مقایسه روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مختلف کنترل کنه پیاز گلایول Rhizoglyphus echinopus (Fumouze & Robin) (Astigmata: Acaridae) در شرایط گلخانه‌ای

پژوهش های حفاظت گیاهان ایران

مقاله 5، دوره 32، شماره 4 - شماره پیاپی 42، دی 1397، صفحه 509-519   

نوع مقاله: مقالات پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jpp.v32i4.68661

نویسندگان

اصغر حسینی نیا¹؛ سعید جوادی خدری^{* 2}؛ محمد خانجانی²؛ احمد حیدری³؛ محمد کاظم رمضانی⁴؛ هادی مصلی نژاد⁴

¹مرکز تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی استان مرکز ی

²بوعلی سینا

³موسسه تحقیقات گیاهپزشکی، تهران، ایران

⁴موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور

چکیده

یکی از مهم­ترین آفـات کـورم گلایـول، کنه پیاز (Astigmata: Acaridae)  Rhizoglyphus echinopusمی­باشد. ضد­عفونی کورم­ها و رهاسازی کنه شکارگر از روش­های دارای پتانسیل بالقوه در کنترل این آفت محسوب می­شوند. لـذا با توجه به اهمیت این آفت در کاهش کمی و کیفی محصول و همچنین اثر قابل توجه روش­های کنترل شیمیایی، فیزیکی، بیولوژیک و تلفیقی در کاهش خسارت آن، این مطالعه در قالب بلوک­های کاملاً تصادفی با 24 تیمار و سه تکرار به بررسی اثر ضد­عفونی کورم­ها و رهاسازی کنهRaumilben (Acari: Laelapidae)  aculeifer Hypoaspis (Geolaelaps) بر کنترل کنه  R. echinopusروی کورم گلایول در شرایط گلخانه­ای پرداخته است. تیمارهای ضد­عفونی شامل تیمارهای شماره ٢،١ و ٣- آبامکتین (4/0، 8/0 و 2/1 میلی­لیتر بر لیتر)؛ 4، 5 و 6- اتیون (1، 5/1 و 2 میلی­لیتر بر لیتر)؛  7، 8 و 9- فنازاکوئین (5/0، 1 و 5/1 میلی­لیتر بر لیتر) بودند که کورم­ها پیش از کاشت در هر محلول سـمی بـه مـدت ٢٥ دقیقـه غوطه­ور شدند. تیمارهای ١٠، 11 و 12 کورم­ها به مدت ٢٥، ٥٠ و ٧٥ دقیقه در آب­گرم با حرارت 45 درجه سلسیوس ضدعفونی گردیدند. تیمارهای شماره  13-14 و 15 مربوط به رهاسازی کنه شکارگر aculeifer H. به تعداد 10، 20 30 کنه به ازای ١٠٠ کورم آلوده به کنه پیاز بـودند. تیمارهـای شـماره 16، 17 و 18 شـامل رهاسـازی 100، ٢٥٠ و ٥٠٠ کنه شکارگر در متر­مربع پانزده روز بعد از کاشت؛ تیمارهای 19، 20 و 21- شاهد غوطه‌ور نمودن کورم­ها در آب معمـولی٣٠ درجه سلسیوس بـه مـدت  25، ٥٠ و ٧٥ دقیقه؛ تیمار ٢٢ شامل آب­گرم  ٤٥ درجه سلسیوس به مدت ٢٥ دقیقه و سپس رهاسازی ١٠ کنه برای ١٠٠ پیاز؛ تیمار 23 شامل آب­گرم ٤٥ درجه سلسیوس به مدت ٢٥ دقیقـه بـا رهاسـازی ١٠٠ کنـه شکارگر در متر مربع و تیمار 24 شامل آب­گرم ٤٥ درجه سلسیوس در ٢٥ دقیقه سپس رهاسازی ١٠ کنه به ازای ١٠٠ پیاز بعلاوه رهاسازی ١٠٠ کنه شکارگر در متر­مربع ١٥ روز بعد از کاشت بـود. در هر تیمار ١٥٠ کورم در نظر گرفته شد و آلودگی کورم­ها برآورد گردید. کرت­ها حاوی خاک ضد­عفونی شده، پلاستیک مجزا و در هر کرت 3٠ کورم گلایول کاشته شد. نتـایج نشان داد که بیش­ترین شدت آلودگی در تیمار­های شاهد (شماره­های 19، 20 و 21)، کم­ترین شدت آلودگی در تیمار­های 22، 23 و 24؛ بیش­ترین تعداد تولیـد کـورم در تیمار ٢٤؛ بلندترین طول گل آذین در تیمار­های ١٣ و ٢٤؛ بلندترین میانگین ارتفاع شاخه گل در تیمارهای 24، 23 و 13؛ بیش­ترین قطر ساقه در تیمارهای 23، 12 و 7؛ طولانی­ترین طول عمر گل در تیمار­های 14، 17 و 23؛ و بیش­ترین درصد جوانه­زنی در تیمار­های 24، 23، 22، 14، 15، 13 و 10 مشاهده شد. تعداد غنچه تحت تأثیر تیمارهای مختلف فاقد اختلاف معنی­دار بود. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و همچنین خصوصیات گیاه گلایول استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک و استفاده همزمان از ضدعفونی کورم­ها به همراه رهاسازی کنه شکارگر جهت کاهش آلودگی و کنترل کنه R. echinopus در قالب کنترل تلفیقی آفت توصیه می­گردد.

کلیدواژه‌ها

گلایول؛ کنه پیاز؛ Hypoaspis aculeifer؛ ضد عفونی؛ کنترل تلفیقی

مراجع

1. Ali W., George D.R., Shiel R.S. Sparagano O.A.E. and Guy J.H. 2012. Laboratory screening of potential predators of the poultry red mite Dermanyssus gallinae and assessment of Hypoaspis miles performance under varying biotic and abiotic conditions. Veterinary Parasitology, 187: 341-344.

2. Amin M.R., Khanjani M., and Zahiri B. 2014. Life table parameters of Hypoaspis aculeifer (Acari: aelapidae) in feeding on Rhizoglyphus echinopus (Acari: Acaridae). Agricultural Pest Management, 1(1): 10-22.

3. Amin M.R., Khanjani M. and Zahiri B. 2014. Preimaginal development and fecundity of Gaeolaelaps aculeifer (Acari: Laelapidae) feeding on Rhizoglyphus echinopus (Acari: Acaridae) at constant temperatures. Journal of Crop Protection, 3: 581-587.

4. ‌Anonymous. 2009. New predator for the control of the bulb mite. http://Aculeifer-system-Biologicalsystem.htm. Received 2016, Accessed 12 March, 2012.

5. Baradaran P., Arbabi M., Hosseininia A., and Emami M.S. 2008. Study and importance of fauna mites of ornamental in open and close environment. Applied Entomology and Phytopathology, 21(3): 509-526. (In Farsi)

6. Chen J.S. and Lo K.C. 1989. Susceptibility of two bulb mites, Rhizoglyphus robini and Rhizoglyphus setosus (Acarina: Acaridae), to some acaricides and insecticides. Experimental and Applied Acarology, 6: 55-66.

7. Conijn C.G.M. 1992. Hot water treatment and cold storage to control the bulb mite R. robini on lily bulb, Acta Horticulture 325. Flower bulb Pp: 797-808.

8. Conijn C.G.M., Lesna I., and Altena K. 1997. Biological control of the bulb mite Rhizoglyphus robini by predatory mite Hypoaspis aculiefer on lilies, Implementation in practice. Proc. Int’ symp. On flower bulb, Eds. H. Lilies-Kipnis, a Borochov Acta. Hort, 430. ISHS Pp: 619-624.

9. Diaz A., Okabe K., Eckenrode C.J., Villani M.G., and Oconnor B.M. 2000. Biology, ecology and management of the bulb mites of the genus Rhizoglyphus echinopus (Acari: Acaridae). Experimental and Applied Acarology, 24: 85-113.

10. Fan Q.H., and Zhang Z.Q. 2003. Rhizoglyphua echinopus and Rhizoglyphus robini (Acari: Acaridae) from Australia and New Zealand: Identification, host plant and geographical distribution. Systematic and Applied Acarology, 16:1-16.

11. Gerson U. Yathom S. and Katan J. 1981. A demonstration of bulb mite control by solar heating of the soil. Publication of the Agricultural Research Organization, No.144-E. 1981series Pp. 153-155.

12. Hajizadeh J., Faraji F., and Rafati Fard M. 2010. Predatory mite of the family phytoseiidae of Iran. Gilan University No. 272, first Edition. 282 p. (In Persian)

13. Hosseininia A., and Baradaran P. 2005. Introduction of Gladiolus bulb mite Rhizoglyphus echinopus (Fumouze and Robini) as potential pest of Mahallat Gladiolus farms, Abstracts of first festival and national seminar of Iran cut flowers, 55-56 (Abst.). (In Persian).

14. Kasuga S., Kanno H., and Amano H. 2006. Development, oviposition, and predation of Hypoaspis aculeifer (Acari: Laelapidae) feeding on Tyrophagus similis (Acari: Acaridae). Acarological Society of Japan, 15:139-143.

15. Khanjani M. and Hadad Irani-Nejad K. 2009. Injurious mites of agricultural crops in Iran, 2nd edn. Bu-Ali Sina University Press Center, Hamadan.

16. Lesna I., Sabelis M.W., Bolland H.R. and Conijn C.G.M. 1995. Candidate natural enemies for control of Rhizoglyphus robini Claparede (Acari: Astigmata) in lily bulb exploration in the field and pre selection in the laboratory. Experimental and Applied Acarology, 19: 655-669.

17. Qing-Hai F., and Zhi-Qiang Z. 2003. Rhizoglyphus echinopus and Rhizoglyphus robini (Acari: Acaridae) from Australia and New Zealand, identification, host plants and geographical distribution, Systematic and Applied Acarology. Special Publication, ISSN 1461-0183 16:1-16.

18. Ragusa S. and Zedan M.A. 1988. Biology and predation of Hypoaspis aculeifer (Canestrini) (Parasitiformes, Dermanyssidae) on Rhizoglyphus echinopus (Fum. and Rob.) (Acariformes, Acaridae). Redia, 71: 213-225.

19. Rahimi H., and Arbabi M. 2006. Effectt of corm and soil acaricide treatement on the control of bulb mites (Rizoglyphus robini Claparede (Acari: Acaridae) in saffron fields of Khorasan, Iran, 2nd International Symposium on Soffron Biology and Technology, Ferdosi Unversity, 28th -30 October 2006, Mashhad, Iran, p 19.

20. Raymond Dr., and Cloyd A. 2013. Bulb Mites: The critters from the deep, Integrated Pest Management, 77(7).

21. SAS, State of the Art Statistical Institute. 2003. JMP: a guide to statistical and data analysis, Version 6. 12, Cary, Nc.

22. Tanaka M., and Inoue K. 2009. Studies on bionomics’ and control methods of the bulb mite, Rhizoglyphus echinopus (Fumouze and Robini) in Japanese. Japanese Society of Appled Entomolgy and Zoology, 6(1): 39-45.

23. Thoeming G. and Poehling H.M. 2006. Integrating soil-applied azadirachtin with Amblyseius cucumeris (Acari: Phytoseiidae) and Hypoaspis aculeifer (Acari: Laelapidae) for the management of Frankliniella occidentalis (Thysanoptera: Thripidae. Environmental Entomology, 35(3): 746-756.