A Comparative Study of Flattery Speech act in Persian and English Languages

مطالعات زبان و ترجمه

Article 3, Volume 54, Issue 3, October 2021, Pages 59-95   

Document Type: Research Article

DOI: 10.22067/lts.v54i3.88983

Authors

Mohammad Ahmadi Safa^* ; Rahimeh Karbakhsh Ravari

Department of English, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran

Abstract

Speech act analysis, as a significant aspect of discourse analysis and pragmatics, has increasingly drawn the researchers’ attention since John L. Austin (1962) put forward speech act theory, and ever since then, the study of the linguistic structures of speech acts and their functional values have been among the key areas of study in speech act analyses. The present study comparatively explored the manifestations and functions of flattery speech acts in Persian and English languages. To do so, flattery instances were identified and extracted form a corpus of 60 Persian speaking and 60 English speaking film scripts. The speech act instances were extracted from different movie genres including social and family, drama, science-fiction, and romance. The movies were produced between the years 2010-2020. A sample of 343 Persian and 228 English flattery instances were extracted and analyzed on the basis of Hymes’s (1967) model. The obtained results indicated that flattery was used in both Persian and English cultures in order to exert positive influence on the addressees. Moreover, in both languages, the act of flattery was done in both formal and informal situations in an attempt to deceive, compliment, praise, and ridicule. In addition, although flattery speech act was found in both formal and informal situations—in the case of Persian language and culture—, its application in informal and private situations was more frequent than in formal situations. Moreover, the frequency of flattery in Persian language and culture was found to be significantly higher than English.

Keywords

Flattery Speech Act; Hymes SPEAKING Model; Persian; English

References

اشگرف، ر.، و امیری، ع. (1397). شناسایی و رتبه­بندی عوامل مؤثر بر بروز رفتارهای ریاکارانه در شرکت­های دولتی ایران و ارائۀ راهکارهایی مبتنی بر متون­ اسلامی: موردکاوی شرکت پالایش گاز پارسیان. مدیریت فرهنگ سازمانی، 16، 305-325.

پیش­قدم، ر. (1391). معرّفی زباهنگ، به­عنوان ابزاری تحول­گرا در فرهنگ­کاوی زبان.  مطالعات زبان و ترجمه، 4، 61-47.

پیش­قدم، ر.، و عطاران، آ.  (1395). گفتمان­شناسی «قسمت» در زبان و فرهنگ مردم ایران. مطالعات فرهنگارتباطات، 17(35)، 129-149.

پیش­قدم، ر.، و عطاران، آ. (1392). نگاهی جامعه­شناختی به کنش گفتاری  قسم: مقایسۀ زبآنهای فارسی وانگلیسی. مطالعات زبان و ترجمه، 46، 25-50.                              

پیش­قدم، ر.، و فیروزیان پوراصفهانی، آ. (1396). تأملی جامعه­شناختی پیرامون کاربردهای گفتمانی «نمی­دانم» در زبان­فارسی در پرتو الگوی هایمز. مطالعات فرهنگ - ارتباطات، 39(18)، 7-35                                      .

پیش­قدم، ر.، و وحیدنیا، ف. (1393). کاربردهای «دعا» در فیلم­های فارسی و انگلیسی در پرتو الگوی هایمز. جستارهای زبان، 7، 1-23.

پیش­قدم، ر.، وحیدنیا، ف.، و فیروزیان پوراصفهانی، آ. (1393). نگاهی جامعه­شناختی به کنش گفتاری  نفرین: مقایسۀ زبان‌های فارسی و انگلیسی. مطالعات زبان و ترجمه، 47، 45- 72    .

زندمقدم، ا.، و وفایی­مهر، ر. (1396). بررسی مقابله­ای راهبرد تولید کنش­های گفتاری موافقت­کردن و مخالفت­کردن در فیس­بوک: مقایسۀ فارسی­زبانان و انگلیسی­زبانان. مطالعات رسانه­های نوین، 1، 13-169.

   علی­اکبری، م.، و قیطاسی، م. (1395). بررسی کنش گفتاری تسلیت در گویش کردی ایلامی. مطالعات زبا‌ن‌ها و گویش‌های غرب ایران، ، 12، 35-50.

علیخانی، ع. (1384). توسعۀ سیاسی از دیدگاه امام­علی(ع). تهران، ایران: نشر بین­الملل.

       مدرسی­تهرانی، ی.، و  تاجعلی، م. (1391). کنش گفتاریِ‏ درخواست:‏ مقایسۀ ‏فارسی­زبانان ‏و ‏فارسی­آموزان. پژوهشنامۀ آموزش‏زبان‏فارسی ‏به‏ غیر‏فارسی­زبانان، 3، 83-107.

هادوی­نژاد، م.، و بهارلویی، ا. (1392). رفتارهای منافقانه در ارتباطات بین فردی سازمان. چشم­انداز مدیریت دولتی، 13، 15-40.

هاشمی، م.، حسینی فاطمی، آ.، و  دوائی، ص. (1390). مقایسه مرزبندی­های فرهنگی- اجتماعی «تعریف و تمجید» در زبان­انگلیسی و فارسی. مطالعات زبان و ترجمه، 1، 25-39.

 

Ary, D. (2014). Introduction to research in education. Toronto, Canada: Nuraeni.

Bauman, R. (2000). Genre. Journal of Linguistics Anthropology, 9(1), 84-87.

Cavazza, N. (2016). When political candidates “go positive: The effects of flattering the rival in political communication. Social Influence, 11(3), 166–176.

Cavazza, N. (2017). The tone dilemma: Comparing the effects of flattery and verbal aggression in      a political speech. Journal of Language and Social Psychology, 36(5), 585-598.

Danziger, R. (2020). The pragmatics of flattery: The strategic use of solidarity-oriented actions. Journal of Pragmatics, 170, 413-425.

Focella, E. S., Stone, J., Fernandez, N. C., Cooper, J. & Hogg, M. A. (2016). Vicarious hypocrisy: bolstering attitudes and taking action after exposure to a hypocritical in group member. Journal of Experimental Social Psychology, 62, 89-102.

Goffman, E. (1971). Relations in public. New York, NY: Harper and Row.

Halliday, M. A. K. (1968). Notes on transitivity and theme in English part 3. Journal of Linguistics, 4(2), 179-215.

 Halliday, M. A. K. (1978). Language as social semiotic: The social interpretation of language and meaning. Londdon, England: Hodder Arnold.

Hashemian, M. (2014). A pragmatic study of requestive speech act by Iranian EFL learners and Canadian native speakers in hotels. Journal of Teaching Language Skills, 6(2), 55-80.    

Hymes, D. (1967). Models of interaction of language and social setting. Journal of Social Issues, 33(2), 8-28.

Kacmar, K. M., Carlson, D. S., & Bratton, V. K. (2004). Situational and dispositional factors as    antecedents of ingratiatory behaviors in organizational settings. Journal of Vocational Behavior, 65, 309–331.

Pishghadam, R., & Moradi Moghaddam, M. (2011). Toward a contrastive pragmatic analysis of congratulation speech act in Persian and English. The Journal of Applied Linguistics, 4(2), 130-151.

Saville-Troike, M. (2003). The ethnography of communication (3rd ed.). New York, NY: Blackwell.

Vonk, R. (2002). Self-serving interpretations of flattery: Why ingratiation works. Journal of       Personality and Social Psychology, 82(4), 515–526.

Vygotsky, L. (1978). Interaction between learning and development. Readings on the Development of Children, 23(3), 34-41.

Vygotsky, L. (1986). Thought and language. Cambridge, England: MIT Pre.

Wardhaugh, R. (2010). An introduction into sociolinguistics (6th ed.). New York, NY: Wiley-    Blackwell.

Whorf, B. L. (1956). Language, thought, and reality. Cambridge, England: Technology Press of MIT.

Yin, R. K. (2010). Qualitative research from start to finish. New York, NY: The Guilford Press.