تعداد نشریات | 49 |
تعداد شمارهها | 1,845 |
تعداد مقالات | 19,508 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,291,885 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,523,538 |
بررسی امکان القاء پلی پلوییدی در سوخهای سنبلک Muscari با استفاده از ته شکافی و تیمار کلشیسین | ||
علوم باغبانی | ||
مقاله 16، دوره 33، شماره 4، اسفند 1398، صفحه 781-792 اصل مقاله (653.78 K) | ||
نوع مقاله: مقالات پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhorts4.v33i4.82408 | ||
نویسندگان | ||
عبدالرضا رمضان قنبری؛ ایمان روح اللهی* | ||
دانشگاه شاهد | ||
چکیده | ||
سنبلک به عنوان گل سوخدار مقاوم به سرما، با رنگ آبی و تمایل به گلدهی چندباره قابلیت استفاده زیادی در فضای سبز دارد. تهشکافی در تکثیر گلهای سوخدار به روش سنتی یا در ترکیب با تکنیک کشت بافت مورد استفاده قرار میگیرد. ترکیبات زیادی مانند کلشیسین میتوانند موجب پلیپلوییدی شوند. با هدف ارزیابی تاثیر همزمان تیمار کلشیسین و ته شکافی بر زندهمانی و احتمال ایجاد پلیپلوئیدی سوخهای سنبلک، دو آزمایش جداگانه هر کدام طی دو سال انجام شد. در آزمایش اول، تیمار کلشیسین 05/0 درصد در سه تیمار زمانی 24،12 و32 ساعت در دو گروه شکافزده و شکافنزده اعمال و در نهایت درصد زندهمانی، درصد گلدهی، فاکتورهای مرفولوژیکی و تراکم روزنه و طول و عرض روزنه ارزیابی شد. در آزمایش دوم تاثیر شکافدهی همزمان با تیمار کلشیسین 05/0 و 1/0 درصد به مدت 24 ساعت برای دوسال، مشابه آزمایش اول مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شکافدهی سوخها و غلظت 1/0 درصد کلشیسین، تاثیر منفی بر میزان درصد زنده مانی و گلدهی سوخهای سنبلک داشته است. تیمار سوخها با کلشیسین 05/0 درصد به مدت 12 ساعت، بدون شکافدهی یکی از بهترین روش تیمار برای القا پلی پلوییدی در گلهای سوخدار خصوصاً سنبلک میباشد. این در حالی است که تیمار 32 ساعت سوخ سنبلک با کلشیسین 05/0 در سال دوم بیشترین درصد زنده مانی (75 درصد) و درصد گلدهی (10 درصد) را به خود اختصاص داد. غلظت بالای کلشیسین و شکافدهی درصد زنده مانی و درصد گلدهی را کاهش دادند. در نهایت برای افزایش احتمال القاء پلی پلوییدی در سنبلک و سایر گیاهان سوخی، طبق نتایج هر دو آزمایش انجام شده غلظت 05/0 درصد کلشیسین به مدت 24 ساعت بدون تیمار شکافدهی با زنده مانی 85 درصد و گلدهی 45 درصد در سال اول و زنده مانی 70 درصد و گلدهی 5 درصد در سال دوم توصیه میشود. این تیمار به نحو معنیداری تعداد روزنه را 50 درصد کاهش و طول روزنه و عرض روزنه را 50 درصد افزایش داد. | ||
کلیدواژهها | ||
تکثیر؛ درصد زنده مانی؛ روزنه؛ گل سوخدار | ||
مراجع | ||
1. Kamenetsky R., and Okubo H. 2012. Ornamental Geophytes [Internet]. CRC Press. Available from: http://www.crcnetbase.com/doi/book/10.1201/b12881
2. Nowak J., and Rudnicki R.M. 1993. Hyacinthus. The physiology of flower bulbs. 335–47.
3. De Hertogh A., and Le Nard M (Eds). 1993. The Physiology of Flower Bulbs. Amsterdam, Netherlands. Elsevier Science.
4.
5. McDonald M.B., and Kwong F.Y. 2005. Flower seeds: biology and technology [Internet]. McDonald MB, Kwong FY, editors. Flower seeds: biology and technology. Wallingford: CABI. Available from: http://www.cabi.org/cabebooks/ebook/20053005270
6. Alan A.R., Lim W., and Mutschler M.A. 2007. Earle ED. Complementary strategies for ploidy manipulations in gynogenic onion (Allium cepa L.). Plant Science. 173(1):25–31. Available from: https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0168945207001057
7. Jia M., Fei W., Aiping J.I.A., and Lina Z. 2011. Colchicines Induced Polyploid Plants of Muscari armeniacum. Acta A griculturae Boreali-occidentalis Sinica. 20:114–8.
8. Volenikova M., and Ticha I. 2001. Insertion profiles in stomatal density and sizes in Nicotiana tabacum L. plantlets. Biologiacal Plantarum. 44(2):161–5. Available from: http://link.springer.com/10.1023/A:1017982619635
9. Malekzadeh Shafarodi S., Ghanni A., Habibi M., and Amiri A.1390. Evaluation possibility of polyploidy induction in Ocmimum basilicum. Iranian journal of horticultire science. 25:461–9.
10. Omidbaigi R., Mirzaee M., Hassani M.E., and Moghadam M.S. 2010. Induction and identification of polyploidy in basil (Ocimum basilicum L.) medicinal plant by colchicine treatment. International Journal of Plant Production. 4(2):87–98.
11. Thao N.T.P., Ureshino K., Miyajima I., Ozaki Y., and Okubo H. 2003 Induction of tetraploids in ornamental Alocasia through colchicine and oryzalin treatment. Analyzer. 19–25.
12. Roy A., Leggett G., Koutoulis A. 2001. In vitro tetraploid induction and generation of tetraploids from mixoploids in hop (Humulus lupulus L.). Plant Cell Reports [Internet]. 1; 20(6):489–95. Available from: http://link.springer.com/10.1007/s002990100364
13. Kuang Q., Liang G., Guo Q., and Li X. 2004. Polyploid induction of Arctium lappa by colchicine. Plant Physiology Communications. 40(2):157–68. Available from: https://europepmc.org/abstract/cba/399005
14. Vandenhout H., Ortiz R., Vuylsteke D., Swennen R., and Bai K. V. 1995. Effect of ploidy on stomatal and other quantitative traits in plantain and banana hybrids. Euphytica. 83(2):117–22. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 735 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 637 |