بازتبیین دیدگاه شفلر در باب استعدادهای آدمی در پرتوی نقدهای صورت گرفته: احتیاط، انعطاف و پویایی در انتساب استعداد

پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت

مقاله 5، دوره 9، شماره 1 - شماره پیاپی 17، بهار و تابستان 1398، صفحه 88-111  

نوع مقاله: پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/fedu.v9i1.72502

نویسندگان

نرگس سجادیه ؛ زکریا حسینی

دانشگاه تهران

چکیده

هدف اصلی این نوشتار، تحلیل مفهومی و بازخوانی ماهیت استعدادهای آدمی در پرتوی نقدهای وارد به آن در نظام آموزشی است. برای دستیابی به این هدف، از روش تحلیل تطبیقی و مفهومی بهره گرفته شد. یافته‌های پژوهش نشان داد اقتضائات «نوع» انسانی به‌ویژه اقتضائات محتوایی کمتر موردتوجه شفلر قرارگرفته و افراز استعدادها به استعدادهای محوری و حاشیه‌ای از سوی شفلر صورت نگرفته است. چنین به نظر می‌رسد، این دیدگاه در برخورد با استعدادهای متفاوت و گاه متعارض، دچار آَشفتگی خواهد شد.  همچنین عدم توجه به روی دیگر سکه استعداد، یعنی ناتوانی، باعث شده تا نگاه شفلری به استعداد، از واقع‌گرایی دور ماند و اختیار آدمی را نیز به حاشیه راند. بر این اساس، در نظام آموزشی بر احتیاط، انعطاف  و پویایی در انتساب استعداد و بر ضرورت وجود موقعیت‌های تعلیق تأکید می‌شود

کلیدواژه‌ها

استعداد؛ شفلر؛ نقد؛ تعلیق؛ انتساب

مراجع

Agamben, G. (1999). Potenialities: Collected essays in philosophy. California: Standford University Press.

Aristotle (2014). Metaphysics. (M. Lotfi. Trans.). Tehran: Tarheno Press. (In Persian).

Bagheri, K. (1998). Critique on human potentiality: A research on philosophy of education. Humanities Methodology, 14(15), 85-91. (In Persian).

Clarke, M. & Phelan, A. (2015). Negativity, cruel optimism and the virtue of impotentiality in education. Annual Conference of Philosophy of Education of Great Britain, Oxford: New College.

Heymans, P. G. (2012). Inspiration: Some issues concerning the potential achievement gap. In Gifted education as a lifelong challenge: Essays in Honour of Franz. J. Monks.Albert Ziegler, Christian Fischer, Heidrun Stoeger, Marold Riutlinger (Eds.). 111-119.

Kazemi Haghighi, N. (2015). Education for potentiality and gifted. Tehran: Taban Kherad Press. (In Persian).

Lewis, T. E. (2012). A case for study: Agamben’s critique of Scheffler’s theory of potentiality. Philosophy of Education Archive, 101-109.

Matahari, Morteza (2007). Education in Islam. Tehran: Sadra Press. (In Persian).

Plato (2011). Republic. (F. Ruhani. Trans.), Tehran: scientific-cultural Corporation Press. (In Persian).

Sajadieh, N. (2014).Comparative analysis of formal documents of Iranian philosophy of education. Foundations of Education, 4(1), 29-48. (In Persian).

Scheffler, I. (1998). On human potentiality. (Howzeh and university Corporation Office Trans.).Tehran: Samt Press. (In Persian).

The Supreme Council of Education (2016). Educational Regulations of Second Period of Secondary schools.

The Supreme Council of Cultural Revolution (2011). Fundamental Revolution Document of Education. (In Persian).

Zohreh Kashanin, A. A.; Dawoodi, M. (1998). Critisizing and Examining On human potentinality. Howaeh and university Corporation, Tehran: Samt Press. (In Persian).

White, J. (1986). On Reconstructing the Concept of Human Potential. Journal of Philosophy of Education, 20(1), 133-142.