بررسی بخش گوش کردن در آزمون بسندگی زبان فارسی دانشگاه فردوسی مشهد

زبانشناسی و گویش های خراسان

مقاله 2، دوره 11، شماره 2، پاییز و زمستان 1398، صفحه 25-54  

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jlkd.2019.39334

نویسندگان

محسن رودمعجنی¹؛ بهزاد قنسولی ²؛ احسان قبول³

¹محسن رودمعجنی؛ دانش‌آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

²بهزاد قنسولی؛ استاد گروه آموزشی زبان انگلیسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

³احسان قبول؛ استادیار گروه آموزشی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

اهمیتِ برخورداری از توانمندی گوش کردن در زندگی دانشگاهی دانشجویان قابل انکار نیست. افراد برای انجام بسیاری از فعالیت های دانشگاهیشان نیازمند برخورداری از این مهارت هستند. از همین رو سنجش این توانمندی بخش بسیار مهمی از آزمون های بسندگی زبان فارسی را به خود اختصاص می‌دهد از جمله آزمون زبان فارسی دانشگاه فردوسی مشهد که به عنوان معیاری برای سنجش دانشجویان غیرفارسی زبان برای ورود به دانشگاه‌های ایران، در برخی شهرهای ایران و عراق برگزار می گردد. در این پژوهش با کمک مدل آماری رش، به بررسی بخش گوش کردن این آزمون پرداختیم. نتایج نشان داد که پایایی آزمون 66/0 است که برای یک آزمون سرنوشت ساز میزان پایینی به حساب می آید. همچنین نقشة رایت بیانگر این نکته بود که سؤالات آزمون عمدتاً در سطح زبان آموزان متوسط و یا ضعیف هستند. برای بهبود کیفیت پایایی آزمون پیشنهاد می شود که در طراحی آزمون از انواع دیگر متون مانند مشاوره ها و گفتگوها نیز استفاده شود. از نظر نوع مطابقت، سؤالات آزمون عمدتاً از نوع محل یابی و یا سلسه ای هستند، قرار گرفتن تعداد بیشتری پرسش از نوع ترکیبی و تولیدی می‌تواند به سخت تر شدن سؤالات بیانجامد. به طور کلی آزمون بسندگی زبان فارسی فردوسی بیشتر به سنجش توانمندی تشخیص واژگان کلیدی و درک جزئیات متن می پردازد. درک کارکرد ارتباطی پاره گفتارها، نتیجه گیریکردن برمبنای رابطة بین عناصر موجود در متن، پیونددادن اطّلاعات یک متن شنیداری و یک متن خواندن از جمله توانمندی های دیگر است که استفاده از آنها می تواند سطح دشواری آزمون را ارتقاء دهد.

کلیدواژه‌ها

مهارت گوش‌کردن؛ آزمون بسندگی زبان؛ مدل راش؛ سنجش ارتباطی؛ پایایی آزمون

مراجع

1- جلیلی، س.ا. (1390). آزمون مهارتی فارسی (آمفا) بر پایۀ چهار مهارت اصلی زبانی. پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد. دانشکدۀ ادبیّات فارسی و زبان­های خارجی دانشگاه علاّمه طباطبائی.

2- عرفانیان قونسولی، ل.، و شریفی، ش.، و تقی­پور، م. (1393). بررسی الگوهای مکث در زبان فارسی. مجموعه‌ی مقاله­های سومین همایش تحلیل گفتمان و کاربردشناسی. تهران: نشر نویسه‌ی پارسی.

3- قنسولی، ب. (1389). طرّاحی و روایی‌سنجی آزمون بسندگی زبان فارسی. پژوهش زبان‌های خارجی، 57، 115ـ 129.

4- گلپور، ل. (1394). طرّاحی و اعتباربخشی آزمون بسندگی زبان فارسی بر پایۀ چهار مهارت زبانی. رساله‌ی دکتری. دانشکدۀ ادبیّات فارسی و زبان­های خارجی دانشگاه پیام‌نور مرکز.

5- مخلصین، م.، و احمدی­زاده، ز.، و کسبی، ف.، و احدی، ح. (1396). تأثیر سن، جنسیت و تکلیف بر سرعت گفتار فارسی‌زبانان. فصلنامه‌ی کومش، 19(2)، 327ـ332.

6- موسوی، ث. (1379). طرّاحی و اعتباربخشی آزمون استاندارد زبان فارسی بر پایۀ چهار مهارت زبانی. پایان­نامه‌ی کارشناسی‌ارشد. دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه شیراز.

7- وکیلی­فرد، ا.ر.، و کولی­وندی، ا.، و فاطمی­منش، ع. (1392). بسامد تکرار زمان­های دستوری در گفتار و نوشتار فارسی: در جست‌وجوی اولویت­های آموزشی دستور برای فارسی‌آموزان. پژوهش­نامه‌ی آموزش زبان فارسی برای غیرفارسی‌زبانان، 2(3)، 99ـ115.

8- Bachman, L. (2004). Statistical Analysis for Language Assessment. New York: Cambridge University Press.

9- Bachman, L., & Palmer, A. (2010). Language Assessment in practice. New York: Oxford University Press.

10- Bejar, I., & Douglas, D., & Jamieson, J., & Nissan, S., & Turner, J. (2000). TOEFL 2000 Listening Framework: A working paper (TOEFL Monograph No. 19) Princeton, NJ: Educational Testing Service.

11- Biber, D. (1988). Dimensions of register variation. New York: Cambridge University Press.

12- Bond, T. G., & Fox, C. M. (2007). Applying the Rasch model: Fundamental measurement in the human sciences. Mahwah,NJ: Lawrence Erlbaum.

13- Buck, G. (2001). Assessing Listening. Cambridge: Cambridge University Press.

14- Carrol, J. B. (1992). Human Cognative Abilities: A Survey of Factor Analysis. Cambridge: Cambridge University Press

15- Chapelle, C. A., & Enright M. K., & Jamieson, J. M. Building a Validity Argument for the Test of English as a Foreign Language. New York: Routledge.

16- Educational Testing System, (2009). The official Guide to the new TOEFL. New York: McGraw-Hill.

17- Educational Testing System, (2018). Reliability and Comparability of TOEFL iBT Score. https://www.ets.org/s/toefl/pdf/toefl_ibt_research_s1v3.pdf.

18- Jamieson, J., & Jones, S., & Kirsch, I., & Mosenthal, P., & Taylor, C. (2000). TOEFL 2000 Framework: A Working Paper (TOEFL monograph No. 16). Princeton, NJ: Educational Testing system.

19- Jamieson, J. M., & Eigner, D., & Grabe W., & Kunnan, A. J. (2008). “Frameworks for a new TOEFL”.In Building a Validity Argument for the Test of English as a Foreign Language Edited by Chapelle, C. A., Enright M. K., Jamieson, J. M.  New York: Routledge. pp. 1-25.

20- Hambleton, R. K., & Swaminathan, H., & Rogers, J. (1991). Fundamentals of Iten Response Theory. Newbury Park: Sage Publication.

21- Hughes, A. (1989). Testing for Language Teaching. New York: Cambridge University Press.

22- Lado, R. (1961). Language Testing. London: Longman.

23- Linacre, J. M. (2009). WINSTEPS Rasch Measurement [Computer program]. Chicago, IL: Winsteps.

24- Messick, S. (1994). The interplay of evidence and Consequences in the Validation of Performance Assessment. Educational Researcher, 23(2), 13-23.

25- Miller, c., & Aghajanian-Stewart, K. (2018). A Frequency Dictionary of Persian. New York: Routledge.

26- Mousavi, S. A. (2012). Item Response Theory. In An Encyclopedic Dictionary of Language Testing. 5^th ed. Tehran. Rahnama.

27- Rost, M. (2016). Teaching and Researching Listening. New York: Routledge.

28- Powers, D. (1986). Academic demands related to listening skills. Language Testing, 3, 1-38.

Spolsky, B. (2008). Language Assessment in Historical and future Perspective. In  Hornberger, Nancy (Ed.). Encyclopedia of Language and Education. 2^nd ed.Vol 7. New York: Springer.