ارزیابی پارامترهای رشد سویا در واکنش به قارچ‌های افزاینده رشد گیاه در شرایط اقلیمی مازندران

بوم شناسی کشاورزی

مقاله 6، دوره 7، شماره 1، بهار 1394، صفحه 74-83  

نوع مقاله: علمی - پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jag.v7i1.29858

نویسندگان

محمد یزدانی ¹؛ مهرداد یارنیا²؛ همت اله پیردشتی³؛ ورهرام رشیدی²؛ محمد علی بهمنیار³

¹دانشگاه آزاد واحد تبریز

²دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

³دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

چکیده

چکیده
نظر به اهمیت و نقش طبیعی میکروارگانیسم‌ها در حاصلخیزی خاک در سیستم‌های کشت کم نهاده در مقایسه با کشاورزی متداول، آزمایشی در دو سال زراعی (1390 و 1391) در مزرعه آموزشی پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی تلقیح با انواع قارچ‌های افزاینده رشد در شش سطح شامل: 1) شاهد (بدون تلقیح) 2) تلقیح با تریکودرما هارزیانوم (TH) ، 3) تلقیح با میکوریزا گونه گلوموس اینترارادیس (GI) ، 4) تلقیح با میکوریزا گونه گلوموس موسئی (GM) ، 5) تلقیح دوگانه TH+GM 6) تلقیح دوگانه TH +GI و مقادیر مختلف کود سوپرفسفات‌تریپل در سه سطح (صفر، 70 و 140 کیلوگرم در هکتار) بر گیاه سویا (رقم جی‌کی) بودند. بر اساس نتایج تجزیه مرکب داه‌ها بیشترین محتوی کلروفیل (عدد SPAD) در تلقیح تریکودرما و میکوریزا گونه گلوموس‌موسئی با کاربرد میزان متداول فسفر و فسفر کاهش یافته دیده شد که به ترتیب حدود 16 و 17 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داشت. کاربرد این قارچ‌ها در تیمار مصرف متداول فسفر و فسفر کاهش یافته نسبت به حذف فسفر از نظر میزان کلروفیل a برتری داشت. وزن خشک گیاه و میزان کلروفیل a تفاوت معنی‌داری در تیمار فسفر کاهش یافته همراه با تلقیح دو‌گانه تریکودرما و میکوریزا نسبت به تیمار مصرف متداول فسفر دیده نشد. در این بررسی میزان اثربخشی این قارچ‌ها بر رشد سویا در تیمار فسفر کاهش یافته (70 کیلوگرم در هکتار) در مقایسه با حذف کود فسفره و عدم کارائی مناسب آنها در مصرف متداول فسفر کاملاً مشهود بود.

کلیدواژه‌ها

قارچ‌های افزاینده رشد؛ تریکودرما؛ میکوریزا؛ فسفر؛ سویا