باقری، خسرو؛ سجادیه، نرگس؛ توسلی، طیبه (۱۳۸۹). رویکردها و روشهای پژوهش در فلسفه تربیت. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
بخشیزاده، امیرمهدی (۱۳۹۰). فایرابند و معقولیت معرفت علمی. تهران: کتاب فردا.
پاکسرشت، محمدجعفر (1379). فرضیه در تاریخچه پژوهش علمی و مشکلات فرضیه آزمایی در علوم تربیتی و رفتاری.
مجله علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، (۱-۲)۷، ۱-۲۸. دسترسی در ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ از:
https://www.sid.ir/FileServer/JF/52313790202.pdf
پوپر، کارل رایموند (۱۳۷۹). اسطوره چارچوب: در دفاع از علم و عقلانیت. ترجمه علی پایا، تهران: طرح نو.
پوپر، کارل رایموند (۱۳۶۸). حدسها و ابطالها. ترجمه احمد آرام، تهران: شرکت سهامی انتشار.
چالمرز، آلن فرانسیس (۱۳۷۸). چیستی علم: درآمدی بر مکاتب علمشناسی فلسفی. ترجمه سعید زیباکلام، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت): شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
چایلد، گوردون (1364). جامعه و دانش. ترجمه محمدتقی فرامرزی، تهران: انتشارات سهروردی.
حافظنیا، محمدرضا (۱۳۸۶). مقدمهای بر روش تحقیق در علوم انسانی. تهران: سمت.
داورپناه، محمدرضا؛ مختاری، حیدر (۱۳۹۳). نظریه علم. تهران: دبیزش.
رشر، نیکلاس (۱۳۹۳). معرفتسنجی. ترجمه مرتضی بحرانی، تهران: نهاد کتابخانههای عمومی کشور، موسسه کتاب نشر.
رفیعپور، فرامرز (۱۳۸۹). کندوکاوها و پنداشتها: مقدمهای بر روشهای شناخت جامعه و تحقیقات اجتماعی. چاپ هجدهم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
سردار، ضیاءالدین (۱۳۸۵). تامس کوهن و جنگهای علم. ترجمه جلال آل احمد، تهران: چشمه.
صادقی، رضا (۱۳۹۴). پیشرفت علم در پارادایم کوهن. فصلنامه فلسفه و کلام اسلامی آینه معرفت.
عبدخدایی، زهره؛ پورحسن درزی، قاسم؛ احمدی افرمجانی، علیاکبر؛ کلباسی اشتری، حسین (۱۳۹۴). تحلیل رئالیسم معرفتی از دیدگاه لری لائودن: آیا رئالیسم معرفتی تبیین صحیحی از پیشرفت علم دارد؟. فلسفه علم، پژوهشگاه علوم و مطالعات فرهنگی، ۱(۵)، ۷۹-۱۰۰. بازیابی شده در ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ از:
کوهن، تامس (۱۳۸۹). ساختار انقلابهای علمی. ترجمه سعید زیباکلام، تهران: سمت.
گادفری اسمیت، پیتر (۱۳۹۲). درآمدی بر فلسفه علم. ترجمه نواب مقربی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
گایسلر، ایلایزر (۱۳۹۳). دانش و نظامهای دانش، فراگیری از شگفتیهای ذهن. ترجمه مرتضی کوکبی، تهران: سپهر دانش.
لازی، جان (۱۳۷۷). درآمدی تاریخی به فلسفه علم، ترجمه علی پایا. تهران: سمت.
مقدم حیدری، غلامحسین (۱۳۹۰). قیاسناپذیری پارادایمهای علمی. تهران: نشر نی.
هشیار، یاسمن (۱۳۸۴). لائودن و واقعگرایی همگرا
. ذهن، ۲۳، ۸۲-۵۹. بازیابی شده در ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ از:
http://zehn.iict.ac.ir/article_16137_9b3acc307fd246bcaa6109237e5ee711.pdf
Bird, A. (2015). Scientific Progress. The Oxford Handbook of Philosophy of Science, Jul 2015. DOI:10.1093/oxfordhb/9780199368815.013.29
Frohlich, G. (1996). The value of scientific communication. Review of Information Science, 1(2):1-12. Retrieved April 27, 2022, from: http://eprints.rclis.org/8924/1/SurplusValueScienComm.pdf
Laudan, L. (1981). A confutation on convergent realism. Philosophy of science. (48)1, 19-49. Retrieved April 27, 2022, from: https://doi.org/10.1086/288975
Laudan, L. (1977). Progress and its problems. London: routedge and Kegan paul.
Mills, Susan K. & Beathy, John H. (2006), “The propensity interpretation of fitness” in Sober, Elliott, Conceptual Issues in evolutionary biology ,USA, MIT Press, third edition.
Popper, K. (1959). The Logic of Scientific Discovery. New York: Basic Book.
Popper, K. R. (1989). Conjectures and Refutations. United Kingdom, Routledge.
Putnam, H. (1987). Meaning and the moral science. London: Routledge and Kegan paul.
Resnik, D. (1992). Convergent realism and approximate truth. Proceeding of Biennial Meeting of the Philosophy of Science Association, (1), 421 – 434. DOI: https://doi.org/10.1086/psaprocbienmeetp.1992.1.192772
Van Frassen, B.C. (1980). The scientific image. London: oxford university press. Retrieved April 27, 2022, from: http://epistemh.pbworks.com/f/2.+Oxford.University.Press.USA.The.Scientific.Image.Okt.1980.pdf
Weinberg, A. (1963). Criteria for scientific choice. Minerva, 2(1), 159-171. DOI: 10.1007/BF01096248.