تحلیل تاریخی Currere به معنای گذر زندگی نامه ای در آثار نوفهم گرایی

پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت

مقاله 1، دوره 5، شماره 2، زمستان 1394، صفحه 44-61  

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/fe.v5i2.40967

نویسنده

مصطفی قادری

تربیت معلم تهران

چکیده

هدف اصلی این پژوهش، مطالعه تاریخی معنای Currere در آثار نوفهم گرایی می‌باشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش تحلیل گفتمان بهره گرفته شد. واحد تحلیل گفتمان جمله و سطح تحلیل گفتمان در سطح تفسیر تعیین شد. با توجه به سؤال‌های پژوهش، داده‌ها در چهار سطح معانی Currere، روش‌های Currere، مراحل Currere و بار سیاسی- اجتماعی Currere در آثار نوفهم گرایی طبقه‌بندی شدند. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که Currere در آثار نوفهم گرایی با معانی مختلفی مانند «گذر شخصی» یا «گذر زندگی‌نامه‌ای»، برنامه درسی به عنوان عمل سیاسی، درگیری فرارونده در جهان، شکلی از تجربه زیست شده، تفکر درباره گذشته و نگاه به آینده، الگوی پژوهش برنامه درسی، کارآگاهانه با خود و دیگران، فهم پیچیده یا درک پیچیده درباره راستی آزمایی احتمال‌ها در برنامه‌های درسی حول محور جنسیت، فرهنگ، نژاد و قوم، در پرانتز و قلاب گذاشتن تجربه معلم و دانش، نائل آمدن به تجربه خود و دوباره نگریستن به تجربه مدرسه‌ای به‌کاررفته است. همچنین، داستان خود، خود پویشی و مطالعه خود ازجمله روش‌های درک برنامه درسی از دیدگاه نوفهم گرایان تبه شمار می‌روند. بار سیاسی و اجتماعی Currere در آثار نوفهم گرایی هم به معنای بازسازی فردی و هم بازسازی اجتماعی به‌کاررفته است.

کلیدواژه‌ها

گذر زندگینامه ای؛ نوفهم گرایی؛ تحلیل گفتمان؛ برنامه درسی

مراجع

Giroux, H. (1992). Border crossings: Cultural workers and the politics of education. New York: Routledge.

Greene, M. (1974). Cognition, consciousness and curriculum. Heightened consciousness, cultural revolutionand curriculum theory. In William Pinar (Ed.), The Reconceptualists. Berkeley: McCutchan.

Huebner, D. (1975). Curriculum as concern for man's temporality."Curriculum Theorizing: In William Pinar (Ed.), The Reconceptualists.Berkeley: McCutchan.

Lincoln, Y. S., and Denzin, N. K. (1994). The fifth moment. In N. K. Denzin & Y. S. Lincoln (Eds.), Handbook of qualitative research (pp. 575–586). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Macmillan, K. (2006). Discourse analysis, A Prime. Retrieved from http://www.ischool.utexas.edu/palmquis/courses/discourse.html.

Miller, J. L. (1990). Creating spaces and finding voices: Teachers collaborating for empowerment. Albany: State University Press of New York.

Mooney, R. L. (1957). The researcher himself. In Association for Supervision and Curriculum Development, Research for curriculum improvement, 1957 Yearbook (pp. 154–186). Washington, DC: Association for Supervision and Curriculum Development.

Noddings, N. (2003). Happiness and education. New York, NY: Cambridge University Press.

Pinar, W. F. & Grumet, M.R. (1976). Toward a poor curriculum. Dubuque, IA: Kendall/Hunt.

Pinar, W.F. (2004-2008). What is curriculum theory? London: Lawrence Erlbaum Associates. Inc., Publishers.

Pinar, W., Reynolds, W., Slattery, P., and Taubman, P. (1995). Understanding curriculum. New York: Peter Lang.

Pinar, W. F. (1978). Notes on the curriculum field 1978. Educational Researcher, 7 (8), 5–12.

Pinar, W. F. (1994). Autobiography and an architecture of self, in autobiography, Politics and Sexuality, New York: Peter Lang.

Pinar, W. F. (2010). The next moment. In: Malewski (Ed.), Curriculum Studies Handbook. The Next Moment (pp. 528--533). NewYork: Routledge.

Pinar, W. F. (2005). Complicated conversation: Occasions for ‘intellectual breakthrough’ in the internationalization of curriculum studies. Journal of Curriculum Studies [Taiwan], 1(1), 1–26.

Pinar, W. F. (2003). International handbook of curriculum research. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.

Pinar, W.F. (2001). Response: Gracious submission. Educational Researcher. 28, 14-15.