تعداد نشریات | 49 |
تعداد شمارهها | 1,846 |
تعداد مقالات | 19,516 |
تعداد مشاهده مقاله | 9,298,316 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,533,696 |
تاثیر تنش آبی بر برخی صفات مورفولوژی و فیزیولوژی دانهال ژنوتیپهای طبیعی مرکبات | ||
علوم باغبانی | ||
مقاله 8، دوره 36، شماره 1 - شماره پیاپی 53، خرداد 1401، صفحه 103-115 اصل مقاله (384.21 K) | ||
نوع مقاله: مقالات پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22067/jhs.2021.69052.1027 | ||
نویسندگان | ||
رضا فیفائی* ؛ حسین طاهری؛ یحیی تاجور؛ اسماعیل غلامیان | ||
پژوهشکده مرکبات و میوههای نیمهگرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر، ایران | ||
چکیده | ||
مرکبات جزو میوههای نیمهگرمسیری و گرمسیری و از مهمترین محصولات باغبانی هستند. خشکی از مهمترین تنشهای زیستی در مرکبات است. این پژوهش به منظور بررسی اثر خشکی بر دوره بقاء، تعرق کل و برخی صفات در دانهالهای نوسلار 10 ژنوتیپ طی دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلخانهای انجام شد. در آزمایش اول 10 ژنوتیپ، تحت تنش شدید قرار گرفته تا دوره بقاء تعیین شود، سپس در آزمایش دوم این 10 ژنوتیپ تحت تاُثیر دو تیمار آبیاری (شاهد و قطع آبیاری) واقع شده و برخی صفات اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد در آزمایش اول پونسیروس و G11 دوره بقاء طولانیتری (125 روز) داشته و متحملتر و رافلمون (با 38 روز) و G12 (با 44 روز) نیز حساستر بودند. کندترین زمان مصرف آب در پونسیروس و سریعترین آن در رافلمون، همچنین بیشترین میزان تعرق تجمعی در G25 و کمترین آن در پونسیروس دیده شد. در آزمایش دوم بیشترین کاهش وزن تر برگ (37/0 برابر)، شاخه (47/0 برابر) و کل (42/0 برابر) ناشی از خشکی در G22 و کمترین کاهش در G11 بترتیب با 48/0، 54/0 و 52/0 برابر در مقایسه با شاهد، بیشترین کاهش وزن تر ریشه ناشی از خشکی در G22 با 35/0 برابر و کمترین کاهش در G18 با 52/0 برابر، بیشترین کاهش وزن تر ریشه به شاخه ناشی از خشکی در G18 با 61/0 برابر و کمترین کاهش در G23 با 65/0 برابر و بیشترین افزایش وزن خشک ریشه به شاخه ناشی از خشکی در G16 با 56/1 برابر و کمترین افزایش در پونسیروس با 3/1 برابر نسبت به شاهد دیده شد. در شرایط تنش G18 و G12 بترتیب با 32/32 و 37/34 درصد کمترین محتوای نسبی آب برگ را داشتند. همچنین G23، G22، G25، G12 و G18 از بیشترین و پونسیروس از کمترین درصد نشت یونی (85/31 درصد) برخوردار بودند. بنابراین پس از بررسی شاخصهای فوقالذکر، میتوان رافلمون و G12 و G18 را بعنوان حساس در برابر خشکی و پونسیروس و G11 را نیز بعنوان متحمل به خشکی معرفی نمود. | ||
کلیدواژهها | ||
تحمل به خشکی؛ تنش کمآبی؛ نشت یونی؛ نژادگان طبیعی مرکبات | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 383 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 465 |