اورئوس، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا انتریکا و انتروباکتر آئروژنز

مجله پژوهشهای علوم و صنایع غذایی ایران

مقاله 12، دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 32، خرداد و تیر 1394، صفحه 218-224   

نوع مقاله: کوتاه پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/ifstrj.v1394i2.38741

نویسندگان

علی محمدی ثانی^* ؛ مریم اعظمی؛ مسعود یاورمنش

آزاد قوان

چکیده

ترکیبات مشتق‌شده از گیاهان قرن‌ها است که به‎دلیل داشتن فعالیت ضد‌میکروبی استفاده‌های دارویی داشته‌اند. در این تحقیق اثر ضدباکتریایی گیاه دارویی رازک (Humulus lupulus) که جایگاه مهمی در بین داروهای سنتی ایران دارد، روی تعدادی از پاتوژن‌های غذایی موردارزیابی قرار گرفت. بدین منظور مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره آبی رازک و هومولون رازک روی استافیلوکوکوس اورئوس (PTCC1431)، لیستریا مونوسیتوژنز PTCC1298))، انتروباکتر آئروژنز PTCC1221)) و سالمونلا انتریکا (PTCC1298) به‌روش دیسک دیفیوژن و براث میکرودیلوشن انجام گرفت. نتایج نشان داد که باکتری‌های گرم مثبت به هر دو نوع عصاره نسبت به باکتری‌های گرم منفی حساس‌تر بودند. حداقل غلظت مهار‌کنندگی هومولون و عصاره آبی رازک روی استافیلوکوکوس اورئوس به‌ترتیب     039/0 و 625/0 mg/ml بود. بیشترین اثر مهارکنندگی رشد در روش دیسک دیفیوژن روی استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده گردید (قطر هاله مهاری  17 میلی‌متر). همچنین مشاهده شد که هومولون رازک در هر دو روش اثر ضدباکتریایی قوی‌تری نسبت به عصاره آبی رازک داشت. لذا عصاره‌های رازک به‌واسطه اثر ضدباکتریایی، می‌توانند در ترکیبات دارویی یا نگهدارنده‌های غذایی مورداستفاده قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها

Humulus lupulus؛ حداقل غلظت مهار‌کنندگی؛ عصاره آبی؛ هومولون

مراجع